Zamane Gençleri 1 #Texting |Tamamlandı

Game Over Niyazi|41.Bölüm

Müziği son ses açıp odamın içinde mutsuzluğuma hız kesmeden devam ediyordum. Ah muhteşem egom bugün misafirliğe gittiği için kendimi teselli edeceğim bir şey yoktu. Yine de telefon ekranından sivilceden eser olmayan yakışıklı yüzüme baktım,  canım kendim ya evlat olsam bile seviliyorum. Cidden ben olmasaydım bu dünyadaki insanlar ne yapardı? Bensiz bir dünya hayal etmeye çalışmayın, hata edersiniz. Egoların prensi Niyazi ben,  kendimi çok seviyorum. Çünkü sevilecek başka bir şey bilmiyorum, sucuklu yumurta istisna tabiî. Abur cuburları da sayarsak tam bir aç gözlünün tekiyim, tatlı yemeyi de severim. Canım kendim,  iyi ki varım.
Günlük egomu şişirdikten sonra sabah koşusu yapma fikri ile spor kıyafetlerimi giyip sabahın sekizine aldırış etmeden evden çıktım. Bir pet şişe suyu da elime alıp kulaklıktan yükselen müziğin ritmine kapılarak koşu yoluna doğru ilerledim. Hayatımın zorlu dönemlerinden geçerken stresi bir nebze olsun vücudumdan kapı dışarı atmaya çalışıyordum. Hasan ile yaşanan gerginliği henüz çözüme dahi kavuşturamamak moralimi fazlasıyla düşürüyordu. Bir yanlış anlaşılmaya kurban gitsem de olanları yoluna koymak bana şarttı. Hareketli bir şarkı ile tempolu şekilde koşmaya devam ediyordum. Bu esnada farkında olmaksızın baya yol katettiğimi görmek mutluluk vericiydi. Biraz soluklanmak için en yakın banka oturmak için yürüdüm. Arkası dönük bir kız kendi kendine konuşurken sessizce yanına oturdum. Bir insan sebepsiz yere kendiyle neden konuşsundu ki? Bunda bir terslik olmalı diyerek çıtımı bile çıkarmadan yerimde kalakaldım âdeta nefesimi içimden alıp veriyor gibiydim. Sonunda arkası dönük kız tekrardan konuşmaya başladı. Söylediklerini pür dikkat bir şekilde dinledim.

"Ben senin o göz ucuyla bakmaya tiksindiğin diş teli olan koca göbekli kızdım, bir zamanlar. Anladım ki zaman beni güzelleştirdikçe sizi çirkinleştirdi, hepinizden komple tiksiniyorum bay egoist!"

"Hayrola küçük hanım, kim sizin gibi güzel birini kızdırdı? Bu öfkeniz kime? "

Yüzünü yavaşça bana dönerken yeni uyandığı belli olan bakışlarını gözlerimin üzerinden çekti, ürkek davranışları oldukça hoştu. Onu biraz daha incelememe gerek kalmadan  kim olduğunu sonunda anlayabildim. Ah sen, benim mükemmel bestim sevgilim değil misin ya? Cennet'im, bu ağır laflardan bana bir porsiyon paketle akşama yerim hepsini. Ne de olsa her türlü hakareti yutacak bir mideye sahibim, egoma sağlık vallahi.

"Cennetciğim, güzellik abideciğim eski defterleri kapattık sanıyordum. Sabahımı  hayırlara çeviren o gül yüzünü görmek ne hoş. Nasılsın?"

Bir anda tepkisiz bakışları sinirli tavırlara dönüşürken yüzüme nefretini kusar gibiydi. Ne oluyor bu kıza ya? Aşkımdan yatak döşek hasta olan kız bana pas vermiyor, aman Allah'ım. Sırf şu karizmamdan etkilenip sahte hesaplardan benimle buluşma ayarlayan kızlar varken niye bu tripkar sevgilinin kaprislerini çekiyorum ben?  Bas ayrılığı gitsin, sevgisi batsın bırak ya. Niyazi oğlum seni annen bile üzemez, bu Miss Turkey Yarışma'sından fırlayan güzellik abidesi kim ya? Üzerse üzsün egon batsın, sinirli halini bile seviyorum ah benim şu aşık hallerim yok mu tam sevilmelik.

"Aptal herif. Ben Cennet değilim!"

Cennet ismini vurgularcasına söyleyip yanımdan uzaklaşırken elinde sıkıca tuttuğu çantayı kafama vurup öyle ayrıldı yanımdan. Koskoca Niyazi Yaman kafasına çanta yiyecek biri miydi yani?  Kafam acıyor be,  zalımın kızı niye Cennet gibi görünüyorsun gözlerime? Ya olduğun gibi ol ya da göründüğün gibi ol, bana niye şekil yapıyorsun?

Yoksa ben her yerde Cennet'i mi görüyorum? Yok kesin tansiyonum düştü.

O lanetli banktan ayağa kalkıp su içmek için ağacın altında oturdum. Karnım açlıktan tüm zillerini çalarken bir ümitle yemekleri hayal ediyordum. Çok geçmeden annem ödemeli atıp eve gelmemin sinyallerini veriyordu. Fakir değiliz annem, niye ödemeli atıyorsun ki? Ah şu zengin insanlar hep cimri derler ya ondan mı kaynaklı?
Birkaç dakika annemle konuşup kahvaltıda güzel nimetlerle masayı donatmasını ikaz ettikten sonra telefonu kapattım. Ağacın altında oturmaktan yorulan bedenim ayağa kalkmak için hamle yaparken kafamın üzerine kocaman bir cisim düştü.

"Evreka!"

Bir tane daha koca cisim başıma düştü. Ulan bir tane kafam var, onu da kırdınız be! Ne zorunuz var benimle?

"Evreka dedik ya. Yerçekimini mi buldum ben?"

"Sen bu zekâyla nasıl yaşıyorsun?"

"Gelmişine geçmişine söverim senin, elmaları başımdan aşağı sen mi atıyorsun?"

"Ne o elmayı beğenmedin mi?İstersen kafana başka bir şey de atarım. Niyazi seni bu dünyadan nasıl men edebilirim?"

Başımı korkarak yukarı kaldırdığım an gözlerimin bu kâbusu görmemesi için duâ etsem de nafileydi. O karşımdaydı, beni öldürecekti. Hiçbir şey yapamayacaktım lanet olmasın. Lütfen helvamda malzemeden çalmayın, rahmetli Niyazi'yi güzel hatırlayın.

ELVEDA DÜNYA. ELVEDA CENNET.  ELVEDA ÜNİVERSİTE. ELVEDA BİLGİSAYAR OYUNLARI. ELVEDA HAYALLERİM. EGOLARIMA BİLE ELVEDA DİYORUM.

Bölüm Sonu. 🌸 ❤

SELÂMÛN ALEYKÜM BİRTANECİK OKURLARIM VE HAYALET OKURLARIM.😍 Bölümü okuyan herkes yorum yapsa keşke.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. :))

Sizce bu bölümdeki gizemli kişiler kimler?

Kitabı seviyor musunuz?