Muhtemel Aşk (TAMAMLANDI)

Korku

" Boran iyi mi Murat? "

Karşıda ki sessizlik benim sesimi daha da yükseltmeme sebep olurken,

" BORAN İYİ Mİ DEDİM? "

Telefondan gelen Yasemin'in ağlayan sesi korktuğum ihtimali yüzüme vurdu.

" Derya ablaaa, Boran abi vuruldu."

Telefon kapanırken yaşadığım duygu karmaşanın beni ele geçirmesi an meselesiydi.

Gözlerimi kapatıp dirseklerimi masaya dayadım, başımı ellerimin arasına aldığım da,

"Boran vurulmuş Barlas, vurulan Boran'mış." dedim aynı şeyi tekrar ederek.

Yavuz neler olup bittiğini anlamaya çalışırken,

"Kim bu adam, olayla ne ilgisi var?"

Ben cevap verecek güçte değildim, Boran'ın yarası ağır olmasa telefonu yüzüme kapatmazlardı. Benan'ı kurtarabilmişler miydi?

"Derya'nın eşi" diyen Barlas tehditkar bir şekilde parmağını Yavuz'a çevirdi. "Hemen neler olup bittiğini öğrenin Benan ne durum da, Boran'ın yarasının durumu ne, bu olay nerde oldu?"

Yavuz sesli bir küfür savurduğunda da, telefonunu kulağına götürdü. Kısa bir süre sadece dinleyip,

" Kimseye görünmeden ortadan kaybolun" dedi.

Sıkıntılı bir nefes verip,

"Boran Bey sırtından vurulmuş, buna rağmen Cenk'i yaralamış, arkadan gelen iki araba da işin içine karışınca kızları bırakıp, yaralanan Cenk'i arabaya atıp kaçmışlar."

Kafamda taşlar yerine oturmaya başlarken, kendimi toparlayıp ayağa kalktım. Dağılacak zaman değildi, dağıtacak zamandı.

Yavuz'a yaklaşıp işaret parmağımı göğsüne bastırdım,

" Sen kaçırılmalarına mani olabilirdin ama olmadın. Zaten Benan ellerine geçsin istiyordunuz. Beni de kandırabileceğinizi sandınız fakat çok yanıldınız. Dua edin Boran'a birşey olmasın, yoksa acımasızlıkta Zerrin hanımı bile mumla aratırım hepinize."

Yavuz'un gözlerinde ilk defa tereddüt gördüm o üstten tavrında büyük bir çatlak oluştu.

" Derya hanım lütfen, biz koruyorduk Benan hanımı. Zarar gelmesine müsade etmeyiz. İçerde adamlarımız var. "diyerek alttan alan bir tavırla beni sakinleştirmeye çalıştı.

" Bir operasyon yönetecek kapasite yok sizde, içerideki adamınız dört gün önce Cenk'in hangi amaçla Benan'a saldırdığını biliyor mu? O zaman da koruyor muydunuz? "

Bu adamlarla yeterince vakit kaybetmiştim. Zaten verecek cevapları da yoktu.

"Barlas, beni Boran'a götür. Hemen çıkalım." dediğim de son kez Yavuz'a döndüm.

"Sizinle sonra hesaplaşacağız komiserim."

Arabaya bindiğimizde Barlas'ın hız sınırının oldukça üstünde sürdüğü araç hızla Kayseri'ye yol alsa da gelirken nasıl geçtiğini anlamadığım yol bitmek bilmiyordu.

Yavuz komiser yolda arayıp, Boran'ın hangi hastane götürüldüğünü söylemişti.

Hastanenin önüne geldiğimizde arabadan zor attım kendimi. Danışmada ki sekretere derdimi anlatırken Barlas peşinden yetişmişti.

"2. Katta ki ameliyathane de" diyen görevli bize asansörü işaret etse de benim bekleyecek sabrım yoktu. Merdivenlerden koşar adım çıkarak ikinci kata ulaştığımda kapının önündeki sandalye de Yasemin'i gördüm. Beni fark ettiğinde ağlayarak yanıma koşup sarıldı.