Life goes on, even with The 76th Hunger Games (NL)

Chapter 13

''Misschien is het slim om snel wat te eten en dan te gaan slapen. Iedereen heeft al gegeten,'' zegt Katniss zacht. ''Goed idee,'' fluister ik. Ik laat haar los en loop naar de keuken. De zachte voetstappen van Katniss volgen me. Ze vertragen wanneer ze naast me loopt.

''Je mag ook gewoon naar bed gaan,'' zeg ik zacht. Katniss schudt haar hoofd. ''Straks krijg ik nog nachtmerries,'' fluistert ze. Ik kijk haar vragend aan. Al sinds we in het Capitool zijn, heeft ze geen nachtmerries meer. Ontzettend vreemd, want ze is nu op de plek die haar die nachtmerries in eerste instantie gaven. 

Ik eet simpel wat soep, meer krijg ik er niet in. Ik pak Katniss op en til haar naar onze kamer. Zacht gegiechel klinkt in mijn oor. O nee... Niet weer. 

''Pee-ta!'' fluister-gilt Katniss. ''Sorry, maar daar heb ik toch echt geen controle over,'' fluister ik terug. Ze giechelt en wurmt zich los uit mijn armen. Ze trekt me naar het bed. Al snel ligt mijn blouse op de vloer. En mijn broek. Mijn hemd. Je kan wel raden hoe ik mijn nacht heb besteed.

*************************************************************************************************************

Zacht gepiep van de wekker haalt me uit het enige zwarte gat waar ik me echt lekker voel. Het zwart van slapen wordt vervangen door de zachte kleuren in de kamer. Vandaag gaan de tributen de arena in. Vandaag is de laatste keer dat ik onze tributen kan zien. Of nou ja, zelf dat niet. Katniss en ik mogen ze uitzwaaien onder streng toezicht. Ik kan ze eigenlijk niet vertellen wat ik wilde vertellen. Dat zal ik moeten bewaren tot de briefjes. 

Langzaam kleed ik me aan en eet ik een droog sneedje brood. Straks zal ik beter ontbijten, nu zullen Katniss en ik ons moeten haasten. Ik wacht totdat Katniss klaar is. Samen lopen we door de gangen naar de liften. Thalia en Aaden staan al klaar. 

Ik loop naar Thalia en sla snel mijn armen om haar heen. ''Ik zorg ervoor dat je waardig mag sterven, oké?'' fluister ik in haar oor. Ze maakt zich los en knikt. Daarna ga ik naar Aaden. ''Ren absoluut niet midden in het gevecht op het begin, oké? Ik zeg niet dat je het niet kan, je mag het gerust proberen, maar één verkeerde zet en je bent dood. Iedereen is daar nog in topconditie. Pak een rugzak en een mes, ik probeer sponsors te krijgen die ervoor zorgen dat ik je aanwijzingen kan sturen over eetbare planten en zo,'' zeg ik snel.

''Dankjulliewel voor alles,'' fluistert Aaden zacht. Ik glimlach en laat hem los. Thalia en Aaden lopen samen de liften in, gaan naar het dak om daar opgehaald te worden. Katniss en ik daarentegen hebben geen idee wat we moeten doen. Op de gok gaan we met de lift naar beneden, naar de kamers die Finnick ons heeft aangewezen. Hopelijk vinden we ze daar. 

Gelukkig stoppen we bij de verdieping van District 4, wat aangeeft dat Finnick en Annie in dezelfde lift zitten. Annie heeft tot mijn grote verbazing Noah meegenomen. ''Hij let er toch niet op, en echt niet dat ik iemand van het Capitool op hem laat letten,'' zegt Annie lachend als ze mijn verbaasde blik ziet. Daar kan ik me iets bij voorstellen. 

''Zenuwachtig?'' vraagt Finnick als we in de die ene kamer staan met twaalf banken. ''Denk je?'' vraagt Katniss sarcastich. Annie tikt Finnick tegen zijn achterhoofd. ''Jij was ook zenuwachtig, geef het nou maar toe,'' kaatst ze terug. ''Misschien,'' zegt Finnick, al een stuk minder enthousiast. ''Zie je wel,'' zegt Annie. Katniss en ik lachen alleen maar.

Uiteindelijk springen de televisies aan. ''Daar gaan we,'' fluister ik in Katniss' oor. De lol ligt er bij iedereen af. De Hongerspelen beginnen in minder dan twee minuten. Katniss wurmt zich in mijn armen. Ik sla ze beschermend om haar heen. Ik laat haar niet los. Zij laat mij niet los. Dit gaan we samen doen. 

Uiteindelijk krijgen wij zicht op de arena. Ik moet wel zeggen, ze hebben hun best gedaan. 

Dit is geen makkelijk veld om een slachtveld te creëren. Overal zijn kleine platen waar de tributen op kunnen springen. Een veel groter vlak bij de Hoorn. De tributen hebben vanaf de plek waar ze nu staan twee keuzes; of ze springen tussen het magma door op de kleine, ronde plaatjes naar de Hoorn óf ze rennen het woud achter ze in. Ik gok dat dit een vulkaaneiland voor moet stellen.