ဒီေန႕ကေတာ့ ျမင့္မိုရ္နဲ႕ လြင္မင္းဦးတို႔ရဲ႕
မဂၤလာပြဲေန႕ေလးပဲျဖစ္ပါတယ္...
နိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို လက္ဝါးႀကီး အုပ္ထားနိုင္တဲ့ လူမ်ိဳးရဲ႕ မဂၤလာပြဲဆိုေတာ့လဲ လိင္တူပဲ လက္ထပ္လက္ထပ္
လိင္ခြဲပဲ လက္ထပ္လက္ထပ္ လာဖားတဲ့သူေတြကလဲ အမ်ားသားလား
ဒီလိုဆိုျပန္ေတာ့ မဂၤလာပြဲက စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္တယ္ ဆိုပါေတာ့...
သို႔ေပမဲ့ အားလုံးထဲမွာမွ ျမင့္မိုရ္ေမွ်ာ္ေနသူကေတာ့ ဖိလစ္ဆိုသူကိုပင္.....
ရိုဟန္ / မဟာ မင္းတကယ္ပဲ လူလုံးထြက္ျပေတာ့မွာလား
ငါတို႔ အစီအစဥ္က အဲ့လိုမဟုတ္ဘူးေလ ကြာ စိတ္ေစာမေနပါနဲ႕
မင္းမဟာလဲ ျမင့္မိုရ္တို႔ လက္ထပ္ပြဲသြားဖို႔ျပင္ဆင္ေနရင္း
မင္းမဟာ / စိတ္ေစာေနတာမဟုတ္ဘူးကြ ျမင့္မိုရ္ အခု လက္ထပ္မွာက ေသာ္ကနဲ႕မဟုတ္ဘူး လြင္မင္းဦးနဲ႕ ဒီၾကားထဲ ေသာ္က ဘာေတြ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ငါသိရမွျဖစ္ေတာ့မယ္...
မင္းမဟာ အံႀကိတ္လ်က္ ျမင့္မိုရ္ကို ေဒါသထြက္ေနေလသည္။
မင္းမဟာ / *မင္းကို ခ်စ္လြန္းလို႔ ငါ့အေပၚကိုေတာင္ လိမ္ညာခဲ့တဲ့ ကေလးကို မင္းဘာလုပ္လိုက္တာလဲ ျမင့္မိုရ္.....*
ဝဏၰ / ကိုယ္ဒီေန႕ ေန႕လည္စာကို အျပင္မွာ လိုက္ေကြၽးမယ္
အဲ့တာ ကိုယ္ျပန္မလာခင္ ျပင္ဆင္ထားေနာ္ သိပ္မၾကာဘူး
အစည္းအေဝးၿပီးတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းျပန္လာခဲ့မယ္.....
ေနေသာ္က / ဟုတ္အကို ဂ႐ုစိုက္သြားေနာ္
ဝဏၰ / အင္း တစ္ခုခုဆို ဖုန္းဆက္ေနာ္
ေနေသာ္က / ဟုတ္ကဲ့...
ဝဏၰ ကားေလးထြက္သြားၿပီး ေနေသာ္ကလဲ
တိုက္ခန္းဆီျပန္သြားၿပီ အခန္းတံခါးေသခ်ာပိတ္ၿပီး လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။
ဝဏၰ ကုမၸဏီေရာက္ေတာ့ သိပ္မၾကာလိုက္
အစည္းအေဝး စေတာ့သည္။
ထိုအစည္းအေဝး၌ မင္းမဟာကို မေတြ႕၍
ဝဏၰစိတ္ထဲ တမ်ိဳးျဖစ္သြားေပမဲ့ ပုံမွန္အတိုင္းပဲ ေနလိုက္ပါသည္။
