ရြက္ေၾကာစိမ္းစိမ္း
ရြက္သစ္ႏုႏု
ငံုဖူးကေလးစုစု
အစိမ္းကို
အျဖဴယွက္ျဖာလို႔
ပြင့္ဖတ္ကေလးႏုႏုအလွႂကြယ္
တလႊာကို တစ္ပြင့္ျခံဳလို႔
ရနံ႔ႂကြယ္
အေမာေျပ သင္းထံုတဲ့
ပြင့္လိုက္တဲ့
ပန္းခေရရယ္တခဏေလး
ပင္ယံမွာ
စံ ထိုက္သူမို႔
ေဝခ်င္လည္း
ေျမမွာခ
ဆင္းသက္ ေဝရတယ္ပြင့္ခ်ိန္ေတာင္
အာဏာကုန္
သူပြင့္႐ွာလို႔
ဝပ္ ဆင္းခ်ိန္
ဂုဏ္ မႂကြ
ေျမလႊာခ
အလွမာန္ ခ်ရတယ္ဘယ့္အတြက္ေၾကာင့္
အေႂကြ ေစာတယ္
ဖြင့္အန္ကာ
ေျပာလိုက္ ခ်င္တယ္
ႏွေျမာမိတယ္
ပန္းခေရ ရယ္။ႏြန္း
12.6.2017
YOU ARE READING
အေတြး၊စိတ္ကူးကဗ်ာမ်ား
Romanceဘဝဟာ ယားနာေပါက္တဲ့ အေရးျပားလို ကုတ္ေလပဲ့ေလ ပြတ္ေလ ပြန္းေလနဲ႔ အံုနာခ လာေတာင္းတဲ့ ရာသီေပၚသီးႏွံလို မစိုက္ပါပဲ ကြက္ေက်ာ္ေျမမွာ ဒဏ္႐ိုက္ခံခဲ့ရ...။ စည္းေဘာင္မဲ့ အခြန္ေျပစာဟာ ကတုန္ကရင္ လက္နဲ႔ မိတ္ဆက္ ႏွစ္တစ္ရာ ေျမေခြးရဲ႕အ...