Niyazi ile Azraili|43.Bölüm

366 75 48
                                    

Bu yüz bu gözler bana bir yerden tanıdık gelmeye başladı.  Yoksa sen Cennet'in abisi Cüneyt miydin? Hay kafama düşen elmalarla beyin kanamasından öleydim de şu sinirle bakan suratına bakmayaydım. Yavru sincaplar aşkına, azrailim tam karşımda pişmiş kelle gibi sırıtırken ben ruhuma son fatihayı okuyordum. Ölüm hiç bu kadar yakınımdan olmadı. İşi düşünce duâya sarılan nankör bir kul edasıyla ellerimi semâya kaldırdım. Cüneyt ise gözlerini öfkeyle bana doğrultup cephane sayısını hesaplıyordu.  Yoksa beni Hiroşima gibi atom bombasıyla mı uçuracaktı? Yok canım o kadar da gaddar olamaz belki. Ağaca asıp işkence mi çektirecekti? Azrailime acı şekilde gülerken son duâmı tekrarladım içimden.

"Allah'ım, sınavı kazandığım günleri ve Cennet ile mutlu bir yuvamın olduğu günleri görmeyi bana nasip et. Amin. Son duâm diye demiyorum ama affet beni Allah'ım, garip hayatımda seni unuttuğum için affet. Zamane genciyiz, her şeye vaktimiz var ama bizi Yaradan'ı unutuyoruz. Nankörlüğümle kapına geldim egomdan bile vazgeçmeyi göze alıyorum.  Ölmek için çok gencim Allah'ım."

Elimi duâ bittikten sonra yüzüme sürdüm. Cüneyt kafama şaplak vurunca ancak eşek cehennemini boyladığımı akledebildim.

"Ne yapıyorsun lan bebe?"

"Şey. Mina'da şeytan taşlıyorum. "

"Son duân hacı olmak mı yoksa?"

"Azrailime seve seve canımı veririm de bu yakışıklılıkla öteki tarafta ne yapacağım bro?"

"Hacı, bana bro falan deme samimiyetine başlarım senin. Seni şu an dövmüyorsam ölüye saygımdandır. "

"Ne ben öldüm mü?"

"Bu kafayla ne kadar yaşarsın ki? Hem birazdan zaten senin ölümüne vesile olacağım haha. "

Boks eldiveni takmış da ringe çıkmış gibi davranması canımı yakıyordu. Madem birazdan ölecektim karnı aç öteki tarafa gitmeyeyim. Belki misafir kabul etmeyen bir yere gider aç kalırım belli mi olur? Allah'ım sen benim şu aklıma mukayyet ol, akıl kaldı mı ona şüphem var gerçi.

"Beni sevgilimin önünde eşek sudan gelinceye kadar dövmeni unutmam için bir şey söyle? Belki affın için ceza indirimi yaparım ha ne dersin?"

Alaylı ve kibirli gülümsemesiyle gelmişime geçmişime ve sevmişime okuyacaktı. Hüküm kıyafeti giymiş cellat gibi başımda beklerken  kendimi kurbanlık koyun sırasında bekleyen öküze benzettim. Öküzden farksız sayılmazdım ya egom bile bugün beni terk etti. Kendimi nasıl teselli edeceğimi bilememek kahreden bir histi. Sustukça canımın daha çok acıdığını gördüm. Ben Cennet'in abisi olduğunu bilseydim seni döver miydim? Yüzünü gözünü morarttığım için özür dilesem ne fayda? Tipi kaymış zaten bunun,  evde kalasıca seni. Gülseren valla sana da bravo, akıllıca davranıp bu hergeleden kurtuldun. Hele şunun gülüşüne bak ağzının ortasına vurmamak için kendimi zor tutuyordum.

"Buldum! Ben delinin tekiyim acı bana abi yapma eyleme. Üç yaşında bir çocuğum var, ekmek parası için çalışır didinirim. Günde beş vakit karı dırdırından baş ağrısı çekerim yine itiraz etmem. Ee Allah için böyle mükemmel bir kul her şeyin en iyisini hak etse de ses eder mi?"

Lafımı daha bitirmeden karnına vurup gülmeye başlayan Cüneyt'e şaşkınlıkla bakakaldım. Azrailim dediğim çocuk kahkaha mı atıyordu hayda? Benim ölmem gerekmiyor muydu? Güzelce  dayak yiyip eve yine kamyon çarptı yalanıyla gitmem gerekirken bu neyin nesiydi? İnanmıyorum yoksa bı defa talih kuşu kafama mı kondu? Elimle saçlarıma dokunmamla üzüntüye kapılmam bir oldu.  Yoktu, bir talih kuşum bile yoktu aga.

"Birincisi seni affetmek aklımın ucundan bile geçmezdi. Madem evlisin söz yüzüğün neden parmağında yok? İkincisi delinin teki olduğuna şüphem yok, raporun bile vardır belki? Üçüncüsü al bu 5 TL'ye kendine yiyecek bir şey al, fakir. Seni dövmüyorum eğlenceli birisin,  para da sadakam olsun. "

Gülerek yanımdan ayrılan Cüneyt'in arkasından salak gibi baktım. Harbiden delinin tekiyim, bir de gelmiş çocuğa üç çocuğum var diyorum. Allah'ım sen bana akıl ver, egomdan aklımı bulamıyorum. Yine de gerçekten verilmiş bir sadakam vardı ki ağzım gözüm morarak Sena Sultan'ın yanına gitmeyecektim. Günün kısa kârına bakın, zengin olup beleş param oldu yahu! Parayı yolda gördüğüm ilk çocuğa verip hiçbir şey yokmuşçasına koştum. Bugün yaşadıklarımdan sonra iki gün ev hapsine ihtiyacım vardı,bolca çerez ve çekirdekle pijama partisi de yapabilirim. İyi ki daha yemedim ya, karizmamın yerle bir olduğunu düşünmek mi? Tövbe estağfurullah, ben bir yemek yiyeyim gelirim kankitolarım. Hepinizi özleyeceğim,  ölmediğim için çok şanslıyım.

Bölüm Sonu. 😁💕

Selâmûn Aleyküm güzel okurlarım ve hayalet okurlarım.😍

Niyazi yine ölmedi.😂😂😂😂

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum canlarım.

Gece gündüz demeden bölüm yazmaya çalışan yazara da kocaman bir alkış mı yapsak ne?😂🙊❤

Ehehe şaka bir yana, sizi çok seviyorum.

Kitabı arkadaşlarınıza önerirseniz çok mutlu olurum.

İnstagram : @dualigenc , @WattpadYazari56  hesaplarımdan takip edebilirsiniz. :)

Zamane Gençleri 1 #Texting |Tamamlandıحيث تعيش القصص. اكتشف الآن