Ch-9

513 46 0
                                    

CH-9 တစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ငါကစုယန်ရဲ့နာနီဖြစ်လာနေပြီ

"ရှင်!"

မိမိသည်စုယန်၏လက်ထဲမှစာချုပ်အားမုန်းတီးစွာဖြင့်လုယူလိုက်သည်။

"ကောင်းပြီ!ရှင်နိုင်တယ်"

မိမိလည်းထွက်သွားရန်ပြင်နေစဉ်မှာပင် စုယန်မှတားဆီးလာသည်။

"ရှင်ဘာထပ်ဖြစ်ပြန်တာတုန်း"

စုယန်သည်မိမိအားမျှော်လင့်ချက်မဲ့နေသောကလေးတစ်ဦးလိုကြည့်ကာ မိမိခေါင်းထက်တွင်လက်တင်၍နံရံထက်ရှိနာရီဆီကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းလှည့်ပေးလိုက်သည်။

"ရွှေငါးလေး အခု၇နာရီ၁၂မိနစ်ရှိနေပြီ။ဒါကစာချုပ်ထဲကအတိုင်း မင်းရဲ့ဝတ္တရားတွေဖြည့်ဆည်းပေးရမယ့်အချိန်ရောက်ပြီလေ။မင်းမနက်စာပြင်ဖို့အချိန်ပဲ"

"ဘာ!ကျွန်မကနာနီလို့ရှင်ထင်နေတာလား"

"စာချုပ်ထဲမှာ မင်းကမနက်စာ၊နေ့လည်စာနဲ့ညစာပြင်ဆင်ပေးရမယ်လို့ ဖော်ပြထားတယ်။ဒါကြောင့် အခုမင်းမနက်စာသွားပြင်ဆင်နိုင်ပါပြီ။ငါကအစားချေးများတဲ့လူမဟုတ်ပါဘူး။ငါကဘာမဆိုစားတယ်"

ထို့နောက်စုယန်သည်သူ့ပိုက်ဆံအိတ်ထဲမှ 200rmbအားထုတ်ပေးလာသည်။

"စားစရိတ်"

မိမိလည်း200rmbအားယူလိုက်ကာအကြံတစ်ခုအားတွေးနေတော့သည်။

ငါအမှန်တိုင်းပြောရမယ်ဆိုရင်လေ နင်ကဘာမဆိုစားတယ် ဟုတ်တယ်မလား။ငါကသာအဝယ်တော်တစ်ယောက်ဆိုရင် ငါကနင့်ရဲ့အထက်တန်းစားပုံရိပ်နဲ့ယှဉ်နိုင်အောင် အမြင့်ဆုံးအရည်အသွေးရှိတဲ့မနက်စာကိုသေချာဝယ်ရလိမ့်မယ်။

မိမိသည်စုယန်၏နောက်ကျောအားကြည့်ကာ ကလိမ်ကျကျပြုံးလိုက်ပြီး 200rmbအားယူကာ အနွေးထည်အားပြီးစလွယ်ဆွဲသွားလိုက်သည်။မိမိသည်မျက်နှာမသစ်ပဲ တံခါးမှထွက်ခွားသည်။နက်နက်နဲနဲတွေးလိုက်စမ်း!

"ရှင်ကဆန်းဝှစ်နဲ့နို့တို့ ပေါင်မုန့်နဲ့ယိုတို့လိုချင်တာလား။ပုံမှန်မနက်စာမျိုးပဲလား။အိမ်မက်မက်နေလိုက်လေ"

ကျွန်တော့်ရဲ့ချစ်ရသူမှာသဘာ၀လွန်စွမ်းအား‌ေတွရှိနေတယ်Where stories live. Discover now