သေခြင်းတရား ယူနစ်ဘား [ဘာသာပြန်]

|၁၇|

အခန္​း(၁၇)

​ေသ​ေရး႐ွင္​​ေရးအ​ေျခအ​ေနမ်ိဳးတြင္​
႐ွီက်င္​းသည္​ သဘာဝက်စြာ ျမန္​ျမန္​ဆန္​ဆန္​
စိတ္​ၿငိမ္​သြားတတ္​သည္​။သူသည္​ Gua Er၏
လက္​အားဖယ္​ကာ မတ္​တပ္​ရပ္​လိုက္​သည္​။
ထို႔​ေနာက္​ ႐ွီ​ေဝခ်ဳံးအား ယဥ္​ေက်းစြာျပံဳးျပၿပီး
ထူးဆန္​း​ေသာ ​ေဒသိယစကားမ်ိဳးျဖင္​့
တိုးတိုးဆိုသည္​။

"လူႀကီးမင္​းဗ်,လူမွားတာ ထင္​တယ္​​ေရာ္​၊​
ေကာင္​း​ေသာ​ေန႔ျဖစ္​​စ"

ၿပီး​ေနာက္​ တံခါးကိုကိုင္​ကာ ဆြဲပိတ္​ဖို႔
ႀကိဳးစားလိုက္​သည္​။

႐ွီ​ေဝခ်ဳံး၏နဖူးျပင္​တြင္​ ​ေသြး​ေၾကာမ်ားထင္​းလာၿပီး ​
ေပါက္​ထြက္​မလိုပင္​။သူ၏​ေျခ​ေထာက္​ကို
တံခါးႏွင္​့ထိုင္​ခုံအၾကားတြင္​ ထည္​့ခံၿပီး
တံခါးပိတ္​တာကို တားလိုက္​သည္​။ထို႔​ေနာက္​
႐ွီက်င္​း၏ညာဘက္​လက္​​ေမာင္​းအား ဆုပ္​ကိုင္​ကာ
လက္​​ေကာက္​ဝတ္​မွ အမာရြတ္​မ်ားအား
ၾကည္​့ရန္​ အကၤ်ီလက္​ကို ဆြဲတင္​လိုက္​သည္​။
ၿပီး​ေနာက္​ သူသည္​ ႐ွီက်င္​းအား ပို၍တင္​းက်ပ္​စြာ
ဆုပ္​ကိုင္​ထားၿပီး ​ေလွာင္​ရယ္​ရယ္​သည္​။

"ငါ့ကိုငတုံးမ်ားထင္​​ေနလား ဒီကိုလာခဲ့စမ္​း!"

​ေ႐ွာင္​စစ္​လည္​း ​ေအာ္​ငို​ေတာ့သည္​။
<က်င္​းက်င္​း! ယူနစ္​ဘားတန္​းက ၈၈၀ကို ​
ေရာက္​​ေနၿပီ! ဝါး.....တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​
ကယ္​ပါဦး!!>

႐ွီက်င္​းလည္​း ​ေခြၽးစီးမ်ားထြက္​လာသည္​။
ထိုသူ႔လက္​မွ႐ုန္​းကန္​ရင္​း ​ေခါင္​းလွည္​့ကာ ​
ေအာ္​လိုက္​သည္​။

"Gua Er ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ကယ္​-"

ကလစ္​!

​ေသနတ္​အား ​ေမာင္​းတင္​လိုက္​သည္​့အသံကို
ၾကားလိုက္​သည္​။Gua Erသည္​
႐ွီ​ေဝခ်ဳံးအား ​ေသနတ္​ျဖင္​့ခ်ိန္​ရြယ္​ထားၿပီး
႐ွီက်င္​း၏ပုခုံးကို က်န္​လက္​တစ္​ဖက္​ျဖင္​့
ဆုပ္​ကိုင္​ထားသည္​။႐ွီက်င္​းကို သူ႔ဘက္​သို႔
ျပန္​ဆြဲကာ ႐ွီ​ေဝခ်ဳံးအား ၾကည္​့ၿပီး ေျပာသည္​။