Life goes on, even with The 76th Hunger Games (NL)

Chapter 8

De kamer staat vol computers, tafels, kasten vol papieren, maar alles ziet er vrij rustig uit. ‘’En waar dient dit voor?’’ vraagt Katniss. ‘’Dit, Katniss, is de communicatiekamer. Hier worden alle gesprekken tussen de mentoren en de Hoofdspelmaker gevoerd. Vrij handig, door deze gesprekken word meestal beslist welke tributen het Capitool zelf vermoord. Hier kun je je tributen verdedigen, eigen ideeën inbrengen, dat soort dingen. Haymitch zat er vaak voor jullie, dankzij hem leven jullie beiden nog,’’ zegt Finnick. Katniss en ik knikken.

Een zachte klop dreunt door de stille kamer. ‘’Binnen,’’ zeggen Finnick, Katniss en ik tegelijkertijd. De deur gaat krakend open. Blijkbaar was de deur geluidsdicht, want hoe verder de deur zich opent, hoe harder het gehuil van een klein kind te horen is. Finnick lijkt het gehuil te herkennen. Hij loopt naar de deur toe. ''Wat is er?'' vraagt hij zachtjes. Het kind's gehuil wordt steeds zachter. ''Ik wist echt niet meer wat hij wilde. Hij had geen dorst, wilde niet slapen, had het niet koud of warm, ik wist niet meer wat hij wilde. Blijkbaar was de oplossing niet zo heel moeilijk,'' klinkt de bekende stem van Annie bij de deur.

Katniss komt langzaam naar me toe lopen en slaat haar armen om mijn middel. Ik doe hetzelfde. ''Het is oké, ik neem hem wel mee,'' zegt Finnick. Wanneer hij zich omdraait, zien we waar ze het over hadden. Een klein jongetje ligt in de armen van Finnick. Hij groene ogen zijn al snel ontwikkeld voor zijn korte leven op deze aarde. Zijn haarkleur ligt tussen het lichte haar van Annie en het donkere van Finnick. Finnick kan hem makkelijk vasthouden in één van zijn armen, het kind is daar klein genoeg voor. Het is Noah.

Het is overduidelijk dat hij gehuild heeft. Zijn lippen staan nog licht in een treurige boog naar beneden. Zijn ogen zijn dicht, genietend van de warmte in zijn vaders arm. ''Vinden jullie het erg als ik hem meeneem?'' vraagt Finnick aan ons. We schudden beiden ons hoofd. Katniss laat me los en loopt naar het kleine kindje. Haar duim strijkt over Noah's wang. ''Hij is ontzettend lief...'' mompelt ze zachtjes. ''Duidelijk zijn uiterlijk van zijn vader,'' zegt Annie trots. Ik kan zien waar ze het over heeft. ''Peeta, moet je voelen, zijn wang is net een zacht kussen,'' zegt Katniss zachtjes, zodat Noah niet schrikt van het harde geluid. Ik loop naar ze toe en laat, net zoals Katniss, mijn duim over zijn wang glijden. 

Zijn wangen zijn echt zacht. 

''We gaan verder, anders zijn onze tributen eerder klaar dan wij,'' grinnikt Finnick. Annie zwaait naar ons voordat ze de kamer verlaat. Wij lopen achter haar aan, door het doolhof van kamers met ieder zijn bedoelingen. De Spelen volgen doen we in een kamer met twaalf banken. Een bank voor elk district. Veel kamers zijn niet bepaald van toepassing, of hebben niet veel uitleg nodig. Finnick laat ons zelfs de controlekamer zien. Hier zullen we niet komen, sterker nog, hier mogen we niet eens komen. Toch laat hij het ons zien, zodat we zien hoe onze ervaringen in de Arena zijn gecreëerd. 

Uiteindelijk staan we voor de liften. ''Precies op tijd, over vijf minuten zullen we de mentoren uit moeten hangen,'' zegt Finnick. We nemen afscheid en stappen de lift in. ''Een mentor zijn is veel moeilijker dan ik had gedacht,'' zegt Katniss. Ik knik instemmend. ''Het wordt ook zwaar, denk ik, maar we kunnen het.'' ''O, maar daar twijfel ik ook niet aan.'' We lachen. De deuren voor ons openen en we stappen de liften uit.

Na een tijdje wachten voor de liften komen ook Aaden en Thalia uit de lift stappen. ''En, hoe ging het?'' vraagt Katniss aan ze. ''Het ging wel, ik heb gedaan wat jullie zeiden en de speren niet aangeraakt. Ik heb voornamelijk geoefend op planten herkennen en vuur maken,'' zegt Aaden trots. Katniss glimlacht. ''En jij?'' vraag ik aan Thalia. ''Geleerd hoe ik van verschillende dingen in een omgeving wapens kan maken,'' zegt ze kort en zonder emotie. Na haar woorden loopt ze rechtstreeks naar haar kamer. 

''Waarom is ze toch telkens zo boos?'' vraagt Aaden. ''Heb ik iets verkeerds gezegd of gedaan?''. ''Het ligt niet aan jou, ik denk dat Thalia gewoon niet om iemand wil geven op dit moment,'' zegt Katniss. Aaden knikt en ook hij verdwijnt naar zijn kamer.