Under A Rest | ☁️

Chapter 10

"Mai, pasuyo naman ako ng lalagyan diyan" utos ko sa nakababata kong kapatid na naglalaro, habang ako ay abala sa pag luluto ng Noche Buena para mamaya.

"Eto ate oh!"

Kaunti lamang itong handa namin dahil ilang lang din naman kami. Ang ate ko ay umuwi sa bahay nila sa kabilang bayan para doon magpasko. Hindi ko alam kung balak na ba nilang manatili doon. Mas mabuti iyon para sa akin dahil kapag nandito sila ay masyado silang umaasa sa amin.

Hindi ko sila pinagdadamutan o pinagiisipan pero gusto kong matuto silang tumayo sa sariling paa. Hindi na sila bata at may sarili na silang pamilya kaya naman, gusto Kong matutunan nila iyon. Ayos Lang sa akin na Makita nila ako bilang masamang kapatid pero umaasa ako na maiintindihan nila iyon, pagdating ng panahon.

"Namamasko po" rinig kong sigaw ng mga batang nangangarolling sa labas.

"Mon, bigyan mo sila nung supot ng candy"

Sinunod naman niya ang inutos ko. Bumili Kasi ako ng mga candy at inilagay ko ito sa plastic ng yelo para ipamigay sa mga bata.

Nakakatuwa kasing makita ang mga ngiti ng mga bata dahil sa simpleng mga regalo at barya galing sa iba.

Maswerte pa din naman kami sa buhay namin dahil nakakakain kami ng higit tatlong beses sa isang araw. Kaya naman kahit hindi ganoon kaganda ang pamumuhay namin ay naituro sa amin ng mga magulang namin ang kahalagahan ng pagtulong sa kapwa.

Nang matapos ko ang aking niluluto ay naligo ako at nagbihis dahil malapit na ang alas dose.

Pauwi na din sila papa galing simbahan, sigurado ako. Nagpaiwan ako dahil walang tao dito. Plano kong bukas na lang magsimba.

Nagsuot ako ng kulay rosas na bestida, na bumagay sa Morena kong kulay.

Naglagay din ako ng kaunting pulbos para naman maayos ang itsura ko kahit ngayong pasko Lang.

Ilang minuto na lang ay pasko na kaya naman lumabas na ako Ng kwarto at naabutan ang mga kapatid kong nanunuod ng cartoons, nakauwi na pala sila.

Maya maya ay lumabas na din si papa sa kwarto nila. May narinig akong ingay sa labas ngunit binalewala ko lamang iyon dahil malamang ay lasing na kapitbahay Lang iyon.

Maingay ang lugar namin tuwing pasko dahil kahit hindi ganoon kayaman ang mga nakatira dito ay mababait at mapagbigay ang mga ito. Sigurado akong mamaya lamang ay may kakatok para magbigay ng kaunting handa galing sa kanila.

"Jingle bells! Jingle bells! Jingle all the way! Oh what's fun it is to ride, in a one horse open slay. Hey!"

May narinig kaming kumakanta at tumutugtog ng gitara sa labas. Kaya naman dumukot ako ng barya sa bulsa ko.

"Mon, pakibigay nga sa nangangarolling"

"Ate! Mukhang hindi naman po nangangarolling"

"Ha? Eh ano pala-" natigil ako sa pagsasalita ng makita si Uno sa tapat ng bahay namin na may hawak na gitara habang tumutugtog ito.

Lumawak Lalo ang ngiti niya ng makita akong lumabas ng bahay.

"Jingle bells! Jingle bells! Jingle all the way. Oh what's fun, it is to ride in a one horse open slay."

Hindi ko alam Kung bibigyan ko ba siya ng barya o pagtatawanan. Maganda ang boses niya sa totoo lang, ang problema ay halatang hindi niya alam ang buong kanta dahil puro yung part na Yun lang ang kinakanta niya.

"Anong ginagawa mo dito?"

Itinaas niya ang hawak niyang gitara and nagkibit balikat.

"Hindi mo manlang ba ako papapasukin?"