Under A Rest | ☁️

Chapter 35

Ilang linggo na mula noong umalis ulit si Mama para bumalik sa trabaho, pero sa loob ng mga panahong iyon ay bihira ko na siyang makausap. Noong huling beses sinabi niya na matatagalan siyang makatawag ulit dahil maraming naiwan sa kaniyang trabaho dahil nasa ibang bansa ang amo niya.

Ngayon ay Sabado kaya mamaya pang hapon ang pasok ko sa food court. May oras pa akong gawin lahat ng gawaing bahay.

Habang naglalaba ay nagluluto ako ng tanghalian namin. Wala si papa dahil mayroon siyang sideline, pinagsabihan ko siya na huwag ng magtrabaho pero mapilit siya. Nahihiya daw siya dahil wala siyang naiaambag dito sa bahay. Wala namang problema iyon sa akin dahil mas mahalaga ang kalusugan niya.

"Ate! Si Maica napaso" rinig kong sigaw ni Mon mula sa loob ng bahay.

Tumakbo ako papasok para tingnan kung anong nangyari. Nakita kong umiiyak si Mai habang hawak hawak ni Mon ang kaliwa nitong kamay.

"Anong nangyari?" tanong ko nang makalapit ako sa kanila.

"A-ate s-sorry po" umiiyak na sabi ni Mai.

Kinuha ko ang kamay niya kay Mon at nakita kong puro paso ito. Tiningnan ko ang sinaing ko na maayos na nakalagay sa pugon, mayroon na itong sapin para hindi masunog ang kanin.

"Ano ba kasing ginawa mo Mai?!" bahagyang tumaas ang boses ko kaya nakita kong natakot si Mai.

"G-gusto lang naman po kitang tulungan ate. S-sasapinan ko lang naman po iyong sinaing, a-ang kaso ay muntik ko ng mabitawan kaya sinalo ko gamit ang kamay. A-alam ko po k-kasing naghihirap kayo p-para lang makabili ng bigas, a-ayaw ko lang po na masayang" naiiyak na paliwanag niya habang nakayuko.

Nanlambot ang puso ko dahil narealize kong napagalitan ko siya ng hindi ko sinasadya.

"H-huwag mo nang uulitin yun ha?" tumango siya ng marahan upang sabihin na naiintindihan niya ako.

"Anong meron?" hindi ko na napansin na dumating si Uno sa sobrang pag aalala ko sa kapatid ko. Masyadong maliit pa ang kamay niya para sumalo ng mainit na kaldero. "Hala! Napano 'yan?"

Mukhang napansin ni Uno ang kamay ni Mai kaya dali dali siyang lumabas. Pagbalik niya ay may dala na siyang first aid kit.

"Ako na" ngumiti siya sa akin at nginitian ako.

Iniwan ko muna sila doon para tapusin ang nilalabhan ko. Mamaya na siguro ako magluluto pagkatapos, maaga pa naman.

Natapos ko lahat ng labahan ko at ngayon ay nagsasampay na lamang ako. Habang nagsasampay ay hindi ko mapigilang sisihin ang sarili ko dahil sa nangyari kay Maica. Gusto niyang tulungan ako kaya siya nasaktan.

"Meisha, kain na" nagulat ako ng may biglang yumakap mula sa likuran ko. Kahit hindi ako humarap ay alam kong si Uno ito.

"Tatapusin ko lang ito"

"Aww. Bakit ang cold?" humarap ako sa kaniya at tama ang hinala kong nakanguso siya.

"K-kumusta iyong kamay ni Maica?"

"Ayos na siya bibilhan na lang natin siya ng ointment mamaya pagkagaling sa food court" pagpapagaan niya sa loob ko pero hindi pa rin mawala ang pag aalala ko. "Teka! Sinisisi mo ba ang sarili mo?"

Nag iwas ako ng tingin sa kaniya pero kinulong niya ang mukha ko sa dalawang palad niya at bahagyang yumuko para pantayan ang tingin ko.

"Wala kang kasalanan ok? Hindi lahat ng bagay ay kontrolado mo. Huwag mo nang isipin iyon" umayos siya ng tayo at isinilid ang kamay sa kaniyang bulsa. "Mabuti pa ang isipin mo ay ang pagpapakilala sa parents ko"