Chapter 27

2.8K 131 16
                                    

''Wat is er aan de hand?'' vraagt Katniss wanneer ze mijn gezicht ziet. Finnick en ik zijn nog niet eens een minuut binnen en nu kunnen Annie en Katniss al voelen dat er iets mis is. Ik loop naar Katniss toe en druk haar dicht tegen me aan. Haar armen vormen zich twijfelend rond mijn torso. 

''Peeta, wat is er?'' fluistert ze in mijn oor. Ik verberg mijn gezicht in haar haar. ''Ik leg alles zo uit,'' fluister ik terug. Katniss knikt en dwingt me om haar aan te kijken. Ze staart in mijn ogen en drukt haar lippen zacht op de mijne. Dit zijn de kussen die misschien wel het meeste betekenen. Niet alle poespas erom heen, gewoon Katniss, ik, verbonden op elke manier mogelijk. Oké, misschien niet op elke manier... Niet nu... Hehe.

Ik draai me om en kijk naar Finnick en Annie. Finnick heeft Noah in één van zijn armen, Annie tegen zijn ander. Het gezin ziet er weer compleet uit. Een paar maanden geleden was dat nog wel anders. Noah is nog steeds wat afzijdig van Annie, maar ze mag hem alweer aanraken. Ik heb andere verhalen gehoord. 

We spelen wat met Noah, zorgen ervoor dat hij moe wordt. Ik weet niet hoe Annie hierop gaat reageren, Finnick ook niet, en zolang wij nog niet 100% zeker zijn dat Annie niet zal flippen, houden we Noah hierbuiten. Katniss en Annie merken het aan ons en zijn bij dat signaal gelijk op hun hoede. 

Uiteindelijk zit Noah knikkebollend op mijn schoot. ''Deze kleine heeft slaap nodig,'' zeg ik. Ik til hem op en geef hem aan Annie. De twee lopen naar boven. Het huis is niet extreem gehorig, maar ik kan ze wel boven horen giechelen. Finnick kijkt met een trotse glimlach naar boven.

Na een minuut of 15 komt Annie stilletjes de trap af lopen. We gaan met z'n allen aan tafel zitten. Meteen slaat de sfeer om. Katniss en Annie kijken ons vragend, maar serieus tegelijkertijd aan. Finnick en ik wisselen een blik, proberen te bepalen wie het bericht brengt. Al snel geeft Finnick zich over en vertelt hij het verhaal. 

''Rory speelt smerig spel. Er is ons beloofd dat jullie veilig buiten het Capitool zouden zijn. Dat hele plan is overhoop gegooit. Zo lang als de oorlog duurt, zitten jullie in een streng beveiligd ondergrondse tunnel,'' zegt hij zachtjes. Ik kijk naar Katniss, die paniekerig naar haar buik grijpt. Ik schuif naar haar toe en leg mijn hand over de hare. 

Het was een goede beslissing om Noah in bed te leggen. Annie begint te stamelen, haar ogen staan in een kwade uitdrukking. Finnick haalt haar gelijk de kamer uit, naar buiten. Ik hoor gegil. Gegil van angst. Annie is doodbang. Niet alleen meer voor Finnick, wat al stress genoeg is. Nu is Noah veel dichterbij dan het plan was. 

Katniss staart naar onze handen. ''Rory beloofde het ons. We zijn hem niets meer verschuldigd, we kunnen weg. We hoeven niet mee te doen als die belofte er toch niet meer is,'' zegt Katniss met lichte hoop. Het doet me zo veel pijn om die weg te halen. En toch moet ik het doen. ''Nee, dan zijn wij zijn tegenstanders. Dat gaan we nooit overleven,'' fluister ik.

Nu stort Katniss in. Ze laat haar hoofd op mijn borst zakken en begint te huilen. Haar armen vormen zich om haar buik. Ik sla de mijen om haar rug en houd haar daar. Langzaam voel ik de tranen ook in mijn ogen branden. Zachtjes laat ik ze vallen. Het zag er allemaal zo mooi uit, een kind, Katniss, misschien niet de beste toekomst voor onze baby, maar daar zouden we later voor moeten vechten. En nu? Alles is in stukken gescheurd. 

