ပယင်းကြိုးသီချစ်သောမောင့်ဆီ
အပိုင်း✨🍁(၂၉)
“သခင်လေး လက်ထဲကပေါင်မုန့်လေးတွေပေးပါ....”
“မပေးနိုင်ဘူး....”
ရှေ့မှ မျက်နှာငယ်လေးနှင့် လာတောင်းနေသော အပျိုတော်များကိုကြည့်ရင်း ဧကလေး ခါးခါးသီးသီးငြင်းလိုက်သည်။
*ရာရာစစ သူကိုယ်ပိုင်တွေကိုများ အတင့်ရဲလို့....*
“နည်းနည်းလေးဖြစ်ဖြစ်....”
“နည်းနည်းလေးလည်းမပေးနိုင်ဘူး...ဒါတွေအကုန်လုံးက ငါ့ဟာတွေ! ငါပိုင်တာ! ငါ့အပိုင်!!.”
ဧကလေး မျက်စိစုံမှိတ်၍ မပေးနိုင်ကြောင်းအော်ပြောလိုက်သည်။
“လုံးဝမပေးနိုင်ဘူး...”
“သျှင်းငယ်... ”
“မပေးနိုင်ဘူး...”
“သျှင်းငယ်လေး...”
ဒဝီဦးခိုက် သူ့အင်္ကျီထဲလက်ဝင်၍ ဝမ်းဗိုက်မှ ကြွက်သားများအားထိကိုင်ရင်း အိမ်မက်ယောင်ကာ "မပေးနိုင်ဘူး"အော်နေသော ကောင်လေးကို အသာနှိုးလိုက်သည်။နှိုးမရသည့်အပြင် လူတစ်ကိုယ်လုံး ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တက်လာကာ အင်္ကျီထဲမှ လက်ကိုလည်းဖယ်ခွာမသွားပေ။
“မပေးနိုင်ဘူး ငါ့ဟာတွေပါဆို....”
“အဟွန်း!!! ဘာတွေတောင်းနေလို့ ဒီလောက်မပေးနေရတာလဲ... သျှင်းငယ်...သျှင်းငယ်လေး ထတော့နော်...”
ဒဝီဦးခိုက်ပြောရင်း ရင်ဘက်ပေါ်ခေါင်းတစ်ခြမ်းစောင်းထားရာမှ အစ်ထွက်နေသည့် ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတစ်ဖက်ကိုအသာဆွဲလိုက်သည်။
“အင်..အွန်း..သား အိပ်ချင်သေးတယ်...ခဏလေးပဲနော် ပါးပါး ခဏလေးအိပ်ပါရစေဦး...”
“အဟွန်း!!ဘာလေးလဲ....”
တစ်ခြမ်းစောင်းအိပ်နေသောကြောင့်ရှေ့အနည်းငယ်စူနေသည့်နှုတ်ခမ်းလုံးလေးမှ မပီမသပြောရင်း ရင်ဘက်ကို ပါးလေးနှင့်ပွတ်တိုက်ကာ ပြန်ငြိမ်သွားသူကြောင့် ဒဝီဦးခိုက်မှာ အသည်းတယားယားကျန်ခဲ့ရသည်။
မိမိရင်ဘက်ပေါ်တက်ပြီးမှောက်ခုံလေးအိပ်နေသည့်ပုံလေးကြောင့် ဆက်မနှိုးရက်တော့ပဲ ဒီနေ့ညီလာခံကိုဖျက်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။
သျှင်းငယ်လောက် ဘယ်အရာကမှ သူ့အတွက်အရေးမကြီးပေ။
YOU ARE READING
ပယင်းကြိုးသီ ချစ်သောမောင့်ဆီ(Complete)
Historical Fictionမောင်က မင်းကမ္ဘာတစ်ခုထဲကိုပဲ ဦးခိုက်နေမယ့်ကောင်ပါ စဝ်မင်းကမ္ဘာဦးခိုက် time travel (My Universe is Oo Nyo 💫✨ Season 2)
