Chapter 45

1.7K 91 13
                                    

''Goedemiddag, waarmee kan ik U helpen?'' vraag ik aan de klant die net binnen komt lopen. Ondertussen leg ik de laatste versgebakken broodjes in de vitrine. ''Ik wil een knuffel!'' roept een lichte kinderstem. ''Noah!'' zeg ik met een glimlach. Ik kijk op, net op tijd, want hij springt al in mijn armen. 

Finnick en Annie wonen nu ondertussen bijna vier jaar in District 12. Ze zijn bijna meteen verhuisd, sinds veel van hun vrienden hier wonen. Net zoals Johanna. Die kwam net iets eerder, sinds ze een vriend heeft gevonden tussen de soldaten. Geloof het of niet, Johanna heeft ook een zachte kant. Het is misschien even zoeken, maar het komt een keer naar boven borrelen. 

''Hoe was school?'' vraag ik wanneer hij zich los maakt van mijn armen. ''Leuk! Mijn juffrouw was jarig, dus gaf ze ons allemaal een cakeje!'' roept hij uit. Ik lach. Drie keer raden wie die cakejes gister nog heeft gebakken. 

Finnick en Annie openen de deur van de bakkerij. ''Daar ben je!'' zegt Annie met een opgeluchte zucht. Noah grinnikt alleen maar en klamt zich vast aan zijn moeder's broekspijp. Annie glimlacht alleen maar. 

''Nou, nu we hier toch zijn, kunnen we nog drie hele broden meekrijgen?'' vraagt Finnick wanneer het een tijdje stil blijft. Ik lach en knik. ''Noah, zal ik Hayley voor je halen?'' vraag ik. Noah knikt met grote ogen. 

Ik weet niet hoe het is ontstaan, maar Noah kan het erg goed vinden met Hayley. Eigenlijk al vanaf het moment dat Hayley iets losser werd. Ze is erg lang gehecht geweest aan Katniss en ik, we mochten haar voor geen enkele reden loslaten. Ze was zes maanden toen we haar op de grond neer konden zetten en zelf op de bank konden zitten. Sinds die tijd kwam Noah naar haar toe en waren ze bijna onafscheidelijk. Ook al hoort Joshua ook duidelijk in de vriendschap, er zit een klik tussen Noah en Hayley die ik zelfs niet met haar heb. 

Ik loop naar de aparte speelkamer in de bakkerij. Hayley zit voor de tv, kijkend naar één van haar favoriete tv series. Ik kniel naast haar en veeg een pluk haar uit haar gezicht. Hayley keert haar gezicht naar me toe en haar allermooiste glimlach vult haar gezicht. ''Pwapwa!'' roept ze voordat ze haar armpjes om mijn nek legt. 

Ik til haar op van de grond en houd haar stevig vast. ''Noah is in de winkel, heb je zin om met hem te spelen?'' vraag ik. Hayley knikt, maar laat me niet los. Ik geef haar een kus op haar wang en loop met haar in mijn armen naar voren. Onderweg pak ik de drie broden waar Finnick om vroeg. 

''Noah!'' gilt Hayley in mijn oor zodra ze hem ziet. Ze springt uit mijn armen en rent naar Noah toe. Ze ontmoeten elkaar in het midden, sinds Noah ook duidelijk niet kon wachten. Ze botsen tegen elkaar op, maar omhelzen elkaar bijna onmiddelijk. Het is werkelijk te schattig voor woorden. 

Ik geef Finnick de drie broden in een zak. ''Hebben jullie zin om vanavond naar ons te komen? Johanna komt ook,'' stelt Annie voor. ''Wij waren niets van plan, dus we komen graag,'' zeg ik met een glimlach. Finnick en Annie glimlachen. ''Het eten staat op tafel rond half zeven, maar ik snap dat onze kinderen dat niet goed gaan keuren,'' zegt Finnick. 

Je hoeft maar één keer naar Hayley en Noah te kijken om te weten waar Finnick het over heeft. 

**************

''We zijn thuis!'' roep ik door het huis heen zodra ik de voordeur open met Hayley in mijn armen. Ze slaapt. Katniss komt bijna meteen naar me toe lopen om Hayley over te nemen. Joshua volgt snel, springt in mijn lege armen.

''Hoe was het vandaag?'' vraagt Katniss wanneer ze Hayley op de bank legt met een deken over haar heen. ''Het was goed, meer klanten dan normaal,'' zeg ik. Katniss glimlacht. 

''Annie belde over vanavond, ze vertelde me dat jij er al van wist,'' zegt Katniss zonder te vragen of het werkelijk zo is of niet. Ik knik en zet Joshua weer neer. Hij rent naar Hayley toe, gaat naast haar zitten en slaat zijn armen om haar heen. Katniss en ik kijken er met warme harten naar.

 ''Ze zal over een half uur toch wakker moeten worden, ik had met Annie afgesproken dat we om zes uur zouden komen,'' zegt Katniss zodra we de keuken bereiken. ''Als we haar rechtstreeks vertellen wat we gaan doen, zal ze daar ook geen moeite mee hebben, denk ik,'' grinnik ik. 

Katniss legt de laatste borden terug vanuit de vaatwasser en loopt naar me toe. Ik sta al klaar, met mijn armen wijd, het is aan haar om erin te lopen. Ik ken mijn vriendin veels te goed om te denken dat ze een knuffel zou weigeren. Zo ook nu niet, ze slaat haar armen om mijn nek terwijl ze zich dicht tegen me aan drukt. 

''Ongelovelijk, morgen zijn ze alweer vier jaar oud...'' mompelt Katniss in mijn schouder. Ik houd haar steviger vast en zucht. ''De tijd haalt ons in, helaas.'' Katniss knikt instemmend. 

Na een half uur is het aan mij om Hayley wakker te maken. Katniss pakt Joshua, die praktisch om haar verwikkeld zit, op. Zo heb ik alle ruimte. Terwijl Joshua en Katniss naar boven lopen, pak ik Hayley in mijn armen en ga ik op haar plek zitten. 

''Liefje, het spijt me heel erg, maar je moet wakker worden,'' zeg ik zachtjes terwijl ik haar kleine lichaam heen en weer wieg. Hayley opent langzaam haar ogen. ''Daar zijn ze, ik was al bang dat ik ze niet meer kon zien,'' zeg ik. Hayley giecheld. Niemand zou het vreselijk vinden om op te staan met complimentjes, toch? Hayley zeker niet. 

''Ikke moe pwapwa,'' mompelt ze terwijl ze zich dieper in mijn armen nestelt. haar prachtige, blauwe oogjes vallen weer dicht. ''Liefje, we gaan naar oom Finnick en tante Annie, Noah is er ook,'' probeer ik. 

Haar ogen openen meteen. 

Ze spingt bijna uit mijn armen, duidelijk klaarwakker. Ze begint te lachen, pakt mijn hand en probeert me van de bank te trekken. Ik lach en til haar op. ''Kom, dan gaan we je haar opnieuw kammen,'' zeg ik.

Hayley slaat haar armpjes om mijn nek en legt haar hoofd op de mijne wanneer ik naar boven loop. Stiekem zou ik de tijd nu stil zetten en voor eeuwig zo leven. Want ik wil dit kleine meisje niet kwijt. Al zal het ooit een keer moeten. ''Groei alsjeblieft niet op,'' fluister ik. 

''Is goewd, pwapwa,'' fluistert Hayley terug. 

---------------------------------------------

Waarom is iedereen luidruchtig in dit huis? Ik kon tot half 9 slapen, werd ik om freaking 7 uur wakker omdat iemand het nodig vond om van de trap te stormen... Nou ja, daardoor heb ik dit stuk wel af kunnen maken, dus misschien toch niet zo erg...

Life goes on, even with The 76th Hunger Games (NL)Where stories live. Discover now