Katniss moet misschien bevallen in de meest onveilige plek op dit moment. Ik kan niets doen. Als ik me verzet, zijn we sowieso dood. Ook al zou Rory de beste vriendin van zijn overleden broer doden, het zal hem niets doen. Dat weet Katniss, dat weet ik en dat weet Rory zelf al helemaal. Hij is net zoals Gale. Hij ziet ons mensen als pionnen. Houten pionnen die hij gemakkelijk kan verzetten of wegspelen in zijn eigen spel. 

Ik hoop dat ik dat spel ooit ga begrijpen.

Opeens is het feit dat ik die oorlog in moet niet meer het grootste probleem. Tuurlijk, niet leuk, maar onze baby staat op het spel. 

Nu we toch over de baby praten, het lijkt net alsof hij of zij de sfeer aanvoelt. De baby begint te schoppen. We lachen allebei door onze tranen heen. Katniss wrijft liefdevol over haar buik. Met wordt echt met de dag groter. Ik leg mijn hand op een andere plek van haar buik en doe precies hetzelfde. Met tranen in haar ogen kijkt Katniss me aan en geeft me een kus. Ik glimlach en kijk weer naar beneden. De baby bliojft vrolijk schoppen, misschien gebuikt het al zijn of haar vuistjes om te laten weten dat alles oké is, we geen zorgen moeten hebben over onze toekomst en even moeten genieten van nu. Daar ben ik hem of haar ontzettend dankbaar voor.

Zachtjes begint Katniss te zingen. 

I'd tell her to speak up, tell her to shout out,
Talk a bit louder, be a bit prouder,
Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see, 


De baby schopt harder, dwingt haar om verder te gaan. Ik lach en wrijf iets harder. Ik voel een schop tegen mijn hand. Mijn mondhoeken schieten omhoog wanneer Katniss verder gaat. 

You gotta speak up, you gotta shout out,
And know that right here, right now,
You can be beautiful, wonderful,
Anything you wanna be,

Het geschop wordt zachter, ik moet me steeds meer concentreren om ze te kunnen voelen. Voor de eerste keer in een tijdje kijk ik op. Daar staan Finnick en Annie, hand in hand, kijkend naar ons, met beide een brede glimlach op hun gezicht. Voor even, heel even, is de vrede terug. Is er geen oorlog/opstand in opkomst. Het enige wat komt, is de baby. En dat is al niet snel genoeg. 

---------------------------

Ben ik even blij dat ik vandaag naar gym ben gegaan. Ik heb serieus in m'n broek geplast van het lachen. Volleyballen, alle ballen vliegen alle kanten op, mensen die een move willen maken, maar goed falen, ballen recht in het gezicht van een teamlid. Werkelijk perfect. Misschien werd het uiteindelijk een beetje teveel, omdat ik echt niet meer kon stoppen met lachen... Hehe, uups.

Maar goed, een nieuw stuk. Een vredig (naar mijn mening) stuk. Ik ben er misschien niet echt trots op, maar jullie lijken het leuk te vinden :)

Ik zit nu op 578 votes volgens mij... :O. Zo heb ik serieus gezeten. Ik heb trouwens een nieuwe 'deal' bedacht. Maar dan ga ik werkelijk heel ver. 

600-699: Demi (ziek goede vriendin) en ik maken een video met 3 challenges.

700-799: Demi en ik maken een video met 6 challenges.

800-899: Demi en ik maken een video met 9 challenges. 

900-999: Demi en ik maken een video met 15 callenges.

1000+ (voor nu, want ik denk dat dit ziek veel is) Demi en ik maken een video met 25 challenges en geven daarbij ook de bedankjes aan iedereen die op me heeft gevote. Heel persoonlijk. En goed, ik zal een mini stukje gaan zingen... Misschien dat ik al gedwongen wordt door Demi zelf.

Ik denk dat ik hiervoor^^^ een aparte Facebook-account open. YouTube is te makkelijk om te vinden, en ik gok dat ze heel genant worden, dus jah... Facebook dus, een open profiel, dan zal ik de link naar die video(s, ligt eraan hoeveel challenges we krijgen) gewoon hier neer zetten.

Iedereen mag zoveel challenges insturen als ze willen. Wijzelf pakken de leukste. En nee, geen seksuele challenges. Die doen we echt. niet. Ughhh ik wil er niet eens aan denken...

Genoeg gekletst, ik ga eten.

Toodles! <3 -xxx-

Life goes on, even with The 76th Hunger Games (NL)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu