Dert Ortağı ~texting~

5.4

Gecenin gördüğüm kısmının gerçekten küçük bir kısmı olduğunu anlamıştım. Etrafta deli gibi gezen mikrofonlar, kamera flaşları, abartının da abartısını başaran insanlar ve daha nicesi...Diziyi izlemek için girdiğimiz salonda Mete de dahil bütün dizi oyuncuları fotoğraf çekilmişti, hepsi birlikteyken sorulanlara kısaca cevap vermişlerdi. Başroldeki kızın ne kadar güzel olduğunu bir kez daha anlamıştım. Ve bir de Gaye Beyaz vardı...Mete ile çıkan sevgililik dedikodularından olsa gerek özellikle onu incelemiştim. Gece mavisi uzun bir elbise giymişti, saçları özenle yanda toplanmıştı. Cidden güzel bir kadındı, bir an kendimi o ortamda fazlalık gibi hissetmiştim.

Mete röportajlar bitince onu melül melül izlerken yanıma geldi. Bakışlar cidden Mete'nin üstündeydi, sosyeteden birkaç genç kızın salyalarını akıtmak üzere olduğunu biliyordum. Gizlice fotoğraflarımızı çekmeye çalışıyorlardı. Ne gereği vardı ki? Bu gece yeterince fotoğrafımız çekilmişti zaten.

Dizinin tamamını izleyeceğimiz gibi saçma bir düşünceyle girdiğim sinema salonundan son üç bölümü izlemeden çıktığımda zihnim bulanıktı. Açıkçası dizinin konusunu anlamamıştım çünkü sadece Mete'ye bakmıştım. O da benim yanımda kendi oynadığı diziyi izlerken ara sıra tepkimi ölçmek için bana bakmıştı. Hatta bir ara uzun uzun baktığını fark etsem de sanal Mete'yle nikah töreninde olduğum için geri dönüt verememiştim. Diziyi izledikten sonra perde karardığında büyük bir alkış koktu. Karanlık salon ışıklarla aydınlandığında yavaşça salondan ayrıldık. Tabii ki Mete boş kalmıyordu. Kameramanlar sürekli soru sorma peşindeydiler, ben aradan sıyrılmaya çalışsam da Mete beni bırakmıyordu ve soruları ben yanındayken yanıtlıyordu. Hatta kameramanlar bana da dizi hakkındaki fikrimi sorduklarında kısa süreliğine de olsa afallamıştım. Fakat sonra toparlayarak çok beğendiğimi söylemiştim. Buradan öyle kolay ayrılamayacağımızı fark ettiğimde Mete'ye dönüp "Lavaboya gitmem gerek." demiştim. Mete de bana lavabonun yerini tarif edip ben gitmeden önce hızlıca alnımı öpmüştü.

Alnımdan yayılan elektriğin etkisiyle çarpıla çarpıla tuvaleti bulduğumda kendimi zorla içeri atıp musluk tezgahına yaklaştım. Aynada kendime baktığımda kendi yüzümden çok aynadaki başka bir yansıma ilgimi çekti. Şaşkınlık ve gerginlik aynı anda bedenimde yayıldığında onun buradaki varlığını sorguladım. Bir soru seli beynime yayılmıştı aniden. Fakat fazla sorgulamadan gergince kafamı yana çevirdim. Karşımdaki sinsi şeytana baktım, şüphelerimi üzerimdeki bakışlardan sonra doğrulamıştım. Bu kız bizim kampüsün önünde Mete ile benim gizlice fotoğraflarımızı çektiğini düşündüğüm kızdı. Ela ile konuşurken gereğinden fazla bağırdığımda da bakışlarını üzerimde hissedebilmiştim. Her şeyi onun yaydığı gayet ortadaydı. Amacı neydi?

"Selam Bade." Parlak kırmızı renginde rujla boyadığı dudaklarını oynatıp bana bir adım yaklaştı, şu an saçlarını yolmak istemem normal miydi? "Selam." Sevimsizce selam verdikten sonra küçümseyici bakışlarımı üzerinde gezdirip bu sefer ona doğru ben bir adım attım. "Amacın neydi?" Direkt konuya girdiğimde bakışları değişti, gayet iyi bir şekilde şaşkın rolüne girdi ve konuştu: "Anlamadım?"

Güldüm. "Hiç bilmiyor gibi rollere falan girme, neden Mete ile fotoğrafımı çekip yaydın?" İsmini bilmediğim sinsi şeytan birden kahkaha attığında şaşırma sırası bendeydi. "Gerçekten yolunu gözleyip fotoğrafını çekeceğime inandın mı?" Bir adım daha atıp aramızdaki mesafeyi iyice azalttığında yumruğumu sıktım. Gerçekten onu yolmamı istiyordu. "Bak, ismini bile bilmiyorum. Ama beni psikopatça izlediğini biliyorum, senden şüphelenmem normal değil mi?" Tekrar güldü, bu seferki daha yavaştı. "İster inan ister inanma, sizin fotoğrafınızı falan çekmedim. Ulu orta yerde koklaşan sensin sonuçta. Kim çekti, kim bilir?" Gözlerine baktım, yalan söylüyor gibi gözükmüyordu. Son söylediği ise sinir seviyemi arttırmaya yetmişti, onu dinleme gereği duymadan yolma isteğiyle bir kez daha mücadele ettim. Fakat daha ben doğru söyleyip söyleyemediğini anlamadan tekrar konuşmaya başladı.