Muhtemel Aşk (TAMAMLANDI)

Düğüm

Bol bol satır arası yorum bekliyorum, sevgiler...

Derya'dan

Hafızamın içinde on aylık karadelik açılalı bir hafta olmuştu. Ailem beni Mardin de tanımadığım Konak dolusu insanla bırakıp gideli ise beş gün.

Boran'ın ilgisi ve gerçekten ne sorarsam sorayım gizlemeyen tavrı sayesinde ona karşı güven duygum perçinlenmişti. Beraber zaman geçirdikçe, ne yaşayıp da ayrıldık düşüncesi kafamı daha çok kurcalar olsada. O kadar özenli, öyle ince düşünceliydi ki kendimi bu adamla evliliğimi gerçek yaptığım için tebrik ettiğim bile oluyordu.

Bugün sabahtan şirkete gitmiş, akşam olmasına rağmen gelmemişti. Çoğunlukla bir kaç saat içinde dönmüş oluyordu. Kabul etmek garip gelse de özlediğimi fark ettim. İlginç şekilde kendimi ona bağlı hissediyordum. O ise hep çok tedbirliydi, ben adım atmadan harekete geçmeyeceğini biliyordum. Neyse ki bu akşam için bir planım vardı. Bakalım adım atan ben olunca ne yapıyordu Boran ağa.

İşten gelişi ile onun gözlerinde de aynı özlemi görmekten mutlu oldum, nasıl başlayıp nasıl devam etmişti bilmiyorum ama onunla mutluluğu bulduğumu hissediyordum. Beraber yemek yeyip sohbet ettik. İşle ilgili olayları benimle konuşması güzeldi, başlarda düşündüğünün aksine sınırlayıcı yada aşırı gelenekçi biri değildi Boran. Hele de şirketin avukatı olduğumu öğrendiğim de ne kadar şaşırdığımı anlatamam. Çalışmamı özellikle istemesi ayrı hoşuma gitmişti.

Ben yine koltukta uyuklamaya başladım, o yine uzun bi süre beni izledi. Kucaklayıp yatağa taşıması bizim için bir rutin olmuştu, yine aynı şekilde yaklaştığında gözlerimi zorda olsa araladım. Yalandan tribimi atıp banyonun yolunu tuttuğum da tahmin ettim gibi yatağını açmış beni bekliyordu. Onun banyoya girişi ile battaniye, çarşaf ve yastık üçlüsünü hızla toplayıp gardroptaki yerine koydum. Yatağa geçip gözlerimi kapattım. Hızlı hareket ettiğim için nefes nefese kalsam da kontrol altına almayı başardım.

"Kızım sen de babayla uyumak istiyorsun değil mi?" derken göbeğimde olan elim bulunduğu noktayı okşadı.

'Asıl sen Boran ile uyumak ister gibisin' diyen iç sesime sessizce hak verdim.

O sırada banyonun kapısı açıldı, hemen gözlerimi kapattım. Az daha ben bile bu olayda parmağım olmadığına inanacaktım.

Adımları durdu, şaşırmış olmalıydı, böyle bir atağı beklemediğini biliyordum ama öyle güzel kokuyordu ki kokusuna aşerer olmuştum. Yanımda olsun istiyordum, açıkçası onunla yakınlaşmanın nasıl hissettirdiğini de deli gibi merak ediyordum.

Ne yapacağına karar vermiş olacak ki adım sesleri tekrar duyuldu, yatağın yan tarafı çöktüğünde müptelası olduğum kokusu çok yakınımdaydı. Beni izlediğini biliyordum gülümsedim, gözlerim kapalı konuştum,

"Sanırım ilk adımları hep ben atacağım. Kötü alıştırmışım seni."

Nefesinden onu da güldüğünü anladım.

"Sen bana doğru ilk adımı attığında, ben sana hep koştum Derya. Sadece emin ol istedim, pişman olacağın hiç birşey olmasın diye uzak durmaya çalıştım." dedi her zaman ki açık tavrıyla,

Yavaşça araladım mavilerimi, ikimiz de bir birimizi izledik,

"Peki şimdi neden korkuyorsun?" diye sordum,

Kısa bir sessizlik oldu, sonra dudakları aralandı,

"Evliliğimizin başından beri o kadar çok şey yaşadık, öyle olaylar atlattık ki... Parça parça hatırlayacaklarının seni benden uzaklaştırmasından korkuyorum." dediğin de dudak büktüm.