The Heartbroken Campus Crush (boyxboy) [COMPLETE]

Chapter 41 - Skull Campus: Skull Concert

Sa umaga na kami nagsimulang mag-ayos para sa concert, daling-dali silang lahat halos makapaglagay yun na agad yun. "Make sure those are fortified." sabi ng arranger sa amin.

"Morning." bati sa akin ni Tiana ng nagpakita na siya sa amin.

"Good, Tiana I need you and Dylan, now." sabi ng arranger at agad naman akong pumunta para sa isang usapan.

"Where's the performers?" tanong ng arranger." They're on their way, sir. Kakatext lang nila kanina. Nag-stop over lang sila." sabi ko naman.

"Good. Have them rehearse here mamaya an hour before the gate opens. We still have... 3 hours. Okay, that should be enough. Yung stalls?" tanong niya naman.

"Not yet po. It'll be arranged an an hour before the gate opens." sagot ni Tiana.

Bumuntong-hininga ang arranger at sinabi, "Fine. But be quick." sabi naman niya sa amin.

"Dylan I need you to take down the list of whom will be the ones staying para maglinis after the concert. We need all the help we can get." sabi niya naman.

"Yes, sir." tumango ako sabay sagot at kumuha ng isang papel at clipboard tsaka isang ballpen.

"Oy dahan-dahan sa ladder." dinig mo mula kay Tiana.

Nagsimula na akong magtanong-tanong tungkol sa paglilinis kung available nga ba ang mga estudyante mamaya pagkatapos ng concert para maglinis. "Okay. See you later. Thanks." sabi ko matapos ang isang tanong.

"Zein. Available ka raw ba mamaya? Para maglinis pagkatapos ng concert?" sabi ko sabay lingon niya sa akin. "Hm? Ah, oo." sagot niya.

"Okay lang?" tanong ko.

"Wala na rin naman na akong gagawin kaya sige, tutulong ako." sabi ko.

"Sige. Thanks." sabi ko naman at sinalubong ang isang may dala ng pintura at nagtanong.

(Zein's POV)

Matapos akong tanungin ni Dylan ay nagpatuloy na ako sa paggawa at pag-arrange ng stage. Ilang saglit pa ay hindi ko maiwasang makakuha ng sulyap kay Dylan habang nag-tatake down ng notes at may kausap.

Bigla kong narinig ang tunog ng ladder, ang tinatapakan nung nagpipinutra dun sa likod ni Dylan. Nanlaki ang mga mata ko't binitwan ang aking hawak na martilyo.

Sakto pagpunta ko sa kanya ay patumba na ang tapakan kay Dylan. Agad kong ipinangharang ang aking kaliwang braso't ipinababa siya. Kumagat sa akin ang matinding sakit sa aking braso, "... Muntikan na yun..." komento ko ng ang tao na nasa tapakan ay nakababa ng maayos.

"Sa susunod... wag ka nga diyan..." komento ko muli't nagbigay ng malambot na ngiti pero ang binigay sa akin ni Dylan ay nanlalaki nga mga mata sa gulat.