သေခြင်းတရား ယူနစ်ဘား [ဘာသာပြန်]

|၃၄|

အခန္​း(၃၄)ဟင္​းပြဲတစ္​ရာ

ပဥၥမအစ္​ကိုလီက်ိဳးက်န္​႔မွာ​ေတာ့ ​
ေဖးယြီက်င္​့နဲ႔မတူစြာ ႐ွီ႐ွင္​းရြယ္​ဆုံးပါးၿပီး​
ေနာက္​တြင္​ ပိုအဆက္​အသြယ္​ရခဲ့သည္​။

လီက်ိဳးက်န္​႔သည္​ ​ေဆးပညာကို ​ေစာစီးစြာ
စတင္​​ေလ့လာခဲ့​ေသာ ဉာဏ္​ႀကီး႐ွင္​
က​ေလးတစ္​​ေယာက္​ျဖစ္​သည္​။​
ေဖးယြီက်င္​႔ကဲ့သို႔ ကမၻာပတ္​​ေနရျခင္​းမ်ိဳး
မဟုတ္​​ေသာ္​လည္​း သူသည္​လည္​းထပ္​တူ
အလုပ္​မ်ား​ေသာလူျဖစ္​သည္​။​ေက်ာင္​းစာမ်ား
မၿပီးျပတ္​​ေသး​ေသာ​ေၾကာင္​့၊သု​ေတသနမ်ား
ျပဳလုပ္​​ေန​ေသာ​ေၾကာင္​့ တစ္​ႏွစ္​တြင္​
​ေျခာက္​လ​ေလာက္​ အဆက္​အသြယ္​ျပတ္​​ေလ့
႐ွိသည္​။ဖုန္​းဆယ္​ႀကိမ္​​ေခၚလ်ွင္​
ကိုးႀကိမ္​​ေလာက္​က ဖုန္​းပိတ္​ထားတတ္​သည္​။​
ေနာက္​ပိုင္​း ကိုယ္​ပိုင္​ပုဂၢလိက​ေဆး႐ုံဖြင္​့ႏိုင္​ခ်ိန္​မွာ​
ေတာ့ ဖုန္​းျပန္​​ေျဖလိုက္​ခဲ့​သည္​။သို႔​ေသာ္​​လည္​း
အ​ေရး​ေပၚလူနာမ်ားအ​ေျခအ​ေန​ေၾကာင္​့
လူခ်င္​း​ေတြ႔ရန္​ ခက္​ခဲဆဲျဖစ္​သည္​။
'အားလား'ဟု​ေမးလိုက္​လ်ွင္​ သူ၏အ​ေျဖမွာ
​ေသခ်ာ​ေပါက္​'No'ျဖစ္​သည္​။
 
သူသည္​ အစ္​ကိုငါး​ေယာက္​ထဲမွ မသကၤာစရာ
အ​ေကာင္​းဆုံးအစ္​ကိုျဖစ္​ၿပီး
မူလ႐ွီက်င္​းအ​ေပၚထား႐ွိ​ေသာသ​ေဘာထားမွာ
ပုံမွန္​မဟုတ္​ဆုံးျဖစ္​သည္​။သူတို႔​ေတြ႔တိုင္​း
႐ွီက်င္​းအား သူျပဳလုပ္​ထား​ေသာကိရိယာ
အဆန္​း​ေလးမ်ား​ ေပး​ေလ့႐ွိသည္​။႐ွီက်င္​း၏​
ေက်ာင္​းစာကိုလည္​းအခ်ိန္​ရလ်ွင္​
ကူလုပ္​​ေပး​ေလ့႐ွိသည္​။
သို႔ေသာ္​ အိမ္​စာကူလုပ္​​ေပးခ်ိန္​မဟုတ္​လ်ွင္​
႐ွီက်င္​းအား သူမွအရင္​စကား​ေျပာ​ေလ့မ႐ွိ​ေခ်။
သူ႔အားလပ္​ခ်ိန္​မ်ားကို ကိုယ္​ပိုင္​ကမၻာထဲ
တစ္​​ေယာက္​တည္​းစာဖတ္​ရင္​း
ပိတ္​​ေလွာင္​ထားတတ္​သည္​။
 
လီက်ိဳးက်န္​႔မွာ စကားနည္​းသည္​။
တိတ္​ဆိတ္​မႈကိုႏွစ္​သက္​သည္။
ဘယ္​ကိစၥကိုမွ တက္​တက္​ႂကြႂကြ
ဝင္​စြက္​ဖက္​​ေလ့မ႐ွိဘဲ ​ေရ​ေမ်ာငါးပါ​ေနတတ္​သည္​။
သူသည္​ အဖြဲ႔ထဲမွအျမဲကြဲထြက္​​ေနတတ္​ၿပီး
တစ္​ခါတစ္​ခါ တ​ေစၦတစ္​​ေကာင္​လိုသာ
​ေပၚလာတတ္​သည္​။