Life goes on, even with The 76th Hunger Games (NL)

Chapter 50

~KatnissP.O.V.~

"Mama?"

Ik open één oog. Het kleine gezichtje van Joshua staat maar een paar centimeter van de mijne. Ik open mijn andere oog en glimlach. "Wat is er liefje?"

Joshua komt bij me in bed gekropen. Zijn warme lichaam drukt zich dicht tegen de mijne. Hij blijft me aankijken met een brede glimlach. "Papa zei dat je niet mee ging om ons naar school te brengen. Ik wilde een afscheidsknuffel," fluistert hij.

Zou ik niet mee gaan? Oké?

Mijn verwarring zou alleen maar vraagtekens bij Joshua oproepen, dus besluit ik het spelletje mee te spelen. Ik kus zijn voorhoofd en druk er voorzichtig één op zijn blauwe oog. ''Veel plezier, liefje,'' zeg ik zachtjes. 

Joshua maakt zich los van de omhelzing en rent de kamer uit. Met mijn eigen vraagtekens sta ik op en sluit ik de slaapkamerdeur die Joshua zonet open heeft laten staan.

Waarom heeft Peeta me niet wakker gemaakt? Ik kan me niet herrinner dat ik heb gezegd dat ik moe was. Ik heb ook geen nachtmerrie gehad. Ik heb geen reden gehad waarom ik langer zou kunnen slapen. Waarom heeft hij me dan niet wakker gemaakt? Er is hier iets goed mis...

Ik spring niet meteen weer het bed in, wat ik eerder wel zou doen. Nee, ik pak wat kleren uit de kast en loop de badkamer in. Peeta zal wel in de bakkerij zijn, en is hij dat niet, zal hij vast wel bij Finnick, Annie of Johanna zijn. Ik weet niet waarom, maar het voelt niet goed. Hij houdt iets voor me achter en ik wil weten wat dat is.

Ik douche snel, kleed me aan en loop naar beneden. Met het ontbijt in mijn handen loop ik naar buiten.

------------

"Katniss, wat doe jij nou weer hier?" vraagt Delly zodra ik de bakkerij in stap.

Delly was één van de eerste mensen die Peeta aan nam om in de bakkerij te werken. Blijkbaar heeft ze veel verstand als het gaat over de economische zaken. Ze verteld Peeta elke dag wat hij moet verdienen om de bakkerij draaiende te houden. Gelukkig wordt het bedrag steeds kleiner en kleiner.

"Ook goedemorgen," antwoord ik met een glimlach. Delly begint te blozen en kijkt beschamend naar beneden. Als er iets belangrijk is voor Delly, is het wel dat ze sociaal en aardig naar iedereen is, ongeacht hoe die mensen op haar reageren.

"Het is al goed, Delly, ik maakte maar een grapje," zeg ik met een glimlach. Langzaam ontstaat er ook eentje op haar gezicht.

"Goedemorgen, maar waarom ben je hier?" vraagt ze weer. Ik zucht kort en kijk haar aan.

"Peeta doet geheimzinnig en ik wil weten waarom," zeg ik, kort maar krachtig. Delly reageert gespannen op mijn woorden.

"Euh, ik weet het niet, Katniss. Peeta is er nog niet, misschien dat hij nog ingrediënten aan moest schaffen, ik weet het niet. Ik ga alleen over de economische zaken in de bakkerij, niet over wanneer mijn baas aanwezig is en wanneer niet," begint Delly te ratelen. Ik zucht. Delly ratelt alleen als ze iets achterhoudt.

Een jaar geleden was Delly voor een dag vergeten om de inkomsten te tellen. Toen Peeta er naar vroeg, begon ze te ratelen, totdat het niet eens meer over de bakkerij ging.

"Oké, als je Peeta tegen komt, zeg maar dat ik naar Finnick en Annie ben, oké?" vraag ik. Delly knikt, lijkt enigszins opgelucht. Dus ook zij weet waarom Peeta zich zo gedraagd. Dit wordt steeds vreemder en vreemder.

Ik loop de bakkerij weer uit en loop geïrriteerd naar Finnick en Annie. Ik kom ze onderweg tegen. Blijkbaar hebben ze Noah net afgezet.

"Hee, Katniss, goedemorgen," zegt Annie met een brede glimlach. Ze maakt zich los van Finnick's armen en slaat die van haar om mijn schouders.

"Goedemorgen," zeg ik lachend terug. Wanneer Annie zich los maakt, slaat Finnick kort zijn armen om me heen waarna hij ze weer beschermend om Annie heen slaat. "Ga je met ons mee? Het is lang geleden dat we gewoon hebben gepraat," zegt Annie met een smekende blik. Ik lach en knik.

"Waarom niet."

---------------

"Hoe gaat het vandaag met Katniss Everdeen?" vraagt Finnick met een brutale glimlach. Ik zit aan de eettafel van Annie en Finnick, zij zitten tegenover me. Ieder van ons heeft zijn of haar handen om een kop thee gewikkeld.

Ik zucht. "Ik weet het niet. Iedereen doet ontzettend geheimzinnig. Joshua die zegt dat ik niet mee zou gaan om hem en Hayley af te zetten, Peeta die me niet wakker heeft gemaakt en nergens te vinden is, Delly die begint te ratelen over Peeta. Ik wil weten wat er aan de hand is, maar niemand lijkt het me te willen vertellen. Ik word er moe van."

Finnick kijkt meelevend, maar Annie kijkt wat moeilijk. Ik kreun. "Niet jij ook al."

Annie kijkt schuldig naar beneden. "Het spijt me, Katniss. Maar ik mag niets zeggen. Geloof me nou maar als ik zeg dat je beter naar huis kan gaan, daar rustig tv gaan kijken of zo. Er is niets ergs, ik mag er alleen niets over zeggen."

Dat is precies wat ik doe. Ik drink mijn thee op, neem afscheid, loop naar huis en plof voor de tv.

----------------

God, waar blijven ze nou? De school van Joshua en Hayey is om drie uur klaar. Ze lopen maar tien minuten, ze zouden al twee uur thuis moeten zijn. Maar dat zijn ze niet. Waar zijn ze?

Ik spring op van de bank wanneer ik de voordeur open hoor gaan. Ik hoor geen gegiechel, geen vrolijke woorden, niets meer dan voetstappen. Peeta's voetstappen.

"Hee, liefje," zegt hij met een glimlach wanneer hij de woonkamer in komt lopen. Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan.

"Wat, je verdwijnt de hele dag, en het enige wat je te zeggen hebt is 'hee' ?" roep ik boos. Peeta lacht alleen maar. Hij loopt naar me toe en slaat zijn armen om me heen.

"Liefje, ik heb een verrassing voor je. Joshua en Hayley zijn bij Finnick en Annie, het is wij tweetjes vanavond," zegt hij, waarna hij een kus op mijn voorhoofd drukt. Ik kijk hem verward aan. Weer lacht hij alleen maar en tilt me op.

Peeta neemt me mee naar buiten, naar het Weiland. Hij zet me uiteindelijk neer en legt zijn hand over mijn ogen. "Loop maar, we zijn er bijna," zegt hij zachtjes.  Ik vertrouw hem, dat is de enige zin die maar door mijn hoofd blijft spoken wanneer ik stappen naar voren zet.

"Goed, houdt je ogen nog even dicht, ik zeg je wanneer je ze open mag doen," vervolgt Peeta. Weer doe ik precies wat hij zegt.

"Open ze maar."

----------------------------

Jaaahhh, en nu?

Mijn laptop is naar de filistijnen gelopen. Updaten wordt nu heel erg lastig, daarom gaat het heerlijk langzaam. Sorry daarvoor!