The secret girl (Voltooid)

hoofdstuk 58

(POV Skyler)

Hij kijkt mij kort aan en je ziet alle pijn in zijn ogen. Ik ga met mijn hand naar het mes en trek hem er zo snel mogelijk uit. Ik wil zijn wond helen, maar weer moet Nash tegen werken. Ik ga snel op zijn middel zitten met mijn gezicht naar zin benen gericht. Nash kan nu niet meer bij mijn armen dus leg ik mijn hand op zijn wond. Hij is gelijk geheeld en gestopt met bloeden. Ik hoor een schot en doe beschermend uit reflex mijn armen voor mijn gezicht. Als ik na een paar seconden nog steeds niks voel kijk ik op en zie dat ik een krachtveld voor ons had gemaakt. Ik maak de persoon die dit heeft geflikt kapot! 

Er stroomt woede door mijn hele lijf. Ik sta op en blik kort op Nash. Als ik met die persoon in gevecht ben, kan ik Nash niet helpen als er meer mensen zijn. Ik strek snel mijn hand uit naar Nash en er verschijnt een kracht velt om hem heen als een soort bal. Ik draai mijn om en ik zie iemand met een pistool op mij gericht staan. Hij gaat er zo aan!

Ik hef mijn hand richting de pistool en zwaai hem naar rechts. De pistool valt naar de andere kant van de straat. Voor ik het weet zie ik een flits en als ik mijn ogen open doe zie ik alles plots veel lager als normaal. Ik ben veranderd in een wolf! Ik ren zo snel als ik kan op en af en bespring hem. Ik bijt hem in zijn been en sleur hem naar de andere kant. Ik negeer al zijn geschreeuw van de pijn.  Hij had bijna Nash kunnen vermoorden. Als hij iets meer omhoog was geweest had hij zijn hart kunnen raken. Dan was hij hier niet! Dan was ik hem kwijt! 

Door die gedachten word ik alleen maar woester en bijt de man overal. De man beweegt niet meer en ik stop. Ik zie hem niet meer ademhalen. Ik heb hem vermoord! Ik ben een monter geworden, maar het was Nash en ik of hij. Mijn keuze had ik snel gemaakt en maakte hem dus dood. Ik ren zo snel mogelijk terug nog als wolf zijnde op Nash af. Ik moet hem hier weg halen! Halverwege word er iets om mijn nek heen gedaan en word ik achteruit getrokken. Ik beland op mijn rug en wil opstaan, maar weer komt er een touw om mij heen. Dit keer om mijn poten. Er word iets voor mijn neus en mond gehouden en ik zie zwarte vlekken verschijnen voor mijn ogen. Ik moet sterk blijven! Ik moet Nash helpen! Straks maken ze hem dood. Ik zie weer een flits en voel dat ik weer terug ben veranderd. 

De zwarte vlekken voor mijn ogen worden er steeds meer. Ik moet wakker blijven! Nash heeft mij nodig! Ik wil hem niet nu al verliezen! Door die laatste zin voelde ik alle kracht weer door mijn aderen lopen. Ik ruk de touwen los en probeer weg te lopen, maar ik zie nog steeds zwart. Na een paar stappen val ik op de harde weg. Het laatste wat ik nog zie is Nash die nog in het krachtveld zit.  Hij kijkt mij bezorgd aan en wilt uit het velt stappen. Ik schud snel mijn hoofd 'nee' als teken dat hij daar moet blijven. Ik voel twee sterke armen mij optillen. Als ik opkijk zie ik alleen maar zijn ogen. Ik ken die ogen ergens van, maar van wat? Wie is dit? Wat moet hij van mij? 

Ik word wakker in en kamer. Ik lig op een groot bed. Als ik mijn ogen open doe zie ik Nash aan de muur hangen. Wat is dit! Hij zat toch veilig! Er zat een krachtveld om hem heen! Hoe konden hun hem mee nemen! Is hij dood? Wat zou er met hem gebeurt zijn? Is hij mishandeld? Ik zie hem kort bewegen en al mijn hoop komt terug.

 "Nash." Zeg ik zacht. Misschien staan er mensen bij de deur. Nash opent gelijk zijn ogen als ik zijn naam heb uitgesproken. Hij kijkt mij opgelucht aan. Dacht hij dat ik het niet zou halen?  Ik wil naar hem toe gaan, maar ik merk dat ik vast zit aan touwen. Waarom maken ze mij in vrede's naam vast? Wat heeft dat voor een nut als waarschijnlijk de deur op slot zit? Owh wacht. Ik denk dat ze wel door hebben dat als ik in een wolf kan veranderen ik zo die deur open kan trappen. Wie zou dit hebben gedaan? Maar als ze dat weten hadden ze mij niet met touwen moeten vast binden. Als ik een deur in kan trappen krijg ik zo deze touwen los.  

Ik ruk mijn rechter hand snel los en het touw knapt. Ik probeer het ook met mijn linker, maar die zit nog strakker vast. Waarom zouden ze die strakker hebben gedaan? Ze hadden dan beter mijn rechter hand kunnen doen aangezien die sterker is. Met mijn rechterhand maak ik de knoop los van mijn linkerhand en sta snel op. Als ik opsta val ik op de grond door de pijn in mijn maag en been. Ik kijk wat er aan de hand is en zie een grote snee in mijn been zitten een een goten wond bij mijn maag. Ik leg snel mijn hand erop zodat de pijn weggaat en snel naar Nash toe. Als ik voor hem sta kijkt hij mij blij aan, maar ook verdrietig uit. 

 "Skyler je moet nu gaan. Straks komen ze en kan jij niet ontsnappen. Dan hebben ze jou en ik weet dat ze je het liefst dood willen. Ga, ga nu het nog kan." Zegt hij wanhopig. Ik schud koppig 'nee'. "Ik laat je hier niet alleen achter. Wie weet wat ze met je gaan doen." Ik trek zijn touwen los en hij valt neer op de grond. Ik help hem opstaan, maar hij kan amper op zijn benen staan. Ik laat hem op mij steunen en duw hem voor steun tegen de muur. Ik kijk rond of ik een uitvlucht vind. Alleen de deur is tot beschikking maar er is een grote kans dat er mensen staan. 

"Skyler laat mij gewoon hier. Wees voor èèn keer niet koppig en luister. Ik wil je helpen, laat mij je dan ook helpen." Zegt Nash snel. "Ik ben helmaal niet koppig en jou mag ik ook nooit helpen. Nu wil ik ons allebei helpen door hier weg te komen. Samen." Zeg ik met de nadruk op 'samen'. Nash zucht verslagen. 

"Zijn de tortel duifjes klaar?" Hoor ik een maar al te bekende stem zeggen. 

Heeft hij dit gedaan! Hoe durft hij! ik wist dat hij dit van plan was, maar waarom Nash? Hij heeft hier niks mee te maken! Wat gaat hij met ons doen?