showbizz kamp with justin bieber

showbizz kamp with justin bieber 60

'wat doe jij hier?' vroeg ik aan chantel. 'hetzelfde wat jij hier doet zeker' zei chantel. 'jij moet uit justin's buurt blijven' zei ik. 'wie heeft er dat beslist, jij of justin?' vroeg chantel. 'dat maakt niet uit' zei ik. 'oh jawel, heb je het haar nog niet vertelt justin?' vroeg chantel en ik keek naar justin. wat zou hij mij moeten vertellen? justin werd helemaal rood, hij had dus duidelijk iets te verbergen. 'wat moet je mij vertellen justin?' vroeg ik. 'ja justin zeg het haar' zei chantel maar justin zei niets....

we staarden alleen maar naar elkaar maar voor de rest zei justin niets. hij had dus duidelijk iets te verbergen en ik had er genoeg van en kon me niet meer inhouden. 'gij vuile teef, jij hebt heel mijn leven verpest. ge zou beter zelfmoord plegen dan hier te blijven op de wereld en iedereen een shock te geven van uw lelijke kop' zei ik. 'je zou beter eens naar jezelf kijken lelijk wijf' zei chantel. 'ik kan naar mezelf kijken in de spiegel maar jij niet want uw spiegel breekt altijd omdat ge zo lelijk zijt' zei ik. 'gaat ge zo beginnen, een grote mond maar een klein hartje als ge da wel hebt' zei chantel. 'ja ik ga zo beginnen maar gij zijt hier de hartenloze bitch zene' zei ik. 'het is daarom dat justin met mij naar bed ging zeker op jou huwelijksnacht' zei chantel. ik was sprakenloos en barste in tranen uit. ik rende weg en stapte in de auto en vertrok. ik zette de muziek loeihard zodat ik kon huilen zoveel ik wou. dit had ik nooit verwacht, ik voelde me zo slap en bedrogen...

ik wou nu echt waar dood, mijn leven was één grote fout. ik wou nu niet naar huis dus reed ik maar een beetje rond. waarom deed justin mij dit aan? had hij dit allemaal zo gepland? ging het allemaal nog goedkomen tussen ons? het waren allemaal vragen die rondspookte in mijn gedachten. na een uurtje rondgereden te hebben ging ik dan toch maar naar huis, het had geen zin om steeds rond te rijden. 

toen ik thuis was rende ik naar boven en sloot ik mijn deur, ik wou niemand meer spreken deze avond of morgen of overmorgen, ik kon beter alleen doodgaan van de pijn. 

*klop klop* er klopte iemand op mijn deur het was mama. 'schatje doe eens open' zei mama. 'laat mij allemaal gerust, kutwereld dat dit is' riep ik. 'schatje aub' zei mama. 'nee ga weg, ik wil niemand zien of horen' riep ik en ik deed mijn koptelefoon op mijn hoofd en zette de muziek aan zodat ik niemand meer moest horen. 

heel de middag en ochtend zat ik op mijn kamer tot 's avonds want dan moest ik naar het toilet. ik deed stilletjes mijn deur open en liep op de toppen van mijn tenen naar de badkamer waar ik naar het toilet ging. toen ik terug wandelde naar mijn kamer zat mama op mijn bed. 'stil zijn gaat niet helpen hoor schatje, vertel me eens het probleem' zei mama. 'nee laat me gerust, ik wil met niemand babbelen' zei ik. 'ik ga hier niet weg voor je het mij verteld hebt' zei mama. 'dan ga ik weg' zei ik boos en ik liep naar beneden en sprong terug in de auto en reed weg. ik zag mama nog achter de auto aan rennen maar ik stopte niet, waarom kon ze niet gewoon respecteren dat ik gerust wou gelaten worden.

ik wou echt mijn gedachten verzetten dus stapte ik binnen in één of andere club. ik zette me aan de bar en bestelde een groot glas vodka, zo kon ik mijn verdriet verdrinken... later die avond was ik helemaal het noorden kwijt van al die drank, ik kon zelfs niet meer op mijn benen staan maar ik probeerde toch nog naar huis te rijden. 

ik zag precies alles dubbel amai whoeee. ik reed met de auto rond maar niet voor lang meer want...

----------------------------------------------------------------------------------------------------

meer? like en comment <3 follow <3 bijna 100 volgers, jullie zijn geweldig <3

je kan ook alles volgen op facebook :D https://www.facebook.com/chocochanelbieber?ref=hl 

kijk in comment <3