The secret girl (Voltooid)

hoofdstuk 42

Hey toen ik dit hoofdstuk uploude was er ene soort fout. Hij gaat maar een klein stuk zien. Als jij dit ook hebt en weet wat er aan gedaan kan worden. Wil je me alsjeblieft even inlichten. En als jij het niet hebt ook, want dan weet ik dat het misschien aan mijn apparaten licht. Op mijn telefoon kan ik het namelijk niet zien. 

Alvast bedankt.

(POV Skyler)

Ik open mijn ogen en merk dat ik in een auto zit. Ik slaak een zucht en open mijn ogen. Ik bij beduusd om mij heen en dan tref ik Shane aan. Hij is gefocust op de weg. Als hij mij ziet bewegen kijkt hij snel naar mij. "God zei dank je bent wakker." Zegt hij opgelucht. Ik schenk hem een zwak lachje en kijk rustig naar buiten. Hoe kom ik plots zo zwak?  Wat is er aan gehand? Ik moet het weten. Ik wil mij niet zwak voelen. ik ben niet zwak!

Na een tijdje komen we aan bij de oprit en word ik uit de auto getild. Shane draagt mij in bruisstijl naar binnen en loopt gelijk de keuken in. Even later komt Caleb ook de keuken in lopen en schrikt als hij mij plots ziet zitten op het aanrecht. Mijn hoofd steun tegen het kastje aan en leun tegen de muur aan. 

"Wat is er met haar? Ze ziet wat bleek en zo te zien voelt ze zich ook niet zo goed." Ik kijk hem niet begrijpend aan. Hoe kan hij zien dat ik mij niet goed voel?  Caleb merkt dat ik hem niet begrijp. "Je ogen. Dat stralen ze uit, niet met kleur maar met gevoel. Ze zijn minder helder als normaal." verduidelijkt hij mij. Ik knik licht als bevestiging. "Wat is er gebeurt?" Vraagt Caleb aan Shane wetend dat ik niet kan antwoorden. 

"Ik haalde de chip uit haar pols. Toen die er uit was werd ze licht in haar hoofd en antwoorden niet meer. Ze leunde met al haar gewicht op mij wat ze niet zou doen als ze gewoon normaal was. Ik kreeg dus door dat ze niet helemaal in orde was. Toen ik haar vroeg of het goed ging viel ze al weg. In de auto net was ze waker geworden, maar ze antwoord niet. En nu zijn we hier en wil ik uitvinden wat er aan de hand is." Zegt Shane kort samengevat. 

Caleb komt op mij aflopen en pakt mijn pols vast waar die chip eerst in zat. Ik laat mijn arm gewoon  hangen. "Misschien zat er iets in de chip wat er uit komt als je hem er uit haalt. Gif?" Shane's ogen worden groot. "Wat voor gif zou het kunnen zijn? Zou het dodelijk zijn?" Ratelt Shane. Ik houd met moeite mijn ogen open en sluit ze dus. 

"Skyler?" Zegt Shane geschokt. "Hmm?" Reageer ik zodat hij weet dat ik überhaupt nog leef. Hij is te snel over dramatisch soms. Ik hoor hem opgelucht ademen. "Wacht even ik ga wat halen waardoor we kunnen weten wat voor gif het is, als het überhaupt gif is." Hoor ik Caleb zeggen. Ik voel een warme hand over mijn wang gaan. Het is iets te warm. Het brand licht. Ik kreun zacht van de pijn. De hand gaat zo snel mogelijk weg. 

 "Skyler?" Hoor ik Shane ongelooflijk en geschokt zeggen. Was hij het die mij aanraakte? Waarom brandde het dan? Het deed niet ontzettend veel pijn, maar wel een beetje wat ik op dit moment niet kan hebben. Het voelt alsof ik mijn lichaam amper kan bewegen. Alsof die aanraking mij nog zwakker heeft gemaakt. "Shane waarom kijk je zo naar Skyler? Wat is er gebeurd? Ze is niet dood toch?" Vraagt Caleb. 

Waar hebben hun het over? Ik probeer èèn ogen open te doen, wat redelijk lukt. Ik zie dat Shane mij ongelofelijk aankijkt. Wat is er? Waarom kijkt hij mij zo aan? Ik ben geen geest of zo. "Ik raakte haar aan op haar wang en ze kreunde van de pijn. Wat betekent dat?" Zegt Shane zacht. Caleb moet het ook even laten bezinken en probeert hem dan op te peppen.

 "Gast ze is nu gewoon zwak. Haar lichaam werkt nu gewoon niet meer goed. Ik denk dat ze dit bij iedereen heeft. Ik probeer contact te zoeken met Shane via zijn gedachten. Na een paar keer proberen kom ik in zijn gedachten. 

Wat gebeurt hier allemaal? Ben ik niet de juiste persoon voor Skyler? Doe ik haar pijn? Is dit mij schuld? Wat als Skyler ene ander heeft? Wat moet ik dan? ik kan niet zonder haar. Ik heb haar beloofd haar nooit te laten gaan. 

Shane het is niet jouw schuld. Shane kijken verbaasd op door de plotselinge stem in zijn hoofd. Zo moet je niet denken. Het deed niet super veel pijn als bij anderen. Ik wil jou ook niet kwijt. Je deed mij net alleen pij omdat mijn lichaam het nu niet aankan. Mijn lichaam stoot nu iedereen af.

Ik stop mijn gedachten als ik plots iets voel tintelen bij mijn pols. Caleb geeft mijn pols vast en een naaldje waarmee hij bloed gaat afhalen. Hoe kan dit? Normaal zal het toch pijn doen? Eerst Shane die mij niet kan aanraken, nu Caleb die mij juist wel kan aanraken. Shane lijkt het ook niet te begrijpen. "Nou volgens mij kan jij haar wel aanraken." zegt Shane lichtelijk gefrustreerd. Caleb lijkt het ook te merken. Ik ga met mijn hand naar mijn pols. Als ik hem aanraak komt er een pijnscheut door mij heen. Ik trek mijn hand snel terug en kijk niet begrijpend naar Shane. 

Wat gebeurt er? Ik kan mijzelf niet eens aanraken? Er is iets aan de hand en ik moet het weten!

∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞

Hey lezers,

ik weet niet of jullie het gemerkt hebben,maar mijn upload schema is veranderd. Het is nu Woensdag, zaterdag en zondag. 

ly so much

-xxx- Zoeloe_shadow