အသက္တမွ် အပိုင္း ၂၀ zg

97 3 0
                                    

ေနေသာ္က မ်က္လုံးမ်ားကိုစုံမွိတ္ထားကာ တစ္ေယာက္ေသာသူကိုသာ တမ္းတၿမဲ တမ္းတဆဲ...

ဝဏၰ / အခုခ်က္ခ်င္းရပ္လိုက္စမ္း!!!

ဟိန္းထြက္လာေသာအသံနက္ႀကီးနဲ႕ အတူ အားလုံးရဲ႕ အၾကည့္ေတြက ထိုလူသားဆီကိုသာ...

ဝဏၰ ထိုေကာင္ေလးေနာက္လိုက္ရင္း
လမ္းၾကားတစ္ေနရာေရာက္ေတာ့
ကားဝင္လို႔မရတာေၾကာင့္ ခဏရပ္ထားခဲ့ၿပီး
လမ္းၾကားထဲဝင္ခဲ့ေပမဲ့ ထိုေကာင္ေလးက ဘယ္ေရာက္သြားသည္မသိလိုက္ *ေတာ္ေတာ္လ်င္တဲ့ေကာင္ေလးပဲ*
ခဏေလာက္ရပ္ၾကည့္ေနမိတုန္း
"ကယ္ၾကပါ" ဆိုသည့္အသံေလးၾကားလိုက္ရသည္မို႔
ထိုအသံၾကားရာေနာက္ လိုက္ခဲ့ေပမဲ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းက ေသြးျပတ္ခ်င္စရာ
ထို႔ေၾကာင့္ ဝဏၰစိတ္မထိန္းလိုက္နိုင္ပဲ ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းမိေလသည္။

ထိုအခါ ခုနက ႏႈတ္ခမ္းေမြးနဲ႕လူႀကီးက

" အဟက္ ဘာထျဖစ္တာလဲ မင္းလဲ လိုခ်င္လို႔လား ရပါတယ္ကြာ ေဝစားမွ်စားေပါ့..."

ဝဏၰ / မင္းေစာက္ေပါက္ကို ပိတ္ထားလိုက္! !!

ဝဏၰအေျပာေၾကာင့္ ထိုလူႀကီးက လန့္သြားၿပီး
ေဒါပြသြားသည့္ဟန္ျဖင့္...

"ေကာင္းေကာင္းေျပာလို႔မရဘူးပဲ ေယ်ာင့္ေတြ ခ်ကြာ! !!"

သူကေတာ့ ေနေသာ္က လက္ကိုမလႊတ္တမ္းဆြဲထားၿမဲ...

ထိုအခါ လူ ၄ေယာက္က ဝဏၰကို တစ္ၿပိဳင္တည္း ဝင္လုံးေတာ့၏။

တိုက္ရည္ ခိုက္ရည္ရွိသည့္ ဝဏၰအတြက္က
ထိုလူေလးေယာက္ကို
ခဏအတြင္း ေမ့လဲသြားေစ၏။

သိပ္မၾကာလိုက္ ေသာ္ကလက္ကိုဆြဲထားသည့္
လူဘက္လွည့္လာၿပီး...

ဝဏၰ / မင္းေရာ ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ ေျခက်ိဳးလက္က်ိဳးလား သူတို႔လို ေမ့လဲသြားခ်င္လား

ထိုလူလဲ စိတ္တိုၿပီး ခါးၾကားထဲက ဓားေျမာင္ကိုထုတ္လိုက္ကာ
ေသာ္ကလည္ပင္ကို ေထာက္လိုက္၏။ၿပီးေနာက္

"ေရွ႕ ေရွ႕ တိုးမလာနဲ႕ေနာ္...ငါ သူ႕ကို တကယ္ သတ္ျပစ္မွာ"

ဝဏၰကေတာ့ စိတ္မလႈပ္ရွားစြာနဲ႕ ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးမ်ားျဖင့္ ေရွ႕ဆက္တိုးရင္း...

အသက်တမျှ အသက္တမွ် Where stories live. Discover now