In Too Deep

Kabanata 25

Kabanata 25
#fireflies

Selena

Hideo held my cheek and caressed my skin using his thumb.He's gazing at me with sincerity but I can still see a discrete unit of uncertainty.

"What's wrong, Hideo?Unti unti mo na bang napagtanto na hindi mo ako gusto--na hindi mo ako mahal?"wala sa loob na tanong ko kahit kakasabi niya lang na mahal niya ako.

Narealized na ba niya na init lang ng katawan iyong nararamdaman niya at hindi paruparo sa tiyan?

Did he realize what he truly feels now?

Did he realize that this is only a physical attraction?

Or...he really loves me--that this is more than just a physical?

Hideo blinked his eyes. "No,Selena."

He come closer to me,as in wala ng space sa pagitan namin.

Nahihiya ako kina mama at ate dahil sigurado akong...nakikita nila kami rito sa salas pero diko na inisip iyon. Mas iniisip ko si Hideo ngayon.

Hideo rested his head on my left shoulder, near the headrest of the chair. He lay down his right hand on the top of my thigh while his left hand stayed on my lower back--providing me a support.

This simple gesture excites the neurons of my body,sending electric impulses which made my whole system in chaos.

Walang duda! Malakas talaga ang epekto ni Hideo Marqueza sa akin. Parang kaya kaya niyang kontrolin ang lahat ng sistema sa katawan ko--sa katawan ng isang tao.

"Sorry, Selena." He whispered. "Sorry if...if I am frail."

Frail?

Frail to what?

Oh God,Hideo! Don't tell me...

Humiwalay siya ng bahagya upang tingnan ang mukha ko. Nagtama iyong paningin namin dahil kanina ko pa siya tinitingnan.

"Hideo,may problema ba tayo?"bulong ko.

"Wala,Selena." Dinampi niya ang labi sa labi ko.

Shit! Ang init ng labi ni Hideo!

Pumikit ako at ninamnam iyong halik niya. Humawak ako sa braso niya dahil sa paglalim ng kanyang halik.

Ang lakas lang ng loob ni Marqueza na gawin ito kahit alam niyang nandyan lang sa paligid ang pamilya ko.

Pinalo ko iyong braso ni Hideo nang mapansin ko ang presensya ng isang tao sa tapat namin.

Nakuha naman agad ni Hideo ang gusto kong ipahiwatig kaya tumigil siya sa paglamon sa labi ko at umaayos ng upo.

Inayos ko rin ang aking sarili at pilit na umaktong normal kahit na alam kong namumula iyong mukha ko.

"Uh--mamaya na kayo magkainan. I mean...kakain na tayo ng panghapunan. Ituloy niyo na lang 'yan mamaya." Si ate Sheena, namumula rin iyong pisngi niya sa nasaksihan.

Ikaw ba naman ang makakita ng naghahalikan in high definition?

"Ate!" Suway ko tapos ay napatingin ako kay Hideo.

Sa sahig siya nakatitig pero nakikita ko iyong pamumula ng pisngi niya.

Sumenyas sa akin si Ate saka siya umalis, nagtungo na sa kusina.

"Kain na tayo." Pakli ko kay Hideo na agad sumulyap sa mukha ko.

"Sige."

Naghanda si mama ng maraming pagkain. Nasabi ko rin kasi sa kanya na dadalaw si Hideo. May mga bago siyang niluto na ulam,iyong ulam na once in a blue moon lang natitikman pero di parin nawala iyong adobo.