Zamane Gençleri 1 #Texting |Tamamlandı

Hayat Bir Yalan Gibi|17.Bölüm

Onu gördüm göreli böyle kalbim tekledi, hopladı zıpladı çekirge ama bana şans gülmedi.
Yıllar yıllar öncesinde bir şanssız Niyazi varmış, tesadüfün bu kadarı kendimden bahsetmişim. Ne zaman mutluluğa şemsiye açsam başıma yağmur taneleri düşüyor, sırılsıklam geri zekalı oluyorum. Beyin hücrelerim daha ben dünyada yokken sanki evlatlık verilmiş, bilmem kimlere. Ey benim bahtsız kaderim, somurtkan hayallerim daha ne kadar canımı yakacaksınız?
Ellerim dizlerimde gözlerimde bir adet yaş. Evet katı kalbimden zor bir damla yaş koparabildim, ağlamak  benim için hiç kolay değildi. Ne diyorsun Niyazi diyeceğinizi bildiğimden direkt sizi dün yaşananlarla baş başa bırakıp yatağımın rahat tarafına uzanıp rüyaların göbeğine kurulacağım. Göbek adım kesinlikle uykucu olmalıydı. Neyse düne bir geri dönelim, memnun kalmazsanız bugüne bakarız. Ee ne demişler 'Dün dündür bugün bugündür' , iyi demişler.

Kapı zili 'beni aç' diye yumruklanırken yanımda prensesler gibi oturup çay içen güzel kızı yalnız bırakmak zorunda kaldım. Anonimler diyarımı güzelleştiren o melek karşımda gözlerimin içine bir kez daha gülümsedi. O anda kalbimin flaşları patladı, aşktan dört köşe dönen hayallerim Dünya'nın etrafını turladı. Ah benim şu mükemmel düşüncelerim yok mı bir paket lahmacun kadar harikaydı, iştah kabartıcıydı.

Adımlarımı hızlandırıp içimden son duâmı edip kapıyı açtım. Hakkınızı helâl edin, annemin oklavasından sana sığınırım Allah'ım.

Karşımda çatık kaşından ve elinde oklavasından eser olmayan bir anne vardı. Bu benim annem de üvey annem de olamazdı. O zaman yanlış geldiler, herhalde. Tam kapıyı kapatmak üzereydim ki annem olacak  kişi (emin değilim) kapıyı tüm gücüyle açtı. Kendimi o anda ezilen bir sinek ölüsü kadar çaresiz ve mevtâ hissettim. Lütfen helvamı sevgiyle pişirin lütfen...

"Niyazi oğlum senin neyin var? Hastaysan bir doktora görün."

"Anne iyiyim ben. "

"Hiç iyi gibi gelmedin bana ama neyse. "

Annem elindeki poşetleri koluma koyarak ev terliğini giydiği gibi  içeri girdi.  Ben öyle kapıya dümdük bakarken Cennet anonimciğim güzelciğim yanıma doğru gelmeye başladı. Hayır annem seni görmemeli. Ve tahmin ettiğim şey başıma geldi, işte şanssızlığım tekrardan baş gösterdi. Vay ben ölem atın beni mezara.

" Niyazi her şey için çok teşekkürler,  saat epey geç oldu. Benim çıkmam lazım,  görüşürüz. "

Tam ağzımı açıp cevap verecekken Sena Sultan yine iş başındaydı mübarek.

"Oo kimleri görüyorum? Su nasılsın canım benim?"

"İyiyim yenge teşekkür ederim,  sizi sormalı?  "

Ne yengesi be? O senin annen olacak.

Cennet alelacele bir şekilde evden çıkıp giderken arkasından zerafetine bakakaldım.  Aşk sözcüğü büyülerken beni, her hücrem bir başka mutluydu.
Birkaç dakika sonra annemin Cennet'e Su ismiyle hitap edişi aklıma geldi, iyice düşündüm. Ve anneme sormaya karar verdim.

"Anne onun adı Cennet, yanlış söyledin. "

"Ben onun doğduğu zamanları hatırlarım ismini mi unutacağım, seni eşek sıpası. "

"Bunamışsındır. "

"Bir şey mi dedin?"

"Yok anne, güzel kız diyorum. "

"Sizi baş göz ederiz istersen. "

"Yok anne ben almayayım. "

Sahi ciddi miydim lan ben? Ben ona bakmaya doyamazken nasıl olur da böyle bir teklif karşısında Hamdi Bey 'i redderdim. Hamdi Bey de nereden çıktı, Sena Sultan olacaktı. Her neyse pek salak çıktın içses ukalası. Kendimle kavga etmek için fırsat kollarken o lanet telefon çaldı. Cebimden telefonumu çıkarıp arayana baktım,  Hasan'dı.

"Efendim Hasan. "

"..."

"Tamam emmioğlu yarın buluşuruz. "

"..."

"Ne? Buluşmaya iki kız mı gelecek? Buse senin olsun bana güzeli ayarlamazsan vallahi billahi gelmeyeceğim. "

"..."

Telefonu kapatıp derbi saatini bekledim. Bir koala gibi bütün gün uyumak istedim, olmadı.

Zihnim, fikrim, kalbim hep O'nda kalmıştı.  Ve o beni bıraktı evine gitti.

Bölüm Sonu.

Buraları yorumlarla coşturun canlarım! 😍😇

Umarım bölümü seversiniz.

Yeni bölüm kısa sürede gelecek İnşaAllah. 💕