FATED TO F*CK YOU✔

Kabanata 32

KABANATA 32

Nagpipigil sa galit si Blue habang humahagulgol sa likuran ng van. Lalong naramdaman niya ang paninikip sa dibdib nang magsalita na si Rosa. Gusto niya itong yakapin para patahanin, pero wala siyang magagawa. Sumilip siya at tiningnan mula sa kanyang kinatatayuan si Rosa na umiiyak habang nagbibigay ng mensahe sa yumao niyang kapatid.

“Sorry, La,” tanging salita na pinakawalan ni Blue.

Nang matapos nang magbigay ng mensahe si Rosa, tumayo na sina Grey, Green, at Katleya. Magkasabay sila tatlo na pumunta sa harapan. Oras na nilang tatlo para magbigay ng huling mensahe sa mahal nilang si Red.

Inunahan ito ni Green...

“Grabe. Hanggang ngayon, sobrang sakit pa rin. Woahhhh! Si Red, siya iyong lalaking iba sa aming apat. Kami iyong wild sa kagubutan at siya iyong anghel sa kalangitan.” Napatawa ito. “Hindi po ako mahihiya kasi totoo naman. Everytime na nag-uusap kaming tatlo ni Grey kasama ang master naming si Blue ng mga kabastusan. Mapapatigil na lang kami bigla kapag tinititigan na niya kami nang masama. Ganoon siyang klaseng nilalang. He can control us. Sa apat na magbabarkada, siya iyong pinaka-close ko talaga kasi minsan sina Grey at Blue hindi ko kaya ang pagkalibog.”

“Grabe kap. Fake news!” pagsingit ni Grey.

Nagtawanan ang lahat.

“Totoo po. Ako na ang nagsabi,” giit ni Green. Dinilaan niya ang kaibigan bago nagpatuloy na magsalita. “Red for me is the perfect person I have known. He is very passionate on his craft, sweet at the same time strict, and a loving best friend to us especially to his life, Blue. At first, napanga-nga talaga ako kung paano sila magmahalan sa isa’t isa. Sobrang mapapa-sana all ka talaga habang tinitingnan sila. Paghalik sa pisngi, noo, yakapan nang mahigpit, at pagpapalitan ng I love you's sa isa’t isa. Ganoon silang magkapatid kaya alam ko na sa ating lahat na kanyang iniwan, si Blue ang pinakanasasaktan.”

Habang nakikinig si Belinda, napataas lang ang kilay nito. Para sa kanya si Blue ang dahilan kung bakit nasa loob ng kabaong ang pamangkin niya.

“Tama si Green,” pagsang-ayon ni Grey. Huminga ito nang malalim. “Kung may tao man na pinakanasasakatan dito, si Blue iyon. Pero asan ka na ba, Blue? Bakit bigla ka na lang nawala? Ililibing na ang kapatid mo, oh. Bakit ngayon ka pa nawala?”

Habang nakikinig si Blue sa likod ng van, napa-upo na ito sa lupa sa kaiiyak. Ang hapdi na ng puso niya. Panay himas na siya sa kanyang dibdib dahil nahihirapan na siyang huminga.

“Sorry sa inyo,” ani Blue.

Nang matapos si Grey magsalita, ibinigay na niya ang mikropono kay Katleya. Nagpipigil na sa kanyang luha ang dalaga.

“Red?” pagsambit pa lang niya sa pangalan ng mahal niya, bumuhos agad ang luha niya. “Salamat sa pagmamahal na inalay mo sa akin. Ang unfair lang dahil ang aga mong kinuha sa akin. Ang dami sana nating pangarap dalawa. Paano iyon?” Nagpakawala ito nang malalim na hininga. “Tama si Tito, ikaw iyong taong laging inuuna ang kapatid bago ang sarili mo. Minsan nga kapag kumakain kami sa isang restaurant, lagi niyang iniisip kung nakakain na ba ang kapatid niya, okay lang ito, mga ganoon. Most of our time we have spent ay hindi mawawala sa bibig niya ang kapatid niya.” Napangiti ang dalaga. “Sabi ko sa isip ko, iyong totoo ako ba ang girlfriend o si Blue? Joke. Never akong nagtampo sa pagiging mapagmahal niya na kapatid. Kung tutuusin lalo lang akong kinikilig sa kanya dahil kung ganoon niya kamahal ang kapatid niya ano na lang kaya kung magiging ama na siya. Pero ang lungkot dahil hindi na iyon mangyayari dahil wala na siya. Red, sobrang mamimiss ko ang pagiging clingy mo, pagiging sweet mo, pagiging boyfriend mo sa akin.” Tumalikod si Katleya at nagpunas sa luha niya. “Sorry.” Hinimas-himas ni Grey ang likod nito para tumahan. Humarap muli si Katleya at tiningnan ang kabaong ng mahal niya. “Red, my prince, aalayan kita ng kanta. Sana makinig ka, minsan lang ito.”