Niyazi'nin Egosu|31.Bölüm

479 114 39
                                    

"Uyan artık akşam oldu. "

"Seni... Seviyorum Cennet. "

"Niyazi uyanmazsan Haydar'ı çağırıyorum. "

"Cennet çok güzelsin sevdiğim. "

"Cennet Cennet diye diye kafa bırakmadın oğlum. Rüyalarına kadar girdiğine göre önemli biri olmalı. "

Yaşadıklarımı hafıza kaydetmek adına her şeyi defalarca kez hesaplıca düşünmeye başladım. Öyle ki yorgunluğumu da alan mutluluğun içine düştüğümün farkında bile değildim. Cennet ile güzel bir gün geçirdiğime hâlâ inanamasam da kokusunu içime çektiğimi düşünüp hayal olmadığına kanaat getiriyordum. O benim dünyadaki Cennet'im, gözbebeğim, her şeyimdi. Hayatın yalanlarından sıkılan ruhuma en doğru haliyle sarılan şefkatli kollarında can bulan bedenime umut ışığı oldu. O benim canımın bir parçasıydı sanki, yapbozun eksik kalan tarafını da tamamlayanımdı. Sevgisi yüreğimi talan eden zalım kız, rüyalarımı da işgal ettin. 
Ona bir kez daha sarılmak isterken Sena Sultan vakası başımdaydı. Ya rüyayı en güzel yerinde bölüp uyanacaktım ya da annemin sözlerini duymazlıktan gelip uyuyacaktım. Ne yapacağım konusunda kararsız kalıp lunaparkta yaşadığımız maceraları tekrar gözden geçirdim.

"Niyaziğ babanı çağırmamı istemiyorsan o kalçanı yataktan kaldır!"

"Anne rüyanın en güzel yerini mahvetmeye bayılıyorsun hep. "

"Rüyana başlarım senin eşek sıpası. "

Annemin tehditkar ikazlarını boş verip uyumaya koyulurken başımın altindaki yastık hokus pokus oldu. Ha bir de üzerimdeki cânım battaniyeden de eser yoktu.

"Ne oluyor ya, yastık uçtu!"

"İşte böyle zorla uyanırsın. "

"Anne üşüyorum versene battaniyeyi. "

"Babayı alırsın, yürü git elini yüzünü yıka. Dünden beri yemediğin halt yok, evde kalacağını düşünürken kız peşinde mi koştun anlat hele? "

Oflayıp puflayıp yatağımdan aşağı inerken dolaptan çıkardığım tişört ve pantolonu elimde tutuyordum. Yüzüme yerleşen zafer gülüşümle Sena Sultan'a rest çekiyordum. Vira bismillah.

"Ee Sena Sultan bugüne bugün benim bir sevgilim var. "

"Sopamı nereye koydum ben?"

"Anne sana da yaranmak çok zor. Sevgilim var diyorum yine kızıyorsun. "

"Oğlum ben o kız için endişeleniyorum, başına nasıl bir bela aldığının farkında değil. "

Sabah sabah yediğim ağır laflardan sonra güne morali bozuk bir şekilde devam edeceğim garantiydi. Odadan ani hareketlerle çıkarken  annemin kahkahasını duymamak için kulağımı tıkadım. Benim de bir kalbim vardı,  her ne kadar taş gibi görünse de.  Bende sevdim.

Yirmi dakika sonra.

Annem beni  sabah fazlasıyla sinir ettiği için kahvaltıya bol malzemeler koymuştu. Efendime söyleyeyim; sucuklu yumurta, kızartma, patates böreği, poğaça, zeytin, peynir, çikolata, salata. Harika bir görüntüsü vardı sofranın. Elime iki çatal alıp yemeklere direkt yumulmak istiyordum. Tabii sofrada babamın da olduğunu bilerek nazikçe kahvaltı yapmak zorunda olduğumu da geç idrak ediyordum. En sona sucukları bırakıp börek ve kızartmaları bir güzel aç mideme götürüyordum. Ne kadar açgöz biriyim, görgüsüzce masayı üzerime ipotek etmemek için kendimi zor tuttum. Bir bardak çayımdan da nasiplenirken gözlerim sucuklu yumurta tabağına kaydı. Aman Allah'ım, bu görüntü de neydi? Sucukları babam acele ile götürürken ben börekleri bitirmeye çalışıyordum. Çatalımı son kalan sucukların üzerine batırıp onları yemek isterken karşı taraftan gelen atakla ne yapacağımı şaşırdım. Hakim lütfen bir sarı kart verin babama.

"Baba bu sucuklar benim hakkım. "

"Bütün gün işe gidip çalışan sen misin ki senin hakkın olsun. "

"Anne ya babama bir şey söyle. "

"Haydar daha yeme sen, zararlı. Oğlumuz yesin zekâ olsun bunlar. "

Ah anne ben zaten zekiyim. Şu muhteşem egomdan herkese veresiye verebilecek bir potansiyele sahiptim.

"Tamam be iki sucuğun lafını yapmayacağım. "

"Baba önümüzdeki ay arabanın anahtarlarını elimde görecek miyim?"

"Ne diyorsun? Ne arabasından bahsediyorsun?"

"Unuttum deme sakın. Sınavı kazanırsan sana araba alacağım dedin, okurlar bile şahit bak. "

"Tamam tamam dediğimi hatırladım. Sınavı kazanamazsan da bir ayakkabı boyacısı olacağını o ufak aklına sok!"

Babam iğneleyici laflarını da söyleyip işe gitmek için yerinden kalktı. Annem yemeğini yerken bana karşı pis pis gülmeye başladı.

Bölüm Sonu. 🌸 ❤

Yeni bölümü yazmaya başlayacağım inşaAllah. :) Sizi çok seviyorum. ❤😍🙈

Bu arada kapak konusunda yardımcı olacak biri var mı?

Desteğini esirgemeyen herkese çok teşekkür ederim.

Allah'a emanetsiniz. 💕

Zamane Gençleri 1 #Texting |TamamlandıWhere stories live. Discover now