Chapter 25

602 17 5
                                    

Report

Tita Cecilia was very hands on in preparing for tonight's welcome party for me. Sabi niya ay simple lang 'yon dahil kami-kami lang naman pero parang ayaw kong maniwala habang pinagmamasdan ang mga abalang party organizers and staffs. I even heard Yovin telling someone to tighten the security all over the place at walang papapasukin na hindi invited.

"Makakadalo ba mga pinsan mo? How about Abuelo? Is he coming?" Tanong ko kay Yovin nang mapag-isa kami sa sala. But instead of answering my simple questions, what he did was to pull me into his lap and hug me loosely.

"Ewan ko sa kanila. Mas mabuti nga kung hindi na sila pumunta, e." He answered while putting his chin on my shoulder, inhaling my scent. Nakakakiliti ang mainit niyang hininga pero himalang ayaw ko magreklamo. "Honestly, I regret bringing you here in Claveria. Sana pala ay sa isang isla o kaya sa ibang bansa na lang kita dinala para walang disturbo sa 'tin. All I want is to have a vacation with just the two of us but it's impossible now seeing my mother's obsession towards you. Inaagaw ka na niya sa akin."

Pabiro ko siyang kinurot sa braso.

"Babe, I'm sad, really..." Parang batang sumbong niya habang mas niyayakap ako ng mahigpit. Hindi ko mapigilang matawa. This man is really cute sometimes. Parang baby. Hindi nga lang mukhang baby.

"Aw, kawawa ka naman pala..." I teased him.

"Do something." Udyok niya na mas nagpatawa sa akin.

"Like what? Baby you?"

Umiling siya at inilapit ang bibig sa tenga ko para bumulong. "Let's make love, shall we? Sila Mama na ang bahala rito. Sa kwarto na tayo Mistyca, please?"

My face heated. "Akala ko ba gagawin lang natin 'yon ulit kapag ako ang nagyaya?" Hamon ko sa kanya nang maalala iyong sinabi niya noong nakaraan.

"Kailan mo ako yayayain kung gano'n? Pwedi bang ngayon na?"

I chuckled. Tinuro ko ang malaking wall clock na nasa harapan lang namin. "Mag-aalas dos pa lang, Yovin. Baka hanapin tayo ni Tita."

He sighed. "Fine,"

Ngumuso ako. Akala ko magpupumilit siya pero himalang hindi niya ginawa. Napatitig ako sa orasan. Alas dos. Maaga pa naman di 'ba? Mukhang pwedi naman siguro basta hindi lang kami magtatagal sa kwarto?

Ano 'yan Mistyca? Hindi magtatagal? Ano magseset kayo ng alarm? And, you really consider doing that in this broad daylight? Hindi pweding mamayang gabi na lang?

I shook my head. Hindi pwedi mamayang gabi kasi mayroong party. Kaya ngayon na lang. Pwedi naman. Gusto ko rin naman. Halos kutusan ko ang sarili nang mapagtanto ang mga iniisip. Really, Mistyca?!

Pero... gusto ko rin nga.

Umalis ako sa pagkakaupo sa mga hita ni Yovin at tumikhim. Kaagad nga lang ako nag-iwas ng tingin nang titigan niya ako "L-Let's do it. Basta hindi tayo magtatagal."

Wala akong narinig na sagot sa kanya kaya muli ko siyang tiningnan. He look shocked. Bahagyang nakaawang ang mga labi at ilang beses na napakurap-kurap. Bigla tuloy akong ginapangan ng matinding hiya.

"A-Ayaw mo? Sige. H-Huwag na lang—"

Hindi na niya ako pinatapos. Kaagad niyang hinuli ang kamay ko at hinila ako paalis doon. Nagawa niya pang magbilin sa isang kasambahay na aakyat muna kami sa kwarto kasi masakit daw ang ulo niya at ayaw niya ng disturbo. Bababa na lang daw kami kapag oras na ng party.

What an excuse, Fortalejo.

Kalmado lang ang bawat hakbang niya sa hagdanan paakyat sa kwarto, mabagal at hindi nagmamadali kaya gayun na lang ang gulat ko nang pagkapasok namin sa kwarto niya ay sa isang iglap ay nakasandal na ako sa likod ng pintuan, gumaganti sa sabik niyang mga halik habang ang mga kamay niya ay kung saan-saan na nakarating. Ni hindi ko na namalayan kung paano niya ako nahubaran ng ganoon kabilis dahil tanging bra at panty na lang ngayon ang natitirang saplot ko sa katawan!

When the Rain Pours (Fortalejo Series #1)Where stories live. Discover now