Kabanata 57

111 3 0
                                    

Kabanata 57
#sign

Hideo

Raphael asked me why I didn't abolish the rules about arrange marriage like what I have done to others.

Ano nga ba ang rason?

Honestly,ginawa ko iyon sa pag iisip na baka... magamit ko 'yun sa magiging...mga anak ko. I am not thirsty of power and influence but somehow, the principle of arrange marriage is interesting.

It could be use for advantage. It can be used with good and evil intentions. Either ways, I wanna try it. Susubukan lang naman. Maybe.

I washed away the thoughts and continue to prepare the soil at the backyard. I chose to live in a remote place here in Spain. Actually, it's an island.

And in here,I tried to make beautiful garden of various plants but it's pretty hard. The soil is very different from the Philippines. Nag import pa si Max ng matabang lupa para lang makapagtanim ako ng mga halaman na gusto ko.

Despite that, there's the beach to wonder, the incredible view of Mediterranean sea,the impeccable natural site and the 360-degree view from the...lighthouse.

It's wonderful!

Magnificent!

Peaceful!

I blew off an air as I surrender from what I am doing. Naupo ako sa kalupaan. Hinigit ko ang tuwalyang nakapatong sa aking balikat saka nagpunas ng pawis sa aking mukha.Katatapos ko lang magtanim ng oleander at rosemary plant sa paligid.

"Water, señorito." Max offered me a glass of water and I took it.

"Gracias."

"You're welcome, señorito."

Bumalik si Max sa bahay dala iyong baso.Pinagmasdan ko naman iyong pinasukan nito. It's a small house with two rooms and bathrooms.One for me and one for Max.

May dog house naman iyong mga aso ko na pawang nandito sa likod. There's also a kitchen, living room,minibar and small library. May maliit na patio din na napalibutan ng mga halamang itinanim ko.

Binalik ko sa lagayan iyong mga kagamitang kinuha ko na nandito lang din sa likod ng bahay. Sinilip ko si Max,may hawak na pagkain iyong dalawa niyang kamay at mukhang nakikipagtalo siya sa kanyang sarili kung alin sa dalawa ang...lulutuin.

"Max, I will head off to the city." Pabatid ko kasabay ng pagpasok ko sa loob.

"Work?"

"Mmm."

Kumuha ako ng tubig sa fridge. Nag abot naman ng baso si Max. Tinanggap ko ito at sinalinan ng iinumin ko.

"Won't you eat your dinner here?"

"I will. Pagkauwi ko na lang."

I consume my days at this island while I spend the nights at the city. Nagtatrabaho ako sa gabi pero ilang oras lang naman iyon. Pinapagod ko lang ang sarili ko para makatulog ako kaagad pagkauwi.

Dinadalaw parin kasi ako ng mga masamang panaginip ngunit hindi na ito katulad ng dati. It's too shallow to be feared. Mas dumadami iyong panaginip ko tungkol kay...

"At 12 mindnight?" Taas na kilay na tanong sa akin ni Max.

"Yeah..." I said unsure and drank the glass of water as I walked away.

Magtatanong na naman si Max ng kung ano ano kaya minsan ay iniiwasan ko siyang kausapin. He knows I'm weak when it comes to...pinilig ko ang aking ulo.

In Too DeepDonde viven las historias. Descúbrelo ahora