အ​ေတြး၊စိတ္​ကူးကဗ်ာမ်ား

"လမင္းရိပ္​က ​ေဝးတဲ့ၾကာ"

ဒီအျပံဳးေတြေပါ့...
တစ္ခ်ိန္က ေငြၾကယ္လို ေတာက္ပခဲ့တာ
လမင္းလို လူေၾကာင့္ ၾကာတစ္ပြင့္ရဲ႕ဘဝခမ္းနားခဲ့ဖူးတယ္

႐ုတ္တရက္... လေရာင္ ပ်က္က်တဲ့ေန႔မွာ
ျပႆဒါးလိုပူတဲ့ ေနေရာင္ေတြထဲ 
ၾကာေလးတစ္ပြင့္ အသက္႐ႈု က်ပ္ခဲ့တယ္....

ဘဝ အတက္အလက္ေတြၾကားမွာ..
ႏြံေတြကအထပ္ထပ္ ရစ္ပတ္
႐ုန္းေလ နစ္ေလ ျဖစ္ခဲ့ရဲ႕

လမင္းရဲ႕ ထြက္မသြားခင္ ေဟာတဲ့ နိမိတ္လား
သိပ္မွန္ခဲ့တယ္...

လမင္းလည္းေပ်ာက္..အနာဂတ္လည္းေမွာက္
လမင္းကေသြဖယ္..ေ႐ွ႕ေရးေတြ ေနကြယ္ခဲ့တာ
ၾကာတစ္ပြင့္ရဲ႕အျမစ္ အခက္ ေတြေလ
အခုထိ ရႊံ႕ၫႊန္ထဲမွာပဲ ႐ွိေနေသးတယ္

ျပကၡဒိန္ ကိန္းဂဏန္းနဲ႔
ေန႔ရက္ အသစ္အဆန္းေတြ ၾကားမွာ
အခန္းဆက္ေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေျပာင္းသြားေပမယ့္

မေျပာင္းလဲႏိုင္ေသးတဲ့ ေဟာဒီ အခန္းထဲမွာ
လေရာင္ ကိုေမ်ွာ္ရင္း ငိုေႂကြးေနတဲ့
အေရာင္မွိန္ ၾကာတစ္ပြင့္က ခုထိ႐ွိေနေသးတယ္

လေရာင္အိုကို ေမ်ွာ္ရင္း
ညအခါ လသာသာ ဆိုတဲ့ စကားေလးကို
ၾကာပြင့္ေလး မရြတ္ျဖစ္ခဲ့ေတာ့တာ အခုခ်ိန္ထိပါပဲ..။

ႏြန္း
17.6.2017

၇ လျပည့္ခဲ့ၿပီ...မေန႔ကလိုပဲ႐ွိေနေသးတယ္
အခုထိ အဖြားကသမီးေဘးနားမွာ႐ွိေနေသးတယ္လို႔
ထင္ေနမိတုန္း..
ခြဲသြားတယ္ဆိုတာကို မယံုဘူး..
ထားသြားတယ္ ဆိုတာကိုမယံုဘူး..
အဖြားရဲ႕ေမတၱာ၊အဖြားရဲ႕ရင္ေငြ႔တစ္သက္လံုးလိုခ်င္
ခဲ့တာပါ....ေနာင္ဘဝက်ရင္အဖြားနဲ႔ျပန္ဆံုပါရေစ။
အဖြားလိုေမတၱာမ်ားတဲ့အရိပ္ေအာက္မွာတစ္သက္လံုး
ခိုလႈံပါရေစ...အရမ္းခ်စ္တယ္...

#My hero is grandmother