ဝတ္ရံုနက္ကို ဆင္ျမန္းထားတဲ့ ေကာင္းကင္က
ဒီညမွာ ညေမႊးပန္းတစ္ပြင့္လို ႏူးညံ့ျခင္းမ႐ွိ....မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕မ်က္ရည္လို
ညိမ့္ညိမ့္ေလးမစီးတဲ့ျမစ္ထဲ
အေသြးေရာ အသားေရာ ခ်ည္လာတဲ့
ညည့္ငွက္ တစ္ေကာင္ဟာ
ႏႈတ္တစ္ဆာဆာနဲ႔ ဖိုသံေတြေပးေနေလရဲ႕...မိုးၿပိဳမွာ ေၾကာက္ေပမယ့္
လွစ္ခါတဲ့ ဝမ္းအတြက္
ေကြးၫႊတ္သြားတဲ့ မဲ့ျပံဳးေတြကို
အစီစဥ္မက်လည္း ေျပးေျပးႀကိဳၾက...ညဥ့္ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ အေတာင္ဆိုတာ
ေမွာင္ရိပ္ထဲ ေရာက္ရင္
သူ႔အလိုလိုကို က်ိဳးထြက္သြားတာ(ကမ႓ာပ်က္တယ္ဆိုတာ...အဲ့ဒါကိုေခၚတာ.....)
ႏြန္း
4.9.2017
KAMU SEDANG MEMBACA
အေတြး၊စိတ္ကူးကဗ်ာမ်ား
Romansaဘဝဟာ ယားနာေပါက္တဲ့ အေရးျပားလို ကုတ္ေလပဲ့ေလ ပြတ္ေလ ပြန္းေလနဲ႔ အံုနာခ လာေတာင္းတဲ့ ရာသီေပၚသီးႏွံလို မစိုက္ပါပဲ ကြက္ေက်ာ္ေျမမွာ ဒဏ္႐ိုက္ခံခဲ့ရ...။ စည္းေဘာင္မဲ့ အခြန္ေျပစာဟာ ကတုန္ကရင္ လက္နဲ႔ မိတ္ဆက္ ႏွစ္တစ္ရာ ေျမေခြးရဲ႕အ...