ဒီအပြစ်သားက ရှင်သန်လို...(၂) (DTS)

အခန်း ၁၂၉

အပိုင်း (၁၂၉) စတင်ရာမှ ထွက်ခွာခြင်းဆီ

ကျန်းလော့သည် ဆယ်ကျော်သက် ချီယုံပြန်လာသောအချိန်တွင် မကောင်းဆိုးဝါးကို သည်းမခံနိုင်အောင် စိတ်တိုလာစေအောင် စနောက်ချင်နေသည်။

ချီယုံ၏ ဇနီးတစ်ယောက်အနေဖြင့် ကျန်းလော့သည် သူ့ကိုယ်သူငုံ့ကြည့်လိုက် အိပ်ရာပေါ်တွင် ပြောမပြနိုင်လောက်အောင် ပေါ့ပါးသည့်ပုံဖြင့် လက်နှစ်ဖက်အချည်ခံရပြီး လှဲလျောင်းနေသော မကောင်းဆိုးဝါးကို ကြည့်လိုက် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားသည်။ မကောင်းဆိုးဝါးသည် အားနည်းနေသလို လှဲလျောင်းနေသည်မှာ ကျန်းလော့ကို အသေထရိုက်ချင်စိတ် ပေါ်လာစေသည်။

မကောင်းဆိုးဝါး၏ အပြုအမူများသည် ဆန်းကြယ်နေပြီး သူသည် တလက်လက်တောက်ပနေသော မျက်လုံးများဖြင့် အပြင်ဘက်သို့ ကြည့်နေကာ ချီယုံဝင်လာပြီး သူတို့ကို တွေ့သွားမှာကို အလွန်မျှော်လင့်နေကြောင်း သိသာနေသည်။

ကျန်းလော့သည် စက္ကန့်အနည်းငယ်လောက်တွေးလိုက်ပြီး ဆုံးဖြက်ချက်ချလိုက်ကာ အိပ်ရာပေါ်မှ ထလိုက်ပြီး မကောင်းဆိုးဝါးကို ကော်လာကနေဆွဲထုတ်ပြီး ဗီဒိုထဲတွန်းလွှတ်လိုက်သည်။ သူဗီဒိုတံခါးပိတ်ပိတ်ပြီးချင်းမှာပဲ အခန်းတံခါး တွန်းဖွင့်ခံလိုက်ရလေသည်။

ချီယုံသည် ရေချိုးပြီး အဝတ်စားလဲလာပြီး ဖြစ်သည်။ သူ့မျက်နှာတွင် ဘာအမူအယာမှ မရှိပေ သို့သော် ကျန်းလော့ကို မြင်ပြီးနောက် မျက်လုံးထဲတွင် နွေးထွေးမှုလေးပေါ်လာကာ

"သခင်လေးကျန်း ကိုယ်ဒီနေ့ မင်းကို ခြောက်မိသွားလား"

ကျန်းလော့သည် ဗီဒိုမှ လက်ကို ရုတ်လိုက်ကာ နောက်လှည့်၍ ဗီဒိုကို ကျောမှီလိုက်ကာ တစ်လောကလုံးကို တုန်လှုပ်သွားစေန်ုင်သည့် မကောင်းဆိုးဝါးထွက်လာမည်ကို ကြောက်ရွံ့နေပြီး

"ဟားဟားဟား မခြောက်မိပါဘူး"

ချီယုံသည် လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး တံခါးပိတ်လိုက်ကာ သူ့ဆီသို့ လျှောက်လာသည်။ အနည်းငယ်မှောင်ရိပ်သန်းနေသော အခန်းထဲတွင် ဖုန်တချို့ပျံ့လွှင့်နေသည်။ ချီယုံသည် ကျန်းလော့၏ တောက်ပနေသော မျက်လုံးများထဲသို့ ကြည့်၍ သူမသိသော ခံစားချက်များသည် ပေါင်းပင်မြက်ပင်များကဲ့သို့ ကြီးထွားလာတော့သည်။