Life goes on, even with The 76th Hunger Games (NL)

Chapter 28

''Laat me los!'' schreeuw ik boos. Niet dat de grote mannen naar me zullen luisteren. 

Nog niet eens 5 minuten geleden lag ik nog in bed, met mijn armen om Katniss' buik heen. En nu? Ik word in mijn pyjama door het bos gesjouwd. Achter me krijgt Finnick precies dezelfde behandeling. Oké, misschien moesten we maar naar Rory luisteren...

De mannen slepen me mee naar de ondergrondse bunker, waar Rory al klaar staat. ''Heel leuk, een verzet, maar een oorlog is het laatste wat je wilt. Alle districten tegen je is geen mooi gezicht, dat kan ik je garanderen,'' fluisert hij in mijn oor. Werkelijk waar, een akeliger ventje vinden is knap lastig. 

Finnick en ik worden weer op onze eigen benen gezet, maar worden gedwongen Rory te volgen. Weer in een kamer vol andere mensen. Weer hetzelfde gezeik. 

''Laten we gelijk beginnen waar we gister gebleven zijn. Peeta, ik heb kunnen regelen dat een dokter samen met jouw en Finnick's gezin naar de tunnel gaat. Een aantal zelfs. Ze zorgen ervoor dat alles mee wordt genomen,'' zegt Rory. Een lichte druk zakt van mijn borstkas. Katniss kan in alle rust, zover het mogelijk is in een oorlog/verzet, bevallen van onze baby. 

Finnick lijkt ook wat opgelucht. Nog niet genoeg om de frons tussen zijn wenkbrauwen te laten verdwijnen. ''Er gaat ook iemand mee die Noah kan vermaken. Hij mag hier niet onder lijden,'' voegt Rory er nog snel aan toe. En daar gaat de frons. Finnick en ik knikken allebei als dank en luisteren naar de rest van de plannen. 

En geloof me, dat zijn er nog wat. Ik word pas wakker wanneer Finnick en ik aan bod komen. Wij krijgen dus nooit wapens in onze handen, we moeten de andere groepen door het Capitool leiden. Puur omdat we er eerder zijn geweest. Het is niet alsof het Capitool een grote puzzel is. Het is vrij makkelijk. Kan je de sarcasme al horen? Ik wel.

''Iedereen mee eens?'' vraagt Rory uiteindelijk. Finnick en ik knikken maar, hebben totaal geen idee waar het over gaat. ''Oké, iedereen mag gaan, overmorgen gaan we verder,'' sluit Rory af. Iedereen staat op en loopt de zaal uit. Finnick en ik doen daar graag aan mee. 

Op de gang kom ik Katniss tegen. ''Hee!'' zeg ik. Katniss draait haar hoofd naar me toe en een glimlach danst op haar gezicht. Ze rent naar me toe en rent in mijn open armen. ''Ze laten ons een dokter meenemen wanneer je in de tunnel moet. Ze zouden aan alles denken,'' fluister ik. Katniss knikt en geeft me een kus. 

Ik til haar op en neem haar mee naar die kamer. Nooit geweten dat die kamer ooit handig zou zijn. Al snel zijn we ontdaan van onze kleren. Zwanger of niet, mijn liefde in daden brengen kan nog steeds. 

*****************Time Switch!******************

''Peeta, ik ben bang,'' fluistert Katniss. Ik lach. ''Katniss, het is alleen maar een controle waarbij we te horen krijgen of het een hij of een zij in jouw buik zit,'' zeg ik lachend. Katniss lacht zachtjes en gespannen mee. ''Dat is het nou juist! Ik ben gewoon zenuwachtig.'' 

Ik sla mijn armen om haar vrij dikke buik. Nee, zelfs losse shirts verhullen haar buik niet meer. Maar het geeft niet. We zijn er trots op. Al zie ik die buik liever weer plat. Nee, niet omdat ze dan mooier is. Het is omdat we dan een kleine baby in ons midden hebben. 

''Laten we maar op gaan staan,'' zeg ik. Katniss en ik staan op uit bed. Langzaam kleden we ons aan en lopen we naar beneden. Daar maak ik voor haar wat ei klaar.

Elke vrouw heeft tijdens haar zwangerschap een verslaving aan iets. Bij Katniss is dat dus eieren. Ik gok dat ik alleen deze week al een doos of 12 leeg heb gekookt. Katniss is verslaafd, al hield ze niet heel erg van eieren voordat ze zwanger werd. Ik vind het allemaal prima.

Katniss krijgt steeds meer last van het gewicht dat ze mee moet dragen. Haar enkels worden dik, haar rug begint pijn te doen en zo af en toe voelen de schopjes hard aan. Ze heeft het niet heel makkelijk. Daarom doe ik alles voor haar, om het zo soepel mogelijk te laten verlopen. En stiekem geeft het me ook een gevoel dat ik ook wat doe in deze zwangerschap. 

Ik draag haar overal naartoe zodra het gewicht haar teveel wordt. Ik laat haar mijn hand vasthouden wanneer de trappen te pijnlijk worden. Ik wrijf over haar buik, hopend dat de baby zo ophoudt op zulke momenten. Ik maak een kruik met rare kruiden die ik achter haar rug leg. Hoe raar het ook klinkt, die kruiden werken goed om haar te laten rusten. De geur is heel sterk, zelfs door de kruik heen, maar wel slaapwekkend. Dat hebben mijn gapen al vaak genoeg bewezen. 

Maar goed, ik zet de eieren voor haar neus en kijk toe hoe ze de stapel spiegeleieren naar binnen werkt. Ikzelf eet wat oud brood, het moet toch op. Nadat alle borden leeg zijn, poetsen we onze tanden, ruimen we alles een beetje op en lopen vervolgens naar buiten. Op Katniss' tempo banen we ons een weg door alle straten naar het ziekenhuis. 

''Goedemiddag, waarmee kan ik U van dienst zijn?'' vraagt de vrouw bij de balie. ''Goedemiddag, we hebben een afspraak met dokter Blue,'' zeg ik vriendelijk. ''Dokter Blue is bijna klaar, neem maar plaats, ze zal jullie persoonlijk komen ophalen,'' zegt de vrouw vriendelijk terug. Heerlijk, even geen sterrenstatus. We zijn één van velen. Ik heb het gemist. 

De vrouw had gelijk, we zitten net wanneer een blonde vrouw onze namen noemt. Iedereen in de wachtkamer kijkt op en begint te fluisteren met degene naast hun. Ja, kijk allemaal maar. Katniss is zwanger, hoogtepunt van de dag, ga maar verder met je leven. Niets te zien hier. 

We volgen dokter Blue naar haar kantoor en nemen plaats in de stoelen die bij een bureau staan. Dokter Blue neemt plaats aan de andere kant. ''Dit is jullie eerste controle, nietwaar?'' vraagt ze vriendelijk. Katniss knikt gespannen. Dokter Blue buigt over haar bureau en pakt een hand van Katniss.

''Er is niks aan de hand. Ik doe je geen pijn. Ik weet dat dit allemaal heel eng is, maar het komt goed. Ik zal erbij zijn bij de bevalling, ik ga mee naar het Capitool, niks aan de hand. Het is maar een controle,'' zegt ze sussend. ''Weet jij ook al van het plan?'' vraag ik. Dokter Blue knikt eventjes. ''Zullen we maar gelijk naar de controle over gaan?'' vraagt dokter Blue. Katniss en ik knikken.

Katniss gaat op het gele bed midden in de kamer liggen. Dokter Blue tilt haar shirt op en smeert er lichtblauwe gel op. Ik ga naast Katniss staan en pak haar hand. Ik breng hem naar mijn mond en geef er een bemoedigend kusje op. Katniss knijpt terug. Ik glimlach. 

Ondertussen is alles klaar voor de controle. Een vaag apparaatje glijdt door de gel over Katniss' buik. Op het scherm vlakbij het bed verschijnt een beeld. Een zwarte achtergrond, met daarin een witte vlek. Een witte vlek met duidelijke kenmerken van een mens. Onze baby. 

Katniss begint spontaan te huilen. Ik buig naar haar toe en geef haar een kus op haar voorhoofd. 

''Willen jullie het geslacht weten?'' vraagt dokter Blue. Katniss en ik knikken. Dokter Blue onderzoekt het beeld voor haar en draait zich dan naar ons toe. 

''Jullie krijgen een...''

-------------------------------------

Eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeen die kon iedereen verwachten. Hehehehehehe. 

Ik ben gemeen.

Niet mijn beste dag de afgelopen tijd, maar godzijdank heb ik lieve schatten die naast me staan, wat er ook gebeurt, wat er ook wordt gezegd. Ze weten door alle leugens heen te kijken. Daar ben ik ze zo dankbaar voor. Ik denk dat die personen wel weten of ik hun bedoel. 

Laat me weten wat jullie willen, een jongen of een meisje! Tuurlijk, ik heb al een idee, maar ik wil kijken wie het goed heeft:)

Toodles! <3 -xxx-