သေခြင်းတရား ယူနစ်ဘား [ဘာသာပြန်]

|၁၈|

အခန္​း(၁၈)​ေပြ႔ဖက္​မႈ

အခ်ိန္​အ​ေတာ္​ၾကာသည္​အထိ ႐ွီက်င္​းသည္​
ဖဲႀကိဳးစမ်ားဖုံးလ်က္​ စကားတစ္​လုံးမ​ေျပာႏိုင္​ဘဲ
မတ္​တပ္​သာရပ္​​ေနမိသည္​။

လ်န္​ကြၽင္​းသည္​လည္​း သူ႔​ေဘးတြင္​
တိတ္​တဆိတ္​​ေစာင္​့​ေနလိုက္​သည္​။

​ေ႐ွာင္​စစ္​သည္​ ​ေက်နပ္​​ေပ်ာ္​ရႊင္​စြာ ​
ေျပာ​ေသာ္​လည္​း အနည္​းငယ္​လည္​း
စိတ္​ပူ​ေနပုံရသည္​။

<က်င္​းက်င္​း,ဘာျဖစ္​လို႔လဲဟင္​>

႐ွီက်င္​းႏွင္​့မူလ႐ွီက်င္​းတို႔သည္​ ​ေမြး​ေန႔လည္​း
တူတာ​ေၾကာင္​့ ဒါက ႐ွီက်င္​းအတြက္​
အမွန္​တကယ္​ ​ေမြး​ေန႔surpriseျဖစ္​​ေၾကာင္​း ​
ေ႐ွာင္​စစ္​သိသည္​။

"ဘာမွမျဖစ္​ပါဘူး"

​ေ႐ွာင္​စစ္​၏အသံၾကား​ေသာအခါ ႐ွီက်င္​း
ျပန္​လည္​ သတိဝင္​လာခဲ့သည္​။သူ႔လက္​ကို​
ေျမႇာက္​ကာ မ်က္​ႏွာတစ္​ျပင္​လုံးသုတ္​လိုက္​ၿပီး ​
ေခါင္​း​ေပၚမွဖဲျကိဳးမ်ားကို ရယ္​လ်က္​ ခါခ်သည္​။
ထို႔​ေနာက္​ သူ႔လက္​ထဲမွ စာအိတ္​နီအား
ျမင္​​ေသာအခါ လ်န္​ကြ်င္​းဘက္​သို႔
လွည္​့ၾကည့္​့ကာ ဆိုသည္​။

"ကြၽင္​း​ေ႐ွာက္​,​ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ဘာ​ေပးတာလဲ?
​ေငြသားမဟုတ္​ဘဲ ဘာလို႔ cardျဖစ္​​ေနရတာလဲ"
 
လ်န္​ကြၽင္​းသည္​ သူ႔အားတစ္​ခ်က္​လွမ္​းၾကည့္​့ၿပီး
မသိခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​ကာ ဧည္​့ခန္​းအတြင္​းသို႔
ဝင္​ရန္​ ဝွီးခ်ဲကို​ေရြ႔လိုက္​သည္​။

႐ွီက်င္​းသည္​ လက္​ကိုင္​ကိုဖမ္​းကိုင္​လိုက္​ၿပီး
အတင္​့ရဲစြာ ဝွီးခ်ဲကို အ​ေနာက္​သို႔ျပန္​​ဆြဲသည္​။
သူသည္​ ​ေ႐ွ႕သို႔ကုန္​းကာ လ်န္​ကြၽင္​းဆီသို႔
လက္​လွမ္​းၿပီး စိတ္​လႈပ္​႐ွားသည္​ကို ခ်ိဳးႏွိမ္​လ်က္​
ေမးလိုက္​သည္​။

"ကြၽင္​း​ေ႐ွာက္​ကို...ကြၽန္​...ကြၽန္​​ေတာ္​
ဖက္​လို႔ရမလား"

လ်န္​ကြၽင္​းသည္​ ႐ွီက်င္​းအား စိတ္​မပါစြာ
ၾကည့္​့လိုက္​သည္။