လြင္မင္းဦး / ျမင့္မိုရ္! !!ျမင့္မိုရ္ မင္းဘာေတြ ေလ်ာက္လုပ္ေနတာလဲ!!!
ရိုဟန့္ကို လႊတ္ေပးၿပီးခ်င္းပင္ လြင္မင္းဦးက ေရာက္လာခဲ့သည္မို႔
ျမင့္မိုရ္က အထိတ္တလန့္ျဖင့္
ျမင့္မိုရ္ / မဟူတ္ဘူး ကိုကို! !! ေမာင္ရွင္းျပမယ္!!!
လြင္မင္းဦး / မင္းငါ့ကို ရွင္းျပေနလဲ အပိုပဲ
အခု မင္းအနံံ့ကို ရဲ ကရၿပီး လိုက္ဖမ္းေနၿပီ အဲ့တာမင္းသိလား
ျမင့္မိုရ္ / ဘာေျပာတယ္ !!!
ထို႔ေနာက္ စူးရွေသာ မ်က္လုံးတစ္စုံနဲ႕ မဟာနဲ႕ ရိုဟန့္ဆီ အၾကည့္ပို႔သည္။
မဟာက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လ်က္ပင္
ျမင့္မိုရ္ / မင္းတို႔က ေကာင္းေကာင္းအိမ္မျပန္ခ်င္ဘူးကို
လြင္မင္းဦး / မင္းမဟုတ္တာေတြ ေလ်ာက္မလုပ္နဲ႕ေတာ့ ျမင့္မိုရ္
ျမင့္မိုရ္ / ကိုကိုအသာေနပါ
တစ္ေယာက္ ကိုကို႔ကို အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔လိုက္စမ္း
လြင္မင္းဦး / ငါမျပန္ဘူး မင္းပါ ငါနဲ႕အတူ ျပန္လိုက္ခဲ့
ျမင့္မိုရ္ / ကြၽန္ေတာ္ ကိစၥတစ္ခ်ိဳ႕ေျဖရွင္းၿပီးရင္ ျပန္လာမွာမို႔
စိတ္မပူပဲ အရင္ျပန္ႏွင့္ပါ
လြင္မင္းဦး / ျမင့္မိုရ္! !!
ျမင့္မိုရ္က မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပသြားကာ
သူ႕ကို ေက်ာခိုင္းၿပီး မဟာတို႔ဆီ
တည့္တည့္ေလ်ာက္သြားေနသည္။
မဟာနဲ႕ ရိုဟန့္က အခုခ်ိန္မွာေတာ့
ေျပးေပါက္ပိတ္မိေနသလိုပင္
ေဘးပတ္ပတ္လည္မွာ ျမင့္မိုရ္ရဲ႕ လူေတြရွိေနၿပီး
တစ္ေနရာမွ ေျပးေပါက္မရွိ...
လြင္မင္းဦး ကလဲ ျမင့္မိုရ္တပည့္တစ္ေယာကိရဲ႕
ဆြဲေခၚျခင္းကိုခံေနရသည္တိုင္
အတင္း ႐ုန္းေနၿပီး
ျမင့္မိုရ္ကို အမွားေတြ ထပ္မလုပ္ဖို႔တားေနျပန္သည္။
အေျခအေနက. လုံးဝကို ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ပင္...
ထိုအခ်ိန္ ၾကားလိုက္ရတဲ့ ေသနတ္သံက
အားလုံးကို တိတ္ဆိတ္သြားေစသည္။
မၾကာပါ အျပင္ဘက္ ကေန ျမင့္မိုရ္ကို လက္နက္ခ်ၿပီး
အဖမ္းခံဖို႔ ေအာ္သံကို ၾကားလိုက္ရသည္။
YOU ARE READING
အသက်တမျှ အသက္တမွ်
Randomseme - မင်းမဟာ uke. - နေသော်က seme - မင္းမဟာ uke. - ေနေသာ္က
