အသက်တမျှ အသက္တမွ်

အသက္တမွ် အပိုင္း ၁ zg

မင္းမဟာ / ေသာ္က... ေသာ္ကေရ...ေနေသာ္က!!!

ေနေသာ္က / ဗ်ာ အကိုေလး...

မင္းမဟာ / ဗ်ာေနာက္ထား လူအရင္လာခဲ့...

ေနေသာ္က / လာ... လာပါၿပီ အကိုေလး...

ေနေသာ္က တစ္ေယာက္ မီးဖိုထဲမြာ ႀကီးျမကို ကူညီေနရင္း
ဧည့္ခန္းထဲက အကိုေလးေခၚသံေၾကာင့္ အေျပးတပိုင္းလာရေတာ့သည္။

မင္းမဟာ / မင္းက အဲ့အထဲဘာဝင္လုပ္ေနတာလဲေသာ္က! !!

ေနေသာ္က / ဟို ဟိုေလ ႀကီးျမကိုကူညီ...

မင္းမဟာ / က်စ္... ေနေသာ္က !!!

ေနေသာ္က / ဟုတ္... ဟုတ္ကဲ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေနာက္ခါ မသြားေတာ့ပါဘူး...

မင္းမဟာ / ငါအခုေရခ်ိဳးခ်င္တယ္ ျပင္ထား ၿပီးရင္
အဝတ္ပါတခါတည္း ထုတ္ထားေပး ဒီေန႕ ကုမၸဏီမွာ အစည္းအေဝးရွိတယ္
ငါေျပာတာၾကားလား ေနေသာ္က!!!

ေနေသာ္က / ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့...

မင္းမဟာ / ေအာ္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ခါ ငါမနက္နိုးတာနဲ႕ မ်က္လုံးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း မင္းကိုျမင္ခ်င္တယ္ ငါမနိုးမခ်င္း ဘယ္မွမသြားရဘူး ငါေျပာတာၾကားလား!!!

ေနေသာ္က/ ဟုတ္ကဲ့ အကိုေလး

ထိုအခါမွ မင္းမဟာရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ ေဒါသေငြ႕ေလ်ာ့ကာ ၿပဳံးရိပ္သန္းလာ၏။ ၿပီးေနာက္ ေနေသာ္ကရဲ႕ ဝမ္းနည္းရိပ္သန္းေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးအား ယုယစြာ ေမာ့ယူလိုက္ကာ

မင္းမဟာ / ေမာင့္ကို စိတ္ဆိုးေအာင္မလုပ္နဲ႕ေနာ္ၾကားလား ဒီႏွစ္ကုန္တာနဲ႕ေမာင္တို႔လက္ထပ္ၾကမယ္

ထိုသို႔သာေျပာၿပီး ကုမၸဏီက ဖုန္းလာေသာေၾကာင့္ ဖုန္းတစ္လုံးနဲ႕အလုပ္ရႈပ္ေနခဲ့ေလသည္။
ေနေသာ္ကလဲ အေပၚထပ္ကိုတက္ကာ မင္းမဟာ ေရခ်ိဳးရန္အတြက္ ေရပူေရေအးကို အခ်ိဳးက်က်ေရာစပ္ေနေလသည္။

ထို႔ေနာက္ေတာ့ ေနေသာ္ကရဲ႕ စိတ္အစုံတို႔က အတိတ္သို႔အလည္တစ္ေခါက္ေရာက္ခဲ့ေလသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္၂၀ ခန႔္က...

ေနေသာ္က ၅ႏွစ္သားအ႐ြယ္မွာ ဒီစံအိမ္ႀကီးကို
စတင္ေရာက္ရွိလာခဲ့တာျဖစ္သည္။
ထို႔အခ်ိန္မွစ၍ သူ႕ဘဝရဲ႕ အိမ္မက္ဆိုးေတြစတင္ခဲ့ေလသည္။
သူစေရာက္ခဲ့စဥ္အခ်ိန္က မင္းမဟာဆိုသည့္ ေကာင္ဆိုးေလးမွာ အသက္၃ႏွစ္ခန႔္သာရွိေသးသည္။
သို႔ေပမဲ့ အသက္ႏွစ္ပင္မလိုက္ဖက္ေအာင္
ေမာက္မာ ရိုင္းစိုင္းလြန္းလွသည္။
မင္းမဟာရဲ႕မိဘမ်ားကလြဲရင္ စံအိမ္ႀကီးမွာရွိတဲ့လူတိုင္းလိုလိုက ထိုကေလးေပါက္စေလးကို ခ်စ္ခင္ေနရမည့္အစား ေၾကာက္႐ြံ႕ေနၾကရသည္။
ေနေသာ္က ဒီအိမ္ကိုေရာက္လာရသည္မွာလဲ
ထိုကေလးဆိုးေလးရဲ႕ ပေရာဂ မကင္းေပ ။
ေနေသာ္ကတို႔ မိဘမဲ့ေဂဟာေလးကို ထိုကေလးဆိုးေလးရဲ႕ ေမြးေန႕အျဖစ္ လာေရာက္လႉတန္းစဥ္က
ထိုကေလးဆိုးေလးမွာ ေနေသာ္က ကို
ေမြးေန႕လက္ေဆာက္လိုခ်င္သည္ဟု
သူ႕မိဘမ်ားအားပူဆာသျဖင့္
မိဘမ်ားကေခ်ာ့ေမာ့ေခၚယူခဲ့ၾကေပမဲ့
ထိုကေလး၏ ဇြဲႀကီးပုံေၾကာင့္ ေနေသာ္က အားေမြးစားဖို႔ျဖစ္လာခဲ့ေလသည္။
ေနေသာ္ကရဲ႕ ေမြးစားမိဘမ်ားက သေဘာေကာင္းသေလာက္
ထိုကေလးဆိုးေလးမွာ အေတာ္ေလးဆိုးေပသည္။
အိမ္ကိုမၾကာခဏလာေဆာ့တက္ေသာ ၿခံနီးနားရွိကေလးမ်ားက
ေနေသာ္ကႏွင့္ တရင္းတႏွီးေနလွ်င္မႀကိဳက္ ေနာက္ဆုံး သူကလြဲလွ်င္ ေနေသာ္ကမွ မည္သူႏွင့္မွ် ခင္မင္ခြင့္မေျပာနဲ႕ စကားေျပာခြင့္ေတာင္မရွိေပ ။ ေနေသာ္က သတိမမူမိ၍ စကားသြားေျပာမိပါက ေနေသာ္ကႏွင့္ စကားေျပာဆိုခဲ့ေသာ ကေလးသည္ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုျဖစ္ၿပီးမွ အိမ္ျပန္ရၿမဲ ။ ထိုမွ်ေလာက္ထိ ဆိုးသြမ္းေသာ ကေလးကို ေနေသာ္ကနည္းနည္းေလးမွ် မခ်စ္ခင္ပါ
တစ္ခါတစ္ရံ ေနေသာ္က စဥ္းစားမိသည္ ဒီေလာက္ ခ်စ္စရာမ်က္ႏွာေဖာင္းေဖာင္းေလးရွိတဲ့ ကေလးပိစိေလးသည္သာ အလြန္ လိမ္မာေနခဲ့လွ်င္ အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနမည္လို႔ေပါ့...