The secret girl (Voltooid)

Hoofdstuk 35

Omdat ik #1 sta in Mysterie/Thriller een nieuw hoofdstukje. Ik was ook wel gemeen om zo'n cliffhanger te doen. Ik hoop dat jullie het me vergeven. Geniet van dit hoofdstuk en veel lees plezier. 😉

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

(POV Shane)

(Het vorige hoofdstuk maar dan in Shane' POV)

Ik moet Skyler stoppen! Ik wete wat ze van plan is. Ze wil verdomme zelfmoord plegen! Ze mag niet dood! Onze bende heeft haar nodig. Ik heb haar nodig. Ik kan niet zonder haar. Ik ken haar nog niet zo lang, maar nu kan ik al niet zonder haar. Hoeveel pijn ze mij lichamelijk ook doet, hou ik nog steeds van haar. Ik had mijzelf beloofd nooit mee verliefd te worden en dan komt Skyler plots binnen. Ik wou haar geheim weten, die ik nu weet. Ik wist dat die kus effect op haar had, maar het leek wel alsof ik al haar energie had opgeslokt. Alsof het drinken was. Je zag aan haar dat ze het ook niet begreep.

Ik gebruikte makkelijk de tijd dat ze verward was om het pistool uit haar hand te trekken. Skyler kijkt verschrikt op en heft haar hand op naar de pistool. Hoe strak ik hem ook vast houd, kan ik hem iet vast blijven houden. Ik verlies mijn houvast en laat de pistool los. Niet veel later dan dat word ik naar de andere kant van de kamer gegooid. Met een harde klap kom ik met mij rug tegen de muur.

Ik moet opstaan! Ik moet er voor zorgen dat Skyler nog blijft leven! Ik wil haar hele verleden weten en haar helpen. Ik wil weten wat die Jack precies heeft gedaan. Ik wil weten wat Kay in haar leven heeft gespeeld. Ik wil alles van haar weten. Het vreet mij van binnen op op de manier hoe Skyler is. Ze is gebroken. Ze probeert het zelf te bouwen, maar met èèn simpel woord valt de muur om en moet ze opnieuw beginne. Het doet pijn om haar te zien lijden en ik er niks aan kan doen. Wat sta ik hier nog? Ik moet achter Skyler aan voor het te laat is. Ik kan het mijzelf nooit meer vergeven als ze zichzelf dood schiet en ik er iets tegen kon doen. Dat wil ik niet op mij geweten hebben.

Ik sta snel op en negeer de pijn. Het draait nu even niet om mij, vanaf nu concentreer ik mij op Skyler. Ik pak snel mijn motor en zie Skyler een stukje verder op. Ik moet snel zijn! Ik geef wat extra gas en zie dat Skyler plots stil staat. Ze maakt zich klaar om te verstrekken voor eeuwig. Ik kan dit niet laten gebeuren. Ik wil niet dat ze voor mijn neus weg gaat van de wereld en nooit meer terug keert.

"Skyler!" Roep ik maar ze blijkt het niet te horen. Wat moet ik doen? Normaal weet ik alles wat ik moet doen, maar precies op dit moment werkt mijn hoofd niet. het enige wat er in mijn hoofd hoor is deze zin: ' Je moet Skyler redden. Ze mag niet dood. Ga!' Hoe houd ik haar tegen? Hoe houd je überhaupt zo'n iemand tegen. Hun kiezen er niet zomaar voor om te stoppen met het leven. Maar er moet altijd iets zijn wat ze tegen kan houden.

Ik spring van mijn motor af en ren naar haar toe. Ik zie dat ze haar hand met het pistool naar haar slaap brengt. Ik zie dat haar lippen op en neer gaan door dat ze iets zegt. Ik kan helaas niet horen wat ze zei.

Ik slik even kort de brok in mijn keel weg. Het is best raar om zo voor iemand te staan en weten wat die gene va plan is. En al helmaal als dat plan betekent dat je die persoon nooit meer kan zien. Ik kan Skyler niet achter laten. Ik WIL Skyler niet achterlaten. Ik ken haar nog niet zo lang, maar ik kan niet zonder haar. Het feit dat ze dood ging, omdat ik te bang was om in te grijpen breekt mij nu al. Terwijl het nog niet eens gebeurt is. Mijn blik is geconcentreerd om de pistool in haar handen. Ik zie dat haar vinger naar de trekker gaan en voorzichtig naar achter duwt.

"SKYLER!" Schreeuw ik nu hard. Mijn lichaam blijkt plots wakker te worden en ik pak in minder dan een seconden mijn pistool en loos een kogel in haar been. Ze valt op de grond en haar pistool valt uit haar handen. Opgelucht haal ik adem.

Ik heb dan zojuist Skyler wel neer geschoten, maar dat is beter dan dat ze nu dood was. Ik ren snel naar haar toe en merk dat ze weg valt. Ik bind snel een doek om haar been zodat het bloeden minder wordt. Ik til haar in bruidsstel op en zet haar voor mij neer op de motor. Mijn armen aan de zijkanten van haar, waardoor Skyler nergens heen kan en op mijn arm steunt. Ik rijd langzaam naar huis en als ik binnen kom zie ik verschrikte blikken. Ze kijken al snel naar Skyler en ik hoor ze naar adem happen. Kay komt naar voren lopen.

"Wie heeft dat gedaan!" Sist hij woedend en kijkt mij met op elkaar geklemde kaken aan. Je kan bijna het vuur in zijn ogen zien. Pure woede. Woede naar de persoon die in haar been geeft geschoten. Wat zal er gebeuren als hij weet dat ik het heb gedaan? Ik denk dat mensen mij als laatst hier achter zullen zien. Ze zeggen allemaal dat ze mij wel door hebben met Skyler. Ik zeg altijd dat ik niet weet waarover ze het hebben, maar in mijn gedachten weet ik donders goed waar ze het over hebben. Hun vonden het geweldig dat ik weer een beetje gevoel kreeg.

"Ik." zeg ik zonder er bij na te denken. "Jij hebt in haar been geschoten?! Ben je gek of zo!" Hij is echt woest. Hij wilt een poging doen om mij te slaan, maar treft dan skyler aan in mijn armen. Sla je mij dan valt Skyler mee en doet hij haar ook pijn. Ze is nu zwak en heeft vooral rust nodig.

"Wou je dat ze zichzelf in haar kop had geschoten?! Ik heb in haar been geschoten zodat ze viel en haar pistool liet vallen. Ze reageerde nergens meer op. Wat had ik dan moeten doen! Afwachten tot dat ze neer valt en ze nooit meer spraakzaam zou zijn. Nooit!" Schreeuw ik woest naar hem.

Hij weet verdomme niets van de situatie. Ik zal Skyler nooit vrijwillig hebben neer geschoten. Ook niet als ik er voor werd betaald. Dan had ik eerder de persoon die haar dood wou vermoord. Wie zou Skyler nu dood willen? Ze heeft niks fout gedaan. Ze word plots in deze wereld meegezogen en alleen gelaten. Ze moet het allemaal zelf uit zoeken. Ze heeft niemand die haar met die verandering kan helpen, behavle Jack, maar die laat ik haar nog niet alleen in een kamer. Laat staan dat hij dichte bij haar komt. Hij mag hier dan wel veel van weten, maar hij blijft met zijn vieze poten van Skyler af.

Ik been met Skyler in mijn armen naar boven en doe de deur van mijn slaapkamer open. Skyler leg ik voorzichtig in het bed neer en maak haar wond schoon. Ik doe er een speciale zalf op waardoor die sneller geneest. Ik doe snel mijn kleding uit en houd mijn boxer aan. Als dat allemaal klaar is kruip onder de dekens en trek Skyler dicht tegen mij aan.

"Ik houd van je." Zeg ik nog zacht. Ik zie dat er een kleine glimlach op het gezichtje van Skyler siert. Automatisch vormt er een glimlach op mijn gezicht en druk ik Skyler dichter tegen mij aan.

"Ik zal je nooit laten gaan." Fluister ik nog voor ik mijn ogen sluit.