Life goes on, even with The 76th Hunger Games (NL)

Chapter 48

Ik sta in de keuken, vul de grote rieten mand vol met lekkere dingen. Hayley sluipt zo af en toe de keuken in, probeert iets te pakken, maar elke keer stuur ik haar terug naar de woonkamer. Ze mag niet weten wat ik er allemaal in stop, dat moet een verrassing blijven. 

Als laatste stop ik de doos met de taart voorzichtig in de mand. Ik pak de mand voorzichtig op en loop naar voren. ''Zijn jullie klaar?'' vraag ik aan Hayley en Joshua. Allebei laten ze me hun breedste glimlach zien en rennen naar me toe. Ze zijn er al helemaal klaar voor, hun schoentjes zijn al aan en de lentejassen zijn al rond hun middel geslagen. 

Katniss neemt de rieten mand van me over. ''Als jij Hayley zou willen helpen in het bos, zou het ontzettend fijn zijn,'' zegt Katniss. Ik glimlach en geef haar een kus op haar voorhoofd. 

''Natuurlijk,'' fluister ik. Ik open de voordeur en wacht tot mijn gezin buiten staat voordat ik zelf naar buiten loop. Hayley staat al aan mijn broekspijp te trekken met haar duim in haar mond. Ik sluit snel de deur af en til haar op. 

Hayley lijkt er alles aan te doen om niet op te groeien. Niet dat je mij hoort klagen, hoe langer ze mijn kleine prinses blijft, hoe beter. Maar Katniss zit er een beetje mee. Ik denk persoonlijk dat ze bang is om op te groeien en weg te moeten. Ik troetel haar zoveel mogelijk om haar vertrouwen te geven. Katniss denkt dat ze niet op wilt groeien omdat ze het nu prima vind. De vernietigende blik, die telkens op me geworpen wordt wanneer ik weer opsta van de bank om haar te troosten in haar bed, komt dagelijks voor.

Maar op één punt is ook Katniss gevoelig. Pijn. Hayley loopt ietwat klunzig, struikelt over de kleinste takjes. Later er in het bos een hele hoop takken liggen. 

Hayley haalt haar duim uit haar mond en veegt het af aan haar jurkje. Haar vochtige vingers klampen zich vast rond mijn nek, zoeken steun terwijl ze met enthousiaste pretoogjes naar het bos staart. Ik grinnik en geef haar een kus op haar voorhoofd.

Joshua rent voor osn uit het bos in. ''Ik ga achter hem aan,'' zegt Katniss zuchtend terwijl ze de mand weer terug in mijn vrije hand drukt. Ook al is hij niet zo ver weg, Katniss vertrouwt dit bos niet. Ze weet welke beesten er hier rondlopen, grotendeels omdat ze er zelf op jaagt. 

''Waawom is mammie zo bwang?'' vraagt Hayley onschuldig. 

''Mama is een beetje bang dat Joshua of jij pijn hebben. Mama houdt ontzettend veel van jullie, net zoals papa, en wij vinden het allebei niet zo leuk als jullie pijn hebben. Daar beschermen we jullie voor. Daarvoor zijn we jullie papa en mama,'' leg ik Hayley uit. 

''Ik vind het oowk niet leuwk als ik auwie heb,'' antwoord Hayley grinnikend. Ik lach met haar mee. Ergens binnenin zit er wel een heel slim meisje. Ze verschuild zich alleen maar achter haar kinderlijkheid. Het is alleen maar goed dat ze langer kind wil zijn. 

Uiteindelijk komen we aan bij het meertje. Ik moet Hayley en Joshua bezig houden met een spelletje in het zand wanneer Katniss alles klaar legt; het voedsel, dekens om op te zitten en de zwemkleding van de tweeling. 

Katniss en ik trekken ons eigen kleren alvast uit, waar onze zwemkleding al onder zit, terwijl de tweeling zichzelf probeert om te kleden. Je kan begrijpen dat ze daar hulp bij nodig hebben. 

''Kom eens hier, mag papa helpen?'' vraag ik aan Joshua. Hij kijkt met onschuldige oogjes recht in de mijne, terwijl zijn groene zwembroekje over zijn hoofd is verwikkeld. Ik pak het in mijn handen en help Joshua om zijn broek uit te trekken. Ik hijs hem in zijn zwembroekje en geef hem een knuffel. 

''Laat maar aan mama zien hoe knap je bent,'' zeg ik terwijl ik hem een aai over zijn bol geef. Hij loopt over de dekens - stenen en takken zorgen voor pijn en zijn dus niet bestemd om onder de voetjes van onze kinderen te komen - en gaat voor Katniss staan. 

''Kijk mama!'' roept hij hard terwijl hij rondjes draait. Katniss lacht en gaat verder met het vastbinden van Hayley's haar. De twee vrolijke staartjes dansen terwijl ze naar me toe komt rennen. Ik open mijn armen en houd haar dicht tegen mijn lichaam. 

''Wil je eerst wat drinken of wil je meteen zwemmen?'' vraag ik. Hayley wijst naar het meer en springt bijna uit mijn armen. Niet dat ik het niet aan zag komen. 

''Liefje, je mag alleen in het water als je op papa's rug zit en hem goed vasthoudt,'' zegt Katniss terwijl ze Hayley van me overneemt en op mijn rug plaatst. Joshua pakt Katniss' hand en met z'n allen lopen we het water in. 

Ik laat Hayley langzaam wennen aan het grote temperatuurverschil van het water. Wanneer ze me nat begint te spetteren, ga ik verder het water in. Katniss volgt al snel, met Joshua in haar armen. 

''Mag ik een keer zonder proberen?'' vraagt hij ongeduldig. Katniss kijkt me twijfelend aan. Wanneer ik knik, laat ze Joshua los. 

Joshua probeert al te zwemmen sinds hij drie was. Hij was de rug van Katniss al snel zat en wilde het graag zelf doen. Katniss is op dat moment begonnen met 'zwemles'. Langzaam aan liet ze hem los wanneer hij bij de rand was, waar hij nog kon staan. Dit is de eerste keer dat hij iets dieper gaat. 

Het zicht van Joshua die zwemt is ontzettend snoezig. Zijn lippen staan stijf op elkaar terwijl hij al zijn kracht gebruikt om zijn hoofd boven water te houden. ''Mama... Help...'' stamelt hij. Zodra die woorden zijn kleine lippen verlaten, slaat Katniss haar armen om zijn middel. Joshua ontspant en knuffelt Katniss. 

''Peeta!'' hoor ik achter me. 

''Noah!'' gilt Hayley vervolgens in mijn oor. En inderdaad, Noah rent naar ons toe. Hij stopt voor het water, kijkt naar achter en stampt ongeduldig met zijn voet. 

''Papa! Ik wil ook zwemmen!'' roept hij naar Finnick, die samen met Annie door de bomen te zien is. Finnick laat Annie's middel los en jogt naar Noah toe. Hij helpt Noah zijn schoenen uit te trekken; het shirt heeft Noah zelf al uitgevogeld. Daarna gooit ook Finnick zijn shirt uit en trapt hij zijn schoenen uit. Hij pakt Noah op en komt het water in lopen. 

''Hallo,'' zegt Finnick wanneer hij ons bereikt. Noah duwt tegen de borst van Finnick, waardoor Finnick los laat. Schaterend begint Noah te zwemmen. 

''Dat heeft hij duidelijk van zijn vader,'' zegt Katniss met een glimlach. Finnick knikt en kijkt trots naar zijn zwemmende zoon. 

''Mama, ikke ook!'' ropet Joshua. Katniss zucht en laat Joshua weer langzaam los. Dit keer verwacht Joshua dat het dieper is en blijft zijn hoofd hoger boven het water steken. Maar het kost hem nog steeds heel veel moeite. 

''Kom maar, kereltje. Houd mijn schouders maar vast, dan gaan we samen zwemmen,'' zegt Finnick. Katniss helpt Joshua naar Finnick toe en kijkt samen met mij hoe Joshua de tijd van zijn leven heeft op de rug van Finnick. 

Ik verplaats Hayley, zodat ze in mijn armen zit. Ze kijkt beteuterd naar Finnick en Joshua. Hoe graag ik precies hetzelfde zou willen doen met Hayley, ik weet dat ze me los zal laten. Om haar te troosten, geef ik haar een kusje op haar voorhoofd. ''Het is goed, prinses. Binnenkort ben jij net zo sterk en zal papa je meenemen, oké?'' zeg ik zacht. Hayley knikt en klampt zich vast aan mijn lichaam. 

''Ikke kouwd,'' mompelt ze. 

''Wil je uit het water?'' vraag ik. Ze knikt zwakjes. Ik geef Katniss een kus en houd Hayley iets steviger vast. ''Dan gaan we naar tante Annie,'' fluister ik terwijl ik terugloop naar de kant. 

---------------------------

Misschien moet ik me een beetje schamen dat ik heel lang niet het geschreven hier. Ik had al wat woorden staan, maar had een enorme writersblock. Maar het ging vandaag, ik hoop dat het zo blijft :)

Hopelijk vonden jullie mijn idee van een 'feestje' leuk?

En een nieuwe cover, wat vinden jullie?

Byeee<3 -xxx-