ဒီအပြစ်သားက ရှင်သန်လို...(၂) (DTS)

အခန်း ၁၆၇

အပိုင်း (၁၆၇) အရာရှိလင် ဆီမှ ဖုန်းလာ

ကျန်းလော့ တစ်စုံတစ်ခု တွေးနေသည်ကို အာရုံရသွားသော မျောက်သည် ဒေါသထွက်စွာ ခုန်ဆွခုန်ဆွ လုပ်၍ ကျန်းလော့ ခြေထောက်ပေါ် ခုန်တက်လာကာ ကျန်းလော့နှာခေါင်းကို လက်ညှိုးထိုးကာ ဒေါသတကြီး ပြောဆိုတော့သည်။ ယင်ယန်လက်ကောက်မှ ရာသီခွင် တစ်ဆယ့်နှစ်ခုလုံးတွင် မျောက်သည် ဒေါသအကြီးဆုံးဖြစ်ပြီး ကျန်းလော့က သူ့ကို အရင်မဆင့်ခေါ်ခဲ့သောကြောင့် ကျန်းလော့ကို စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြစ်နေခဲ့သည်။

ကျန်းလော့က မျောက် သူ့ခြေထောက်ပေါ်ခုန်တက်လာသည်ကို မြင်သောအခါ နောက်ဆုတ်သွားသည်။ သူထိုသို့လုပ်လေ မျောက်က စိတ်တိုလေဖြစ်လာတော့သည်။ သူသည် ကျန်းလော့ ခြေထောက်ပေါ်သို့ မရောက်ဘဲ မြေပြင်ပေါ်သို့ ဘုတ်ခနဲနေအောင် ပြုတ်ကျသွားသောအခါ ကျန်းလော့ကို ကျောပေး၍ ဖင်ခါပြနေသည်။ ထိုမျောက်သည် လျန်ရွှီကို ကိုင်တွယ်မည့်အစား လက်နှစ်ဖက်ကိုသုံး၍ မြေပြင်ပေါ်မှ နှင်းများကို ရသလောက်ကျုံးကာ နောက်ခြေဖြင့် နှင်းလုံးကြီးကို ကျန်းလော့မျက်နှာဆီသို့ ပစ်ပေါက်လိုက်လေသည်။

ကျန်းလော့ "........"

နောက်ခဏတွင် လျန်ရွှီက သူ့ကို ထပ်၍ တိုက်ခိုက်လာပြန်သည်။ ကျန်းလော့သည် နီးကပ်လာသော တိုက်ခိုက်မှုကို မနည်းရှောင်လိုက်ရကာ ဂျက်ကတ်အောက်နားတွင် ဟက်တက်ကွဲရာကြီးတစ်ခုဖြစ်သွားတော့သည်။

'ဒီတိုင်းဆက်သွားနေရင် မကောင်းတော့ဘူး'

ကျန်းလော့သည် မျောက်ဆီမှ ဘာမှ မမျှော်လင့်တော့ဘဲ နောက်ထပ်အကြံတချို့ထွက်လာချိန်တွင် သူ့ကိုသာ အသည်းအသန်စိတ်ဆိုးနေသော မျောက်သည် ယခုတော့ ဒေါသပုန်ထနေကာ လျန်ရွှီကို လက်ညှိုးထိုး၍ ကျန်းလော့ကို တိုက်ခိုက်သည့်အတွက် ဒေါသတကြီး စူးစူးရှရှ အော်ဟစ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

လျန်ရွှီသည် မျောက်ကို အထင်သေးစွာကြည့်၍ သူမလက်ဖဝါးကို ညင်သာစွာ ဖြန့်လိုက်ရာ မြေပြင်ပေါ်မှ နှင်းများသည် သူမဆီသို့ ပျံတက်လာပြီး လူတစ်ယောက်အရွယ်အစားလောက် ရှိသော နှင်းလုံးကြီးတစ်လုံး ဖြစ်ပေါ်လာလေသည်။ နှင်းလုံးကြီးသည် လူတစ်ယောက်ကို အပိုင်းပိုင်း အစစဖြစ်အောင် လုပ်နိုင်သည်အထိ ကြီးမားသည်။