Zamane Gençleri 1 #Texting |Tamamlandı

Sınav Günü|2.Bölüm

Ve her şey hiç tahmin etmediğim zamanda gerçekleşmişti işte. Aradan geçen aylarda bir yaş daha büyüyüp hayal kırıklığıma hüzün katıp yaprakların sararışını gözlerimle seyretmiştim. Penceremin buğusuna kapılan derbeder ruhum son antrenmanlarındaydı sınav denen illetin. Bir jilet soğuk vücudumu nasıl acıtırsa sınavın acısı da öyle derin ve acımasız olacaktı hissedebiliyordum. Gözlerim güzel bir hayal için kapanırken odamın yalnızlık kokan havasına bir kapı sesi karıştı. Derin olmayan uykum açıldı.

"Oğlum masanın üzerine kuru yemiş bırakıyorum, sabah yemeden gitmiyorsun. Okunmuş pirinç ve suyu da unutmuyoruz sakın ha. Bu ikinci şansın lütfen babanı ve beni mahcup etme. Komşunun oğlu mühendis oldu biz hâlâ senden adam olmanı bekliyoruz. "

Yine annemin azar dolu sözlerini sindirip duracaktım. Ya sabır. Yarın bir an önce gelip geçse de artık normal yaşantıma geri dönsem. Fazlasıyla yoruldum.

"Anne sana söz veriyorum bak yarın güzel bir puan almak için elimden geleni yapacağım. Hem ben aylardır laptop yüzü görmeyip sadece kitaplara konsantre oldum. Hatta sayende Edebiyat kitapları ile aşk yaşamaya başladım o derece yani."

"Ha ha ha güldürme beni."

İçine cadı kaçan annemi anlamak cidden zordu,  ne desem olmuyordu. Battaniyemi yüzüme doğru çekip uyumak için hamle yaptığımda hiç beklenmedik şekilde bir şey oldu. Babam battaniyeyi kaldırıp  gözlerimin içine gülümseyerek baktı. Bu benim babam mıydı? Hep sinir püskürten bir ejderha olan babam ilk defa gülüyordu herhalde. Eûzübillâhimineşşeytânirraciym.

"Oğlum sen bizim gurur kaynağımızsın, dualarımız seninle olacak. Sınavdan güzel bir netice alırsan eğer sana son model bir araba alacağım eşek sıpası."

Allah'ım öldüm de cennete mi düştüm ben? Babam bana araba mı alacaktı ? Yok artık inanmıyorum bu kadarı da fazla. Şu an var ya elime mendil alıp Mahmut Tuncer halayı çekesim geldi.

"Çok teşekkür ederim baba, inşaAllah sınavım güzel geçer."

Annem ve babam beni daha fazla yormamak adına odadan çıktı. Son dualarımı da tekrarladıktan sonra alarmı kurup uykunun emin kollarını tuttum.

Ve artık büyük gün için geri sayım başlıyordu. Heyecanım bir gökdelen inşa ederken bedenim yorgunluktan ölüyordu.

Zzzzzzz.

Anlatım bozuklukları. Çarpma, bölme, kesme, doğrama. Ünlülerin yumuşama hikayeleri. Osmanlı'nın yükselme dönemi. Türkiye'nin matematiksel konumu. Platon'un savunması.

Tamam baba, sınavdan iyi not alacağım.

Az daha unutuyordum cevap kağıdına işaretleme yapmayı.

Rüyamda bile hep sen varsın sevgili sınavcığım.

*

Sabah yanımda zangır zangır titreyen alarm ile acele kalktım. Dolaptan çıkardığım kıyafetleri hızla giyerken bir yandan da dolaba astığım ders notlarını okuyordum 

Evet bunu da biliyorum.
Seni unutmam mümkün değil.
Aklımdasın.

"Günaydın Niyazi. Hadi oğlum hızlı ol, daha yola  çıkacağız."

"Tamam anne geliyorum."

"Oğlum şu okunmuş pirinçleri falan da al."

"Of anne."

"Anneye of denmez."

Hemen lavaboya gidip elimi yüzümü yıkayıp annemin hazırladığı kraliyet sofrasında yerimi aldım. Babam ve annem motivasyon dolu konuşmalarını yaparken uzun zaman sonra pek mutlu olduğumu hissetmenin sefasını sürüyordum. Demek bu günleri kavanoza saklamışlar bu güne kısmetmiş ne yapalım.

"Hadi oğlum, Allah yardımcın olsun."

"Sağ ol baba. "

Babam gözlerini yere doğru götürürken bende bakmak için başımı aşağı çevirdim.

"Ya sınavı geçersin hayatını kurtarır meslek sahibi olursun. Ya da ömrünü ayakkabı boyayarak geçirirsin, seçim senin. "

"Haydar yapma böyle sınav günü çocuğun psikolojisini bozacaksın."

"Ee Sena bu çocuğu hep sen şımartıyorsun."

Anne babamın yine sinir bozan konuşmalarından nasibimi alıyordum, eh be kader yüzüme 360 derece dönsen olmaz mıydı?

Annemle beraber otobüse binip Pendik'te sınava gireceğim okulun yolunu tuttuk. Bir saatlik yolun ardından sınav için hazırdım. Sınıfıma girip oturacağım sıraya doğru ilerledim. Elimde duran sınav belgemi ve suyumu masanın üzerine koyup ellerimi yukarı kaldırıp duâ etmeye başladım.

"Ey güzel Allah'ım bunca zamandır sana işim düşmediği için duâ etmeyen bir nankör olduğumu biliyorum. Yine de her şeye rağmen dünya gafletine sürüklenmeme rağmen bana kapını açacak kadar merhametlisin. Sana ne kadar teşekkür etsem az biliyorum, şükürler olsun sana. Allah'ım sen şu üniversite sınavından sağ çıkmayı bize nasip et. Hakkımızda her şeyin hayırlısını nasip et, senden başka sığınağım yok beni sensiz bırakma Rabbim."

Duâ bitince gözlerim istemsizce yaşardı. Vay be şu sınav kadar ter döktüğüm gibi ahirete hazırlanmıyordum. Sonra Allah'ım ben gencim affet beni diyeceğim ah biz zamane gençleri yok mu tam sopalık.

"Amiiiiiin."

Kafamı çevirip etrafa baktığımda herkes içimden söylediğim duayı duyup amin demekle kalmayıp bir de kıkırdayıp duruyordu. Neyse fazla amin almak güzel şey dostum.

"Arkadaşlar sınav başlamıştır! "

Ve Niyazi için ölüm fermanı yazılır. Son bir iki üç... Okunmuş pirinç okunmuş duâların kabul olmasını temenni ederek sınav kağıdımla bakışmaya koyuldum.

***

Bölüm Sonu.

Asıl texting hikâyem diğer bölümde başlayacaktır. Sabırla kalın. Eleştiri ve önerilerinizi bekliyorum. Yanımda olan herkese sonsuz teşekkürler!😍🌼

İyi ki varsınız.

Sizi çok seviyorum. 💜😍