The Villain Has Something To Say(ဘာသာပြန်)

Chapter 37.5

  လီရှို့ချန်းသည် ပြန်ဖြေသည်။ " ရှစ်စွင်းက ငါမင်းကို အနိုင်မယူနိုင်မှာကို စိုးရိမ်လို့ ဒီဓားကို ငါ့ဆီပေးလိုက်တာ"

  ထိုဝါကျလေးတစ်ကြောင်းတည်းဖြင့် လော့ကျန်းချင်မှာ ရေခဲဂူအတွင်း ပစ်ချခံလိုက်ရသလိုခံစားရကာ အေးခဲတောင့်တင်းသွားရသည်။သူ့နှလုံးသားမှာတဖြည်းဖြည်းနှင့် အေးခဲလာသည်။ ရှူသွင်းလိုက်သော အသက်တစ်ရှိုက်တိုင်းသည် သူ့ကိုယ်ထဲရှိအကြောပေါင်းများစွာအား အေးခဲမှုများသယ်ဆောင်လာ၏။ သွေးများမှာ သူ့မြင်ကွင်းအားဖုံးလွှမ်းသွားသည်။အဆုံးမဲ့စိတ်ပျက်အားငယ်မှုများမှာ သူ့ကိုယ်အတွင်း ကြီးထွားလာသည်။ ကြီးမားသောအမှောင်ထုကြီးနှင့် နောက်ဆုံးအလင်းတန်းမျှင်ကလေးမှလွဲ သူ့ဆီ ဘာမှမကျန်ရှိတော့ပေ။

  သူသည် အက်ကွဲစွာ ဆိုလာသော်ငြား သူ့အသံမှာတော့ မာကျောနေဆဲ။ " ငါ့ကိုသတ်ဖို့..... မင်းကို တောင်းဆိုခဲ့တာလား ! "

  လီရှို့ချန်းသည် ခဏလောက်တွေးခဲ့ပြီးမှ ပြောလာသည်။ " ရှစ်စွင်းကပြောတယ်.. ဒီဓားကိုမြင်တာက သူ့ကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျတွေ့ရသလိုပဲတဲ့၊ မင်းကိုယ်မင်းအဆုံးစီရင်ပြီးရင် မင်းရဲ့အလောင်းကို ရှစ်စွင်းဆီ ပြန်ယူသွားမယ်.. မင်းအရှုံးပေးလိုက်ပြီဆိုတာရယ် ပြီးရင် ငါတို့ယွီရှောင်းတောင်ထွဋ်ကို ဘယ်တော့မှထပ်ပြီး မျက်နှာပျက်‌စေတော့မှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ သူ့ကိုသိစေမယ်!"

  "လီရှို့ချန်း! "

   နောက်ဆုံးသောအလင်းတန်းလေးမှာ လီရှို့ချန်း၏စကားများနှင့်အတူ ပျောက်ကွယ်သွားပြီဖြစ်သည်။ လော့ကျန်းချင်မှာ ကြီးစွာ၀မ်းနည်းမှုတို့ဖြင့် ပြိုလဲသွားရသည်။လော့ကျန်းချင်ထံမှ နာနာကျင်ကျင်ညည်းညူသံထွက်လာသည်။ နှစ်ပိုင်းကျိုးနေသော ကျွေးယင်ဓားအား ဆွဲထုတ်ကာ ‌လီရှို့ချန်းထံသို့ ပြေး၀င်သွားလေသည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ ပြိုလဲကျလုနီးပါးဖြစ်နေ‌သော်လည်း လော့ကျန်းချင်မှာ လုံး၀ဂရုမစိုက်ပါချေ။ အကြောင်းမှာ သူ့နှလုံးသားထံမှ ဒဏ်ရာလောက် ဘယ်အရာမှ ပို၍မနာကျင်နိုင်သောကြောင့်ပင်။