The Hidden Flaws - Bicolana Series #1 (COMPLETED)

Chapter 19

Chapter 19

Bad

Nagising akong wala na si Jonas sa katabi ko. Hinanap ko agad ang phone ko dahil baka nagtext siya or nagchat. Iba ang nakapa ko sa mini table kong katabi. Bumangon ako agad para makita kung ano ba iyon. My brows shot up when I realized what it is.

A new laptop! Seriously, Ocampo?!

May nakalagay na note na open me. Nagkunot ang noo ko nang binuksan ito, bumungad agad ang nakalagay na 'I'm Yours, Miss Anna'. Halos masapo ko ang ulo ko dahil sa binigay niya. I saw different extensions, tools and applications that will really help me to make a game.

Umiling ako at tinabi iyon ulit.

Nagtaka ako kung nasa'n ba si Jonas. I-te-text ko sana siya pero hindi ko na natuloy dahil bumukas na ang pinto at pumasok si Jonas. My brows automatically met when I saw him. He's wearing white shirt and jogging pants and his slides.

"Good morning love, lumabas lang ako para bumili ng breakfast." Aniya at tinaas ang dawalang brown paper bag.

"Why did you buy? We have groceries." Paos kong tanong dahil kakagising pa lang.

"Baka magising kita. Bangon na, let's eat," sabi niya sa'kin habang inaayos ang mga pagkain namin.

"Jonas, what's this?" tugon ko saka tinuro ang laptop.

He did not look at me, he was busy doing his stuffs on the counter. He looks jolly and he's pursing his lips, too.

"A gift for my girlfriend?"

"Hindi ko matatanggap 'to, Jonas. Ang dami mo nang naitulong sa'kin. Hindi mo na kailangang ibigay ang mga 'to. I'll still be your girlfriend, with or without helping me through these."

Sa totoo lang, nag-iisip na akong magtrabaho para makalipat sa ibang dorm o kahit room space. Ayoko namang i-take for granted ang pagiging girlfriend ko sa kaniya.

Ngayon, ibinigay niya ang lahat ng atensyon niya at itinigil ang paggawa. Ipinatong niya ang dalawang kamay sa table at mabilis na kinulong ako sa mga titig niya.

"Okay, if that's what you want." Tumango siya.

Tumango rin ako. Hindi ko inasahang iyon na ang magiging sagot niya. Akala ko ay mag-tatalo pa kami tungkol dito pero dahil nag-paubaya na siyang hindi ito ibigay sa'kin, hindi na ako nag-isip pa tungkol doon.

I stretched and yawn. Inaantok pa ako pero may group meeting pa kami mamayang nine.

"Parang lunch na ah," untag ko nang makitang marami siyang biniling pagkain.

"You have to eat well," aniya saka umupo.

"Patatabain mo ata ako."

Inayos ko ang buhok ko at tinali ito. He looked at me and shook his head.

"Pumapayat ka, e." Natatawang sinabi niya.

I think it's sarcastic dahil feeling ko tumataba ako.

"Niloloko mo ba ako?" nakangusong tugon ko.

"Just kidding, kumain ka na. Are you done with the game?"

"Hindi pa nga, medyo hirap nga gawan ng paraan. Hindi pa tumutulong sila Kobe, hindi ko rin naman ma-contact," napabuntong hininga ako sa sinabi ko at nagsimulang kumain.

"Kobe? The small guy? Iyong pumuporma sa'yo?" tanong niya.

Pinandilatan ko naman siya ng mata. Maka-small naman 'to. Porke matangkad siya.

"Hindi ah! Makulit lang talaga 'yon. Ganun 'din yon sa ibang babae." Tumango siya sa sinabi ko.

"Anong mahirap? Are you sure you don't wanna take the laptop? It will help you, Anna. And that's my gift for you."