Diavolo(Switch)

⏳Part32⌛️

+بیا داخل

دوهوان با اجازه تهیونگ وارد اتاق شد و بعداز بستن در سمت میز بزرگی که تهیونگ پشتش نشسته بود، رفت.

تهیونگ تمام این دو روز از اتاقش بیرون نیومده بود و به منشی دستور داده بود به غیر از دوهوان هیچکس به دیدنش نیاد، چرا که میدونست سوکجین و انزو برای به حرف کشیدن و راه رفتن روی اعصابش حتما به سراغش میومدن.

برای آخرین بار متن ایمیلی که باید برای یکی از شرکت های واقع در ایتالیا ارسال می‌کرد، خوند و با مطمئن شدن از درستی و نداشتن هیچگونه اشتباه تایپی، ایمیل رو سند کرد.

+بشین

دوهوان بعد از گذاشتن ادای احترام، روی نزدیک ترین مبل نشست و دستاش روی پاهاش قرار گرفت.

=می تونم یه سوال بپرسم؟

تهیونگ نگاه دیگه‌ای به فایل هایی که از صبح چشم ازشون برنداشته بود و ساعت ها وقت صرف آماده سازیشون، کرده بود؛ انداخت و جواب داد:
+بپرس

دوهوان اینبار کمی به سمت تهیونگ متمایل شد و پرسید:
=چرا می خواستین دوباره راجع بهش تحقیق کنم؟ فکر میکردم سوکجین هیونگ قبلا تمامی اطلاعات لازم رو راجع به جونگوک شی گفتن

چشمای عسلی رنگ و آهویی تهیونگ از مانیتور گرفته شد و روی دوهوان نشست. نگاه خاصش کاملا گویای همه‌ چیز بود با این حال ترجیح داد از لب هاش استفاده کنه و مثل یه رئیس مغرور و از خودراضی که حتی حاضر به هم صحبتی با افرادش نیست، به نظر نرسه.

+و میدونی که تمامی اطلاعات رو نتونسته پیدا کنه، بنظر تو این منطقیه؟ اون پسر خانواده داره ولی بعداز گذشت حدودا دو‌ ماه هنوز هیچکس برای پیدا کردنش کوچیک ترین تلاشی نکرده!

=حق با شماست

تهیونگ مکث کوتاهی کرد و بعد از گرفتن نگاه خیره اش از دوهوان، گفت:
+و‌ منم اینو میدونم که تو یه چیزهایی پیدا کردی، حالا حرف بزن

اون مرد به قدری تیز بود که حتی از کوچیکترین حرکات و یا حرف های افرادش میتونست همه چیز رو بفهمه، شاید این یکی از دلایلی بود که هیچوقت هیچکس نمیتونست چیزی رو ازش مخفی کنه.

=سخت بود ولی ظاهرا باز هم حق با شما بود

یک تای ابروی تهیونگ بالا رفت و بهش فهموند که باید ادامه بده.

=همونطور که گفته بودین اون پسر خانواده‌‌‌ای داره که به نظر میرسید توی این دوماه کوچیکترین تلاشی برای پیدا کردن جونگوک شی نکرده اند، اما این فقط ظاهر ماجراست که با پرس و‌ جو و یه تحقیق ساده هیچ جوره امکانش نیست که کسی به واقعیت پی ببره.