အသက်တမျှ အသက္တမွ်

အသက်တမျှ အပိုင်း ၃၄

လွင်မင်းဦး / ဒါဆို ငါ သတိမလစ်ခင် အထိ cctvကအကောင်းကြီးပဲပေါ့

တပည့်တစ်ဦး / ဟုတ်ကဲ့

လွင်မင်းဦး / တခြားရော ဘာထူးခြားတာရှိခဲ့လဲ

တပည့်တစ်ဦး / မရှိခဲ့ပါဘူး boss

လွင်မင်းဦး / သွားလို့ ရပြီ

တပည့်တစ်ဦး/ ဟုတ်ကဲ့

လွင်မင်းဦးတစ်ယောက် ခေါင်းခြောက်ရလေပြီ သူ့ကို ဖမ်းခေါ်သွားမယ်ထင်ခဲ့ပေမဲ့ တကယ်တမ်းသတိရလာတော့ ဆေးရုံပေါ်မှာ ပြီးတော့ ဖိလစ်ကရော....

လွင်မင်းဦး / ကျစ်! !!ဘာတွေလဲကွာ

မြင့်မိုရ် / ကိုကို...
ဟင် ကိုကို!!! ဘာဖြစ်လို့လဲ

လွင်မင်းဦး စိတ်ရှုပ်စွာနဲ့ ရုံးခန်းထဲက
ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ခေါင်းမှီထိုင်နေတုန်း
တံခါးမခေါက် ဘာမခေါက်ပဲ ဝင်လာတဲ့ မြင့်မိုရ်က
သူတစ်ခုခုဖြစ်တယ် ထင်ပြီး အနားကို အပြေးရောက်လာ၏။

လွင်မင်းဦး ဘာမှပြန်မပြောပဲ သူ့ပုံစံကိုသာစူးစိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။

မြင့်မိုရ် / အဲ့ကြောင့် ကိုကို ကိုပြောပါတယ်
အိမ်မှာပဲ နားနေပါဦးဆိုတာကို
ဘာလို့ ဒီလောက် အလုပ်လောဘတက်နေမှန်းကိုမသိဘူး
အခုကြည့် ခေါင်းကိုက်နေပီမလား

လွင်မင်းဦး / နားငြီးတယ်ကွာ ပွစိပွစိပြောမှာဆို ပြန်​တော့

မြင့်မိုရ် / ကိုကိုကလဲ မောင်က စိတ်ပူလိူ့ကို

လွင်မင်းဦး / ဘာပြောလိုက်တယ်...

မြင့်မိုရ် / ဘာပြောလို့လဲ

လွင်မင်းဦး / မောင်ဆိုတာ...

မြင့်မိုရ် / ဗျ...ဟီးးဟီးး
ဗျ နောက်တစ်ခေါက်လောက်ပြန်ခေါ်ပါဦး ကြားချင်လို့

လွင်မင်းဦး / အရူး

မြင့်မိုရ် / ဗျ...ဟမ်!!!

လွင်မင်းဦးလဲ မြင့်မိုရ် အငိုက်မိသွားတာကို​သဘောကျကာ ပြုံးလိုက်၏။

မြင့်မိုရ် / ကိုကိုပြုံးလိုက်တယ်...ဝါးးး အရမ်းလှတာပဲ
ကျွန်တော့်ကို ဒီလိုမပြုံးပြတာတောင်
တော်​တော်ကြာသွားပြီနော် ကိုကို...