Zamane Gençleri 1 #Texting |Tamamlandı

İşe Yaramaz Niyazi|18.Bölüm

Hayatımda  ilk defa annemle bir kız hakkında konuşuyordum. Sevgilim olmadığı için bu muhtemel konular doğrusu ilgimi çekmiyordu. Ee haliyle bu yakışıklılığı kaldırıp yanımda pırlanta gibi ışıldayacak bir kız da tanımıyordum.

İç sesim yine bir ışık gibi parlıyordu, istemsizce onu dinledim.

"Su!"

Yav he he. Su diye biri vardı dimi? Ama onun bir sevgilisi vardı bana bile  bakmadı. Moralim yerle bir olurken annemin yanından uzaklaşıp odama doğru gittim.
Unutulan telefonumu yatağımın üzerinden alıp bildirimlere göz attım. Gözlerimi şaşkınlıkla büyütüp telefona bakarken tebessüm ediyordum. Hadi canım sende.

29 mesaj.
1 arama.
18 WhatsApp mesajı.

Mesajları açıp okumaya başladım. Beni yine şaşırtmayan Cennet, mesajları ile kalbimi fethetmeyi başarıyordu. O güzel bakışları yüreğimi ısıtırken benim için yazdığı her satırda ruhum mutluluğu tadıyordu. Ölmek istiyordum bu güzelliğin karşısında. Kafayı yediğimi kabullenip telefona aval aval bakmayı kestim.

"Anonim Hanım : Seni gördüm ya artık ölsem de gam yemem. "

"Anonim Hanım : Yakında da hödüğün tekiydin bu arada. "

"Anonim Hanım : Niyaziğ keke bayıldığımı söylemiş miydim? Senden iyi bir ev hanımı olur. 😁😂"

"Anonim Hanım : Artık cevap yazsan diyorum?"

"Anonim Hanım : Len kolun mu koptu zalımoğlu zalım, niye bir şey demiyorsun?"

"Anonim Hanım : Hadi artık bir şeyler yaz,  sensiz zaman geçmiyor. "

Mesajları gülümseyerek yer yer kahkaha atarak okuduktan sonra cevap yazdım. Geri kalan mesajları içimden okudum.

"Asabi Çocuk : Senin o güzel gözlerine bir kez daha bakmak için sabırsızlanıyorum. Ha bu arada gördüğün gibi  turp gibiyim sjsj. "

"Anonim Hanım : Aaa bana yanlışlıkla iltifat ettin? 😲 Kıyamet mi kopacak yoksa?"

"Asabi Çocuk : Alakası yok Cennet. "

"Anonim Hanım : Bana anonimciğim çirkinciğim neden demiyorsun? 😢Yoksa beni artık sevmiyor musun? "

Hiçbir şey yazmadan yatağıma uzandım. İki haftaya açıklanacaktır sınavı düşündükten sonra bozuk moralimle beraber huzursuz bir uykuya sürüklendim.

*

Arıyor...

"Alo kimsin?"

"Azrailinim. "

"Sabahın köründe benimle kafa mı buluyorsunuz?"

"Üff kanka hadi uyan bugün kızlarla buluşacağız, geç kalma diye aradım. "

"Eyvallah kardeşim,  bir daha beni böyle mal gibi  uyandırma. Sayende can veriyordum Azrail Bey. "

"..."

Üzerimdeki ölü toprağından kurtulup lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım. Deri ceketimi kot pantolonumu giydikten sorma Sena Sultan'ın mutfağına doğru ilerledim.

Son kez kelime-i şehâdetimi de getirip kahvaltı masasına oturdum. Sofrada kızarmış patatesleri görür görmez birkaç tane almak için elimi tabağa doğru uzattım.

Bam!

Sena Sultan'ın gazabına uğradım.

"Anne niye elime vuruyorsun ya?

"Baban ve ben gelmeden yemeğe başlanmaz eşek sıpası seni. Senden adam olacağı zamanları görecek miyiz?"

Kızgınlıkla bir nefes alıp verdikten sonra öfkemi püskürttüm.

"Anne yemekte bile huzur verdiğin yok, açım görmüyor musun?"

"Hoşt oğlum. Kemik gören köpekler gibi  her önüne gelen şeye atlama, biraz sabırlı olmayı öğren. Ne acelen var?"

"Anne işim var. "

"Sen ve iş mi? Niyaziiii dünyanın sonu gelse senin işin  uyumak olur. Ne geveliyorsan bir an önce söyle. Hem sen bu tiple kimi tavlayacaksun? Tavadaki hamsileri bile tavlayamazsun uşağum. "

Ve anneme karşı yenik düşüyor, sessizliğimi koruyordum. Son gülen iyi güler anne. Bu lafları bir gün ona yutturmak için sabırsızlanıyordum. Bana da Niyazi demesinler ben bu sözlere cevap vereceğim.

Bölüm Sonu.🌹

Selâmûn Aleyküm güzel okurlarım. 😍💕💖🙋

Elim acıdığı için bölümü çok uzun tutamadım. 😕😔 Oy ve yorumlarınızı bekliyorum canlarım. Diğer kitaplarıma da bekliyorum. ❤

Sizi çoook seviyorum. 💞