The Hidden Flaws - Bicolana Series #1 (COMPLETED)

Chapter 39

Chapter 39

Independent

"Miss Anna... mag-uusap tayo 'di ba?"

I was eating alone at the building cafeteria when Oscar suddenly came. Ibinaba ko muna ang mga kubyertos ko at tipid na ngumiti sa kaniya. Nilahad ko ang kamay ko sa kabilang upuan para senyasang umupo siya rito.

"Sure, Oscar." I pressed my lips. "Ano ba ang pag-uusapan natin?"

Tahimik siyang umupo sa harapan ko. Seryoso siyang tumungo at iniwas ang tingin.

"I'm sure you know that I like you, right?" he said. "And I want to court you."

Natikom agad ang labi ko at tinigil nang tuluyan ang pagkain.

"Oscar–"

"Just give me a chance, Anna. Ipapakita kong deserving ako sa'yo kesa roon sa dati mong boyfriend..." Nakiki-usap ang mga mata niya pero hindi ko gusto ang tono ng pananalita niya.

"I don't think–"

Kinagat ko na ang dila ko para hindi ko na siya maabala sa mga sasabihin niya. Okay, I'll let him talk now.

"Anna, hindi ka pa ba nakaka-move on doon? O may bago ka kaya hindi mo ako pinapayagang manligaw sa'yo? Iniiwasan mo ako dahil may bago ka, right?"

I stiffened. I can't believe my ears. Paano niyang napag-sasalitaan ako ng ganiyan kung gusto niya talaga akong ligawan? Ayoko namang makipag-talo sa kaniya dahil gusto ko lang kumain ng matiwasay rito. I should let this slide...

I sighed. "Oscar, I'm sorry-"

Hindi niya nanaman ako pinasalita gamit ang pagsenyas niya. I immediately pressed my lips to stop myself from talking. I tried to be attentive again on what he'll say.

He looked at me with a slight madness in his eyes.

"I always see you with a man, Miss Anna. Kayo na ba?" Nagulat ako sa tanong niya.

"He's the supervi—"

Why am I even explaining?

"Hindi mo pa nga ako nasusubukan, Miss Anna. I'm rich too. Oo, hindi ako mas mayaman sa taong 'yon pero mayaman din ako," Hindi ako nagsalita. He is so annoying. "Porke ba may-ari siya ng kumpanya sa Maynila?"

I am really shocked about what he thought about me. Is he thinking that I like Jonas' riches? I am not a freaking gold-digger!

Tama nga na ang tinutukoy niya siguro ay si Jonas dahil palagi akong hinahatid pauwi pero ano naman ngayon? Wala naman akong boyfriend!

"Look, Oscar... I-" Napapikit ako sa inis dahil nagsalita nanaman siya at hindi nanaman pinatapos ang sasabihin ko.

Gusto kong umirap dahil sa ginagawa niya. He's not giving me that chance to explain myself and just talk!

"Are you thinking about your daughter? Kaya ko kayong buhaying dalawa." He said desparately.

Kaya kong magtrabaho para sa pamilya ko. How dare he say that?

"Oscar, can you at least-"

He smirked. Tumungo siya sa akin kaya't napaatras ako.

"I assure you that I can give you anything you want, Anna." He whispered.

Tumaas ang balahibo ko dahil sa pagkadiri sa sinabi niya. I nearly rolled my eyes too. Nakakadiring iyon ang tingin niyang habol ko sa isang tao. Should we really have to love people because we need something from them? It is not love. Kaya nga natin kailangan ang isang tao dahil mahal natin ito.