The secret girl (Voltooid)

hoofdstuk 34

Terugblik van het vorige hoofdstuk:

"Waarom?" Vraag ik en je hoort mijn stem die af breekt. Het lijkt of mijn stem aangeeft dat ik elk moment kapot kan gaan. Ik hoor voetstappen van achter mij dichter bij komen. Ik doe er niet eens moeite voor om weg te stappen. Het enige wat ik wil is vraag op mijn antwoord. Ik voel twee armen van achter om mij heen slaan. Aan zijn geur weet ik dat het Shane is. Op dit moment wil ik alleen antwoord om mijn vraag. Ik moet het weten.

"Hoe bedoel je waarom? Wat waarom?" Vraagt Kay verbaasd. Hij weet duidelijk niet waarover dit gaat. Wat wil je dan ook.

"Waarom zat je bij die bende? Waarom was je bij die aanslag? Waarom heb je mijn ouders vermoord? En mijn belangrijkste vraag is-" Ik slik even. Nooit gedacht dat ik hier misschien ooit antwoord zou krijgen? Shane' zijn omhelzing in strakker geworden naar al mijn vragen. Hij probeert al zijn woede in te houden.

"Waarom wou je mij dood hebben?" Vraag ik stil. Niemand blijkt mijn vraag gehoord te hebben behalve Shane. Hij plet mij zowat in de omhelzing of ik zal het meer een houdgreep noemen. "Wat vroeg je?" Vraagt Kay uiteindelijk.

"Waarom wou 'jij' mij dood hebben?" Vraag ik met de nadruk op 'jij'.

(POV Skyler)

Shane trekt mij nog strakker tegen hem aan door het nogmaals horen van de vraag.

Ik weet zeker dat als ik deze vraag nog is stel hij zijn woede niet meer in kan houden en Kay weer gaat aanvallen. Kay kijkt mij nu met grote ogen aan. Niet wetend waarom ik deze vraag stel. Niet wetend waarom ik het zo graag wil weten. En vooral niet wetend wat hij moet zeggen. Hij lijkt sprakeloos te zijn. Hij weet niet welke woorden hij moet gebruiken.

"Skyler ik kan het ui-" Probeert Kay, maar i houd hem tegen. "Ik hoef geen uitleg ik wil een antwoord!" Roep ik nu boos. Hij kan toch wel gewoon zeggen waarom hij het deed? Is het zo moeilijk om antwoord te geven? Het is één simpele vraag. ÉÉN SIMPELE VRAAG!

"Skyler ik denk dat je even af moet koelen." Zegt Shane voorzichtig.

"Nee ik wil verdomme weten waarom hij dit wou doen! Ik had dood kunnen zijn als Jack er niet was. Misschien had hij dat beter niet kunnen doen. Dan had ik nu dit kut leven niet waar ik elk moment van de dag op mijn hoede moet zijn! Elke dag vraag ik mij af waarom ik nog leef! Ik wil verdomme gewoon antwoord op mijn vraag! Waarom wou 'jij' mij neer schieten?! Ik was verdomme je vriendin! Ik was er voor je toen je moeder overleed! Ik was er voor je toen je vader je uit huis had gezet! Ik was er altijd en als het er op neer komt wil je mij neer schieten. Persoonlijk nog wel! Na die keer had je het kunnen opgeven, maar nee je wilde mij perse dood. Na een paar week kwam je terug om het nogmaals te proberen. Als ik die dag geen pistool had mee genomen was ik er u ook niet. Nu hoopte ik eigenlijk dat ik dat nooit had gedaan! Ik wil nu het liefst dood! Dan ben jij gelukkig en hoeft niemand zich meer met mij te bemoeien. Hoef ik niet meer te vluchten. Iedereen heeft wat die wilt! Ik wil verdomme zo niet leven!" Schreeuw ik uit.

Tranen stomen inmiddels over mijn wangen. Ik ren zo snel als ik kan naar mijn kamer. Ik ben er helemaal klaar mee dit is de druppel!

Waar is het! Ik zweer dat ik het onder mijn kussen had! Waar is die pistool! Ik moet hem hebben! Ik wil niet meer zo leven! Niemand snapt het om zo te zijn! Het maak je kapot. Zo wil niemand leven. Zelfs mijn ergste vijand wens ik dit leven nog toe. Het maakt je helen leven kapot. Je geniet niet meer van het even als eerst. Ze zeggen dat het leven hard is, maar dit is verre weg van hard. Dit is gruwelijk en da niet in de leuke versie. Zo wil ik niet door gaan. Hier moet een einde aan komen en er is maar één manier hoe ik dit kan eindegen.

Als ik naar de deur wilt lopen om hem open te maken, maar hij word al met een harde klap open gegooid en Shane staat in de deur opening. Net op tijd kan ik mijn pistool nog achter mijn rug verstoppen. Shane blijkt het te merken dat ik iets verstop achter mijn rug.

"Skyler wat verberg je achter je rug?"Vraagt hij. "Niks." Zeg ik snel en wil langs hem lopen naar buiten. Ik wil hier niet langer zijn. Shane houd mij tegen door mijn pols te pakken. Ik kijk hem verbaasd aan. Voor ik het door heb voel ik Shane' zijn lippen op de mijne. Op één of andere manier voel ik geen pijn, maar het lijkt alsof hij al mijn energie opslokt. In plaats van pijn voel ik mij nu machteloos. Ik haat het om mij machteloos te voelen.

Ik probeer mij nog van hem weg te drukken, maar het blijven zinloze acties. Mij energie daalt daardoor alleen maar sneller. Ik voel dat de handen van Shane naar mijn rug gaan. Ik voel dat ik steeds minder kracht krijg.

Wat is hij van plan? In een fractie van een seconden pakt Shane mijn pistool en draait mij om met mijn handen op mijn rug vast houdend. "Shane laat me los!" Roep ik naar hem.

"Waarom heb je een f*cking pistool bij je!" Roept hij naar mij. Ik trek met al mijn kracht mijn handen terug, wat door mijn krachten ook zo goed als werkt. Ik hef mijn hand naar de pistool en de pistool komt mijn richting op. Ik hef mijn hand nu naar Shane en smijt hem naar de andere kant van de kamer. Veel zachter dan ik eigenlijk in gedachten had.

Door die kus ben ik zwakker geworden. Ik moet hier weg voor het te laat is. Ik probeer te rennen, maar het lukt niet. Ik ben te zwak ik heb geen energie meer!

Ik ben eindelijk in het bos terecht gekomen. Hier zal niemand mij op tijd vinden en er achter komen wie de dader zou kunnen zijn. Ik wil niemand hier de schuld van geven.

"SKYLER! DOE HET NIET!" Hoor ik iemand achter mij schreeuwen. Aan zijn stem te horen weet ik dat het Shane is. Kom op Sky het is nu of nooit! Je moet dit doen. Dan is iedereen gelukkig! Ik hef mijn pistool naar mijn slaap en zet hem er tegen aan. "Vaarwel wereld." Zeg ik nog zacht en ik hoor een schot lozen. Daarna voel een grote mijnscheut door mijn lichaam en val machteloos op de grond.

"Skyler!"