Tu Fei Gong Lue

အပိုင်း - ၁

( ကောလဟလတွေက ပြောကြတယ်၊ ဓားပြတွေက အရမ်းဆိုးသွမ်းကြတာတဲ့)

[ မင်းလို စာပေပညာရှင်တစ်ယောက်က ဘာလို့ အရမ်းအစားသောင်းကျန်းရတာလဲ]

မှိုင်းညှို့ညှို့ကောင်းကင်ယံထက် အမှောင်ထုက တရိပ်ရိပ် ကြီးစိုးလာ၏။ မိုးစက်များကို ဖိတ်ခေါ်နေသော လေလှိုင်းအလျဥ္က ကွင်းပြင်ကျယ်တစ်လျှောက် ဖြတ်သန်းတိုက်ခတ်သွားကာ မြေပြင်ပေါ်ရှိ ရော်ရွက်ဝါများကို လွင့်စင်ဝေ့ဝဲသွားစေ၏။

မြို့စားမင်း၏ရုံးခန်းအား မှိန်ဖျော့ဖျော့အလင်းရောင်ပေးနေသော ဆီမီးလျှံငယ်မှာ လေပြင်းနှင့်အတူ တလူလူ ယိမ်းထိုးလှုပ်ရှားနေသည်။ ထိုအခန်းထဲမှာတော့ မြို့စားမင်းအဖြစ် လောလောလတ်လတ် ခန့်အပ်ထားခြင်းခံရသော အရာရှိအသစ်မှာ စာရင်းပေလွှာအထပ်လိုက်ကြီးနှင့် ပေသီးခုံကို သူ့ဘေးနားချကာ စာရင်းအင်းများကို သေချာစေ့စပ်စွာ စိစစ်တွက်ချက်နေ၏။

တစ်နာရီခန့် ကုန်လွန်သွားသော် ....

ထိုမြို့စားမင်းအသစ်က မျက်မှောင်ကြုံ့သွားကာ တစ်စုံတစ်ခုကို ကောက်ချက်ဆွဲနိုင်လိုက်သည်။

ဒီ ဆန်းမန်မြို့က အတော်လေးကို ဆင်းရဲနွမ်းပါးတာပဲ။

ဤ ဆန်းမန်မြို့လေး ဆင်းရဲနွမ်းပါးနေရသော အကြောင်းရင်းတစ်ခုမှာ မြို့ပြင်ရှိတောင်တန်းများဘက်တွင် ခိုးသားဓားပြများ ကြီးစိုးနေကြသောကြောင့်ပင်။ အညတရပြည်သူများကို မဆိုထားနှင့် ၊ အစိုးရ အရာရှိများကိုပါ လုယက်တိုက်ခိုက်ရဲကြသည်အထိ လွန်စွာ အတင့်ရဲကြသော၊ လွန်စွာ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်ကြသော ဓားပြများဖြစ်ကြပေသည်။

ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် အရပ်အမောင်းမြင့်မားပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ထွားကြိုင်းသောသူများကိုသာ ဆန်းမန်မြို့စားအဖြစ် ခန့်အပ်လေ့ရှိခဲ့သည်။ တစ်ယောက်သော မြို့စားမင်းဆိုလျှင် စစ်ဘက်ရေးရာ၌ ရာထူးဌာနန္တရ အတော်ကြီးသောပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သည်။သို့သော် မြို့စားမင်းအယောက်တိုင်းမှာ ရာထူးခန့်အပ်ခံရပြီးမကြာမီပင် အဆောတလျင် ရာထူးမှနှုတ်ထွက်ကုန်ကြသည်။ မြို့စားမင်းတစ်ယောက်ဆိုလျှင် သူ၏ကိုယ်ပိုင်တံဆိပ်တုံးကိုပါထားခဲ့ပြီး အမြန်ပင် နှုတ်ထွက်သွားသောဟူ၏။