သေခြင်းတရား ယူနစ်ဘား [ဘာသာပြန်]

|၃၅|

အခန္​း(၃၅)စႏိုက္​ပါ

ႏွစ္​သစ္​ကူးအႀကိဳ​ေန႔မွာ စိတ္​လႈပ္​႐ွား​
ေပ်ာ္​ရႊင္​​မႈမ်ားႏွင္​့ ျပည္​့ႏွက္​​ေန​ေသာရက္​တစ္​ရက္​
ျဖစ္​သည္​။ထိုအခ်ိန္​တြင္ ​လူ​ေနအိမ္​ရာ၏
မနီးမ​ေဝးရင္​ျပင္​​က်ယ္​တစ္​ခုတြင္​ ​
ေက်ာပိုးအိတ္​လြယ္​ထား​ေသာလည္​စီးဖဲျပားႏွင္​့
အ​ေမႊးပြဝက္​ဝံတစ္​​ေကာင္​သည္​
ခ်စ္​ဖို႔​ေကာင္​းလွစြာ ​ေခါင္​းကို
ဘယ္​ၾကည္​့လိုက္​ညာၾကည္​့လိုက္​ျဖင္​့
ပတ္​ဝန္​းက်င္​ကို စပ္​စု​ေနသည္​။

လည္​ပတ္​ၾကည္​႐ႈသူမ်ားမွာ သူ႔အား
လ်င္​လ်င္​ျမန္​ျမန္​ပင္​ သတိျပဳမိ​သြားရာ
တစ္​​ေယာက္​ၿပီးတစ္​​ေယာက္​
လာၾကည္​့ၾကသည္​။တက္​ႂကြ​ေသာ
က​ေလးငယ္​တစ္​ခ်ိဳ႕မွာလည္​း
စိတ္​လႈပ္​ရွားစြာ​ေအာ္​ဟစ္​​ေလသည္​။

"ဝက္​ဝံႀကီး ! ဝက္​ဝံႀကီး !"

သူတို႔၏မိဘမ်ားလက္​ကိုဆြဲကာ
ထိုဝက္​ဝံႀကီးအား ​ေပြ႔ဖက္​ရန္​
တာဆူ​ေနၾကသည္​။

သို႔​ေသာ္​ သူတို႔အနားမ​ေရာက္​ခင္​မွာပဲ
ထိုအ​ေမႊးပြဝက္​ဝံသည္​ ရင္​ျပင္​​ေထာင္​့စြန္​းမွ
ပ်ံက်​ေစ်းသည္​မ်ားဆီသို႔​ေျပးသြားကာ
​ေဘာလုံး​ေရာင္​း​ေန​ေသာလူအိုႀကီး​ေ႐ွ႕တြင္​
ရပ္​လိုက္​သည္​။ထို႔​ေနာက္​ တစ္​ခုခု​ေျပာလိုက္​ကာ
သူ၏​ေက်ာပိုးအိတ္​ထဲမွ​ေငြစကၠဴအထပ္​လိုက္​ကို
ထုတ္​ၿပီး ထိုလူလက္​ထဲ ကတိုက္​က႐ိုက္​
ထိုး​ေပးလိုက္​သည္​။

လူအိုႀကီးမွာရင္​မွာခံစားသြားရ​ေသာ အမူအရာျဖင္​့
ဝက္​ဝံႀကီးအား ဦးၫြတ္​​ေက်းဇူးတင္​ၿပီး
ေဘာလုံးမ်ားခ်ိတ္​ဆြဲထား​ေသာ သုံးဘီးစက္​ဘီးကို
ထားခဲ့ကာ ပလတ္​စတစ္​​ေခြး​ေျခခုံႏွင္​့
ပိုက္​ဆံ​ေသတၱာကိုကိုင္​ကာ ထြက္​သြား​ေတာ့သည္​။

​ထို႔​ေနာက္​တြင္​ အ​ေမႊးပြဝက္​ဝံမွာ
သူ၏​ေက်ာပိုးအိတ္​ကို အ​ေနာက္​မွ
ပစၥည္​းထည္​့စင္​ထဲထည္​့ကာ စက္​ဘီး​ေပၚ
တက္​လိုက္​ၿပီး လမ္​း​ေဘး​ေစ်းဆိုင္​မ်ားတစ္​​ေလ်ွာက္​
ကြၽမ္​းကြၽမ္​းက်င္​က်င္​စီးႏွင္​းသြား​ေတာ့သည္​။