The secret girl (Voltooid)

hoofdtuk 28

(POV Skyler)

Vandaag moet ik naar school. Jeej wat leuk. Hoor je de sarcasme? Ik moet wel een schuilnaam bedenken. Jack zou zomaar over kunnen kijken naar de naam Skyler. Dan heeft hij mij zo weer. Wat voor naam zou het kunnen zijn? Het moet in vedergeval niet zo tuttig zijn. Gewoon simpel. 

De deur word opengedaan en Shane komt binnen. "hey klaar voor school." Vraagt hij met een grote lach. Hij heeft een goed humeur voor in de ochtend zeg. "Ook als ik niet klaar was voor school moest ik mee."Grinnik ik. 

In de tijd dat ik hier zat heb ik alle bandleden ontmoet die ook op mijn toekomstige school zitten.  Chad is minder bang voor mij geworden en alleen Shane, Chad en Caleb weten van mijn gave af. Ze weten nog steeds mijn hele verhaal niet. Shane probeert het elke dag weer, maar hij krijgt er niks uit. Ooit moet ik hem het wel vertellen, maar nu even niet. Zelf ben ik er ook nog niet klaar voor en ik moet ook nog alles op een rij zetten. 

"Heb je toevallig ook wat kleding voor me die ik aan kan doen?" Vraag ik hem.  Hij knikt en wijst naar de kast in de hoek. "Had je mijn aankomst al verwacht of zo?" Vraag ik hem grinnikend. "Zoiets." Antwoord hij zacht, maar ik hoorde het hard genoeg. Ik draai mij snel om en kijk hem diep in de ogen aan. Wat zei hij nou? Hij had het al verwacht dat ik ging komen?

Hij lijkt er een beetje bang van te worden. Ik kijk hem intens aan en loop een paar passen naar hem toe. Hij word bang en doet een paar passen naar achter. "Ik zit dan wel net in je bende, maar als je iets verzwijgt over mij ga je eraan. Ik zou het nu maar zeggen als ik jou was." Shane slikt hoorbaar. 

Moet ik zeggen dat toen ik hoorde dat ze kwam naar kleding heb gezocht? Of klinkt dat te zielig? 

"Wat zei je?" Vraag ik hem verward. "I-ik zei helemaal niks." Stottert hij nog steeds bang van mijn blik. "Maar ik hoorde je zeggen ' Moet ik zeggen dat toen ik hoorde dat ze kwam, naar kleiding heb gezocht? Of klinkt dat zielig?' Dat is wat ik je hoorde zeggen." Vertel ik hem. Zijn ogen worden groot. "Dat dacht ik zojuist. Ik heb dat namelijk niet gezegd." Verteld hij. "Dus ik kan nu ook al gedachten lezen? Kan het nog erger?" Verwoed draai ik mij om en slaak een geërgerde kreet. 

"Sky misschien is het tijd dat je het verteld. Elke dag word het steeds vager voor mij. Ik moet het weten, ik wil je helpen. Ik zie aan je dat wat het ook is, je kapot maakt van binnenuit. Please, laat je me helpen." Smeekt hij. 

Ik moet het hem vertellen. Hij heeft alle recht om het te weten. Hij is de gene die mij probeert te helpen, maar ik duw hem alleen maar weg. Hij heeft gelijk ik ga kapot. Kapot omdat ik er niks tegen kan doen. Ik zal mijn hele leven op mijn hoede moeten zijn. 

"Ga zitten." Zeg ik kort. Hij kijkt mij verbaasd aan, maar krijgt al snel door dat ik het hem wil vertellen. Hij gaat snel zitten en wacht geduldig. "Waar moet ik beginnen?" Mompel ik meer tegen mijzelf. "Bij het begin als het kan?" Vraagt Shane. "Oké beloof mij dat je mij niet onderbreekt of medelijden met mij krijgt. Dat is het laatste wat ik wil van mensen." Geef ik hem nog mee. Ik blik kort op de klok en zie dat ik genoeg tijd heb en dus alles rustig kan vertellen.  

"Het begon toen mijn vader overleed. Mijn moeder was er gek van. Ze zat aan de drank en drugs. Na een tijd ontmoete ze iemand anders en was ze van de drank en drugs af gekomen. Ik had al snel een soort stiefvader. Hij had nog een zoon, Jack" Ik slik even bij het zeggen van de naam. 

"Het bleek dat mijn stiefvader een wapen handelaar was. Ik en mijn moeder kwamen er te laat achter. Mijn moeder en stiefvader werden neer geschoten en jack had mij net op tijd meegenomen, anders was ik hier nu niet meer. Hij heeft mij een lange tijd misbruikt op de meest gruwelijke manieren die je maar kan bedenken. We verhuisden uiteindelijk en ik moest daar naar school. Nog voor dat ik naar school moest, moest ik een soort pil door slikken met een drankje erbij. Ik kan niet precies uitleggen wat het was, maar het heeft mij gemaakt zoals ik nu ben. Ik heb nu gaves die niemand anders heeft. Vroeger was er ene stam zoals mij. Jack zijn familie hebben die uitgeroeid. Iemand was met een middel bezig om er voor te zorgen dat je een 'special' kon worden. Zo noemt men hun volk. Je moest alleen speciaal zijn om het via het middel een special te worden. Op de wereld leeft er maar èèn per keer. Dus als ik overlijd word er een nieuwe geboren, maar helaas bestonden er maar twee pillen die je tot special kon maken. Jack heeft ze alle twee aan mij gegeven.

 Volgens Jax heb ik daarom alles extra sterk. Mijn ogen verkleuren zoals je al had gemerkt. Ik kan ze nu zelf redelijk controleren, maar het werkt niet als ik bang ben. Als ik bang ben werkt niks meer. Jack weet hoe hij mij bang kan maken. Daarom is hij een groot gevaar voor mij. Ik was dus gevlucht ik dacht dat ik een monster was en ik iedereen pijn deed. Het leek mij beter als ik verdween en hun niks meer met mij te maken hadden. Later kwam ik er achter dat Jack mij helemaal niet wou beschermen, maar mij gebruiken. 

Hij wou  gebruik maken van mijn gaves en mij dan vermoorden. Zo kon er nooit meer een special kunnen bestaan. Hun hebben dan de macht over de hele stad. de specials waren er voor om het vol te beschermen tegen hun, maar hun hebben gehaald. Ik was dus de enige die het nog voort kon zetten. Het nadeel is ik moet de ware hebben, eerder dan dat kan ik het niet voor zetten.  Raakt een jongen mij aan doet het pijn. Daarom moesten jullie dus uit mijn buurt blijven. Als jullie mij aanraken doet het mij pijn. Jullie hebben er geen last van. Jack heeft daarom zijn voordeel. Als hij een stuk blote huid aanraakt kan ik niks meer. Zolang er iets tussen zit is er niks aan de hand. Als een jongen mij kust doet het pijn bij mijn hard. Het voelt alsof er een mes in word gestoken. Als dat te lang door gaat kan ik er aan overlijden.

 Geloof mij dat doet veel pijn. Het is mij al overkomen met Kyle. af en toe heb ik mijzelf niet meer onder controle en ben ik mijzelf niet meer. Als dat gebeurt moet je uit mijn beurt blijven. Ik had dus allemaal sneeën. Kyle kwam dar achter en wou het weten. Hij volgde mij naar huis en ik wou niks los laten. Hij zoende mij en het deed ongelofelijk veel pijn. Je hard breekt en dit keer niet figuurlijk.  Als ik mij niet had verzet met alles was ik nog had en Jack er niet was, was ik nu dood. Ik ben dus gevlucht uiteindelijk en kwam uit bij een hutje in het bos. zonder er bij na te denken ging ik er in en verstopte mij daar. Later kwam Jax er en bood mij hulp. Toen Jack mij had gevonden zijn wij samen naar Frankrijk gegaan. Daar woonde een familielid waar wij wel even konden blijven. Bij zijn neef, Nick, konen wij dus blijven. Op de eerste dag ging het al mis. 

Ik werd opgesloten door Nick in mijn kamer. Ik was mij zojuist aan het omkleden en stond dus in mijn ondergoed. Je kon zijn lust gewoon zien. Hij raakte mij aan en het deed pijn. Ik kon hem nog weg duwen om de keer, maar hij verzette zich steeds weer. Na een tijd kwam Jax binnen en heeft hij Nick uiteindelijk de kamer ui gegooid. Toen ik een keer alleen thuis was ben ik gaan rondneuzen. Ik kwam uit bij een kamertje uit in de kelder. Daar bleken allemaal jongens te zitten zoals Nick. Ik wou me gelijk omdraaien, maar iemand greep mij al vast. Later kwam Kay er ook aan. Ik verzette mij tegen alles wat hij probeerde. Uiteindelijk nam mijn woede de overhand. Toen ik Kay een soort van heb uit geschakeld trapte in de deur in en rende voor mijn leven.

 Onderweg knalde ik nog tegen Jax aan die thuis was gekomen. Hij hield mij tegen om te vragen wat er was. Ik hoorde Kay al de trap oplopen dus ik spurtte naar mijn kamer. Toen iemand in de kamer kwam hoopte ik zo erg dat hij mij niet zag. Wat ook het geval was. Ik was op een of ander manier onzichtbaar. Later had ik alle jongens bewusteloos geslagen en had ik Kay vast gebonden. Jack kwam binnen. Dat was een grote schrik. Ik wou zo snel mogelijk weg. Als hij mij te pakken had was ik verloren. Ik ben uit het raam gesprongen en ben maar door gaan rennen. En nu ben ik hier. Ik heb er een paar gaves bij en elke dag ontdek ik wel weer wat anders." Sluit ik mijn verhaal af.  

Shane kijkt mij met grote ogen aan. Vol verbazing. Wat wil je ook. Dit is niet niks. Hij staat op en trekt mij in een knuffel. Ik laat het voor deze keer toe. Ook al wil ik geen medelijden, deze knuffel had ik wel nodig.

Het voelt net alsof er veel last van mijn schouders af is gevallen door het aan iemand te vertellen, maar heb ik hier wel goed aan gedaan? Is hij te vertrouwen